Marcin Mamoń
| Data i miejsce urodzenia | 10 października 1968 Kraków |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | reżyser, dziennikarz |
| Odznaczenia | |
    | |
Marcin Jan Mamoń (ur. 10 października 1968 w Krakowie) – polski reżyser dokumentalista i dziennikarz, b.dyplomata, działacz opozycji antykomunistycznej.[1]
Życiorys
Jest synem Bronisława Mamonia[2].
Jest absolwentem historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej w PWSTiF w Łodzi (1997). Ukończył Dokumentalny Kurs Mistrzowski Andrzeja Fidyka (1997).
Pomysłodawca i założyciel Duszpasterstwa Szkół Średnich „Przystań” O.O. Dominikanów w Krakowie (1985)[3] W latach 1986-1989 działacz organizacji antykomunistycznych: Ruchu Wolność i Pokój[4], Federacji Młodzieży Walczącej i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Wielokrotnie zatrzymywany i skazywany przez Kolegia d.s Wykroczeń. Organizator i uczestnik demonstracji i pikiet przeciwko stacjonowaniu wojsk sowieckich w Polsce w ramach Ruchu Wolność i Pokój (1989). Pisał też artykuły i zajmował się drukowaniem i kolportażem pism podziemnych. Współzałożyciel Ruchu Stu (1995). W latach 1995–1997 organizator i działacz Ligi Republikańskiej.
Dziennikarz gazety codziennej „Czas Krakowski” (1990–1992). Reporter TVP Kraków (1994–1996). W latach 2006–2008 kierownik redakcji publicystyki w TVP2.
Marcin Mamoń jest freelancerem – reżyserem niezależnym, autorem filmów dokumentalnych, producentem. Pracuje w krajach ogarniętych konfliktami zbrojnymi[5], m.in. w Syrii, Iraku, Ukrainie, Czeczenii, na Kaukazie, w Afganistanie, Pakistanie, Somalii, Strefie Gazy, Kongo (DRC) itd. Należy do organizacji Reporters Without Borders oraz Frontline Freelance Register[6]
Współpracował m.in. z TVN[7], TVP, BBC[8], Channel 4[9], VPRO (Holandia), WDR[10], The Intercept[11] (USA). Publikował m.in. w Rzeczpospolita, tygodnikach „Uważam Rze”, „W sieci”, „Do Rzeczy”, „Foreign Policy”[12].
Autor książki Wojna braci. Bojownicy, dżihadyści, kidnaperzy[13].
W sierpniu 2018 został korespondentem nowo otwartej placówki Telewizji Polskiej w Tbilisi[14].
W 2020 roku objął stanowisko zastępcy ambasadora RP w Gruzji w randze I sekretarza.
Od czerwca 2021 r. zastępca Redaktora Naczelnego Dziennika Polskiego i Gazety Krakowskiej, felietonista DP[15]
W 2005 aresztowany w Rosji – na Kaukazie[16]. W 2013 był przetrzymywany w Egipcie[17][18]. W 2015 porwany wraz z operatorem Tomaszem Głowackim na terenie Syrii przez Dżabhat an-Nusra (Syryjska al-Kaida). Mężczyźni zostali uwolnieni 25 grudnia tr[19].
Filmografia (wybór)
- 2015: Bruder des jihad - reżyseria
- 2012: Wojna - reżyseria
- 2012: Trumny smoleńskie - reżyseria
- 2011: Grand Hotel - reżyseria
- 2011: Drugi marsz - reżyseria
- 2011: Katyń na bazarze - reżyseria
- 2010: Dług - reżyseria
- 2010: Ósma brama - reżyseria
- 2009: Mężczyzna po 40. woli być przemytnikiem - reżyseria
- 2006-2008: Korespondent (serial dokumentalny; 27 odc.) - reżyseria
- 2006: Dżihad (serial dokumentalny; 3 odc.) - reżyseria
- 2005: Chechnya: The Dirty War - reżyseria
- 2005: The Smell of Paradise - reżyseria
- 2003: Gra w Irak - reżyseria
- 2003: Tadżykistan - wesele w Kołchozie Komunizm - reżyseria, scenariusz
- 2003: Kirgistan - Gorbaczow w Szwajcarii - reżyseria, scenariusz
- 2003: Sen - reżyseria
- 2002: Azerbejdżan - urodziny prezydenta - reżyseria, scenariusz
- 2002: Gruzja - zabić prezydenta - reżyseria, scenariusz
- 2002 : Barbarzyńcy - reżyseria
- 2001: Cena prawdy - reżyseria
- 1999: The Making a New Empire - associate producer
- 1998: Prawdziwy Ojciec Chrzestny - reżyseria
- 1996: ...albo śmierć - reżyseria
- 1995: Allah Akbar – znaczy Bóg jest wielki
Nagrody
- 1995 – Nagroda Specjalna na Festiwalu Mediów "Człowiek w zagrożeniu" w Łodzi[20]
- 1996 – Festiwal Mediów w Łodzi "Człowiek w Zagrożeniu" w Łodzi (wyróżnienie)
- 2001 – Grand Prix Korzenie na Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym Filmów i Programów Etnicznych U Siebie – At Home
- 2002 – Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im.Kazimierza Dziewanowskiego[21]
- 2007 – Festiwal w Monte Carlo (wyróżnienie)
- 2010 – Grand Prix na Festiwalu Filmów Dokumentalnych HumanDOC Globalny Rozwój w Kinie
- 2010 – Złoty Krzyż Zasługi[22]
- 2013 – Dziennikarz Roku Małopolski[23]
- 2017 - Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”
- 2018 - Krzyż Wolności i Solidarności[24]
- 2019 - Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
- 2020 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[25]
Przypisy
- ↑ Instytut Pamięcie Narodowej, Mamoń Marcin, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2021-11-12] (pol.).
- ↑ Piotr Legutko Zawód reporter
- ↑ Przystań, www.przystan.krakow.dominikanie.pl [dostęp 2016-10-27].
- ↑ "Trafiliśmy w dziesiątkę, a nawet w jedenastkę". 30. rocznica powstania Ruchu "Wolności Pokój" [dostęp 2016-10-27].
- ↑ Zawód: reporter, „gosc.pl” [dostęp 2016-10-27].
- ↑ Marcin Mamon | Frontline Freelance Register, www.frontlinefreelance.org [dostęp 2016-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-28].
- ↑ Sławomir Chmura: Marcin Mamoń (pol.). www.encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2015-12-28].
- ↑ amago - the smell of paradise, www.amago.nl [dostęp 2016-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-27].
- ↑ Chechnya: The Dirty War. [dostęp 2016-10-27].
- ↑ ARD.de - ARD Play-Out-Center Potsdam, Potsdam, Germany, Brüder des Jihad? - Neue Glaubenskrieger im Osten, programm.ARD.de [dostęp 2016-10-27].
- ↑ Marcin Mamon – The Intercept, The Intercept [dostęp 2016-10-27] (ang.).
- ↑ Marcin Mamon, The Lost Children of ISIS, Foreign Policy [dostęp 2019-03-20] (ang.).
- ↑ Marcin Mamoń, Wojna braci : bojownicy, dżihadyści, kidnaperzy, Wydawnictwo Literackie, 2017, ISBN 978-83-08-06312-5, OCLC 982638672 [dostęp 2019-03-19].
- ↑ Marcin Mamoń korespondentem TVP w Tbilisi [dostęp 2018-08-14] (pol.).
- ↑ Marcin mamoń - artykuły w serwisie Dziennik Polski, Dziennik Polski [dostęp 2021-11-12] (pol.).
- ↑ Secret service detains three Polish journalists for 14 hours in Ingushetia | Reporters without borders, RSF [dostęp 2016-10-27] (fr.).
- ↑ Dziennikarz Marcin Mamoń (pol.). vod.gazetapolska.pl, 2013-08-28. [dostęp 2015-12-28].
- ↑ Heavy toll on journalists in two months since army takeover | Reporters without borders, RSF [dostęp 2016-10-27] (fr.).
- ↑ Islamiści porwali dwóch Polaków. Są już wolni – akcja owiana tajemnicą (pol.). niezalezna.pl, 2015-12-27. [dostęp 2015-12-28].
- ↑ Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu, www.festiwalmediow.art.pl [dostęp 2016-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-14].
- ↑ Digital Surgeons, Nagrody SDP 2002 || Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, www.sdp.pl [dostęp 2016-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-30].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 563
- ↑ Piotr Litka i Marcin Mamoń z "Superwizjera" z Grand Prix Nagrody Dziennikarzy Małopolski, www.press.pl [dostęp 2016-10-27].
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 82
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 1143
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.
Baretka: Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.