Marcin Cecko

Marcin Cecko
Data i miejsce urodzenia

1981
Warszawa

Dziedzina sztuki

poezja, dramat, teatr, fotografia

Strona internetowa

Marcin Cecko (ur. 12 stycznia 1981 w Warszawie) – polski poeta, dramaturg, pisarz i aktor związany początkowo z nurtem neolingwistycznym.

Życiorys

Cecko współpracował ze Studium Teatralnym, najpierw jako aktor w spektaklu Człowiek, następnie jako autor tekstu, na którym oparto przedstawienie Parsifal. W 2007 Cecko stanął na czele formacji 3 Boys Move, wraz z Piotrem Głowackim i Janem Dravnelem.

Poezja

Marcin Cecko był jednym z twórców grupy określanej mianem neolingwistów (razem z Marią Cyranowicz, Joanną Mueller, Michałem Kasprzakiem i Jarosławem Lipszycem) i współautorem ich manifestu z 2002 roku. Opublikował trzy tomiki poetyckie: Rozbiorek (2000), Pląsy (2003) oraz Mów (2006). Łączył poezję i cykliczne występy teatralne w warszawskiej klubokawiarni Chłodna 25: Cząsteksty i Międzynarodowe bogactwo. Jego improwizowanym występom towarzyszyła muzyka i projekcje wideo. W 2009 r. pokazał swoje prace jako Cząsteksty zebrane podczas festiwalu Tekst+Muzyka MiniFest[1] pod auspicjami Komuny Otwock. Jego wiersze zostały wykorzystane w projekcie Cokolwiek się zdarzy, kocham Cię w reżyserii Przemysława Wojcieszka (2005, TR Warszawa).

Teatr

W teatrze zaczynał jako aktor w warszawskim Studium Teatralnym (grał w spektaklu „Człowiek”). Współtworzył tekst tamtejszego Parsifala (2004) i zagrał w nim rolę.

Z Natalią Korczakowską współpracował przy „Solaris. Raport” w TR Warszawa na podstawie prozy Stanisława Lema (2009).

W 2009 w Teatrze Dramatycznym w Opolu po raz pierwszy współpracował z Krzysztofem Garbaczewskim. Ich Odyseja według Homera zdobyła główną nagrodę na Koszalińskich Konfrontacjach Młodych m-teatr 2010. W 2010 r. Cecko przygotował Gwiazdę śmierci nawiązującą do kosmicznej sagi stworzonej przez George’a Lucasa (Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu). Garbaczewski wystawił tekst w gmachu miejscowego kina Zorza, w którym widzowie oglądali transmisję działań aktorskich umiejscowionych w różnych lokalizacjach. W Nowym Teatrze w Warszawie Cecko i Garbaczewski zrealizowali szeroko dyskutowane[2] Życie seksualne dzikich (2011). Dramaturg oparł tekst na jednym z pionierskich dzieł antropologicznych XX wieku – pracy Bronisława Malinowskiego. Cecko postawił pytanie o status „dzikiego” w ponowoczesnej rzeczywistości, tworząc wizję możliwego społeczeństwa przyszłości[3]. Uzupełnieniem spektaklu był projekt Dzicy (2011) przygotowany w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej. Rok później twórcy powrócili do Teatru Dramatycznego w Opolu. Cecko zajął się dramaturgią i muzyką spektaklu Iwona, księżniczka Burgunda Gombrowicza (2012). Nowatorska forma i realizacja zapewniły Iwonie... dwie statuetki (za najlepszą scenografię i najlepsze efekty wizualne) na Międzynarodowym Festiwalu Boska Komedia w Krakowie, a także Grand Prix 38. Opolskich Konfrontacji Teatralnych Klasyka Polska[4].

W 2013 Cecko i Garbaczewski zrealizowali wspólnie trzy spektakle: Balladynę w poznańskim Teatrze Polskim, Poczet królów polskich w Starym Teatrze w Krakowie i Kamienne niebo zamiast gwiazd[5] z okazji obchodów 69. rocznicy wybuchu walk powstańczych w Warszawie w koprodukcji Muzeum Powstania Warszawskiego z Nowym Teatrem.

Teksty wydane

Projekty teatralne

Przypisy

  1. ↑ Strona festiwalu Tekst+Muzyka MiniFest (4 – 5.07). [dostęp 2014-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-07)].
  2. ↑ Szara strefa teatru – Joanna Jopek
  3. ↑ BACKSTAGE: DZICY Z KRAINY SZAREJ STREFY – Marcin Cecko
  4. ↑ strona główna festiwalu. [dostęp 2014-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)].
  5. ↑ Strona spektaklu Nowego Teatru
  6. ↑ Strona główna Studium Teatralnego Warszawa
  7. ↑ Strona główna Stowarzyszenia Upowszechniania Inicjatyw Kulturalnych Sztuka Nowa

Linki zewnętrzne