Marcin Michał Wiszowaty

Marcin Michał Wiszowaty

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1976 Gdańsk
doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Doktorat	2006 – prawo Uniwersytet Gdański
Habilitacja	2016 – prawo Uniwersytet Gdański
profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Gdańskiego
Jednostka	Katedra Prawa Konstytucyjnego i Instytucji Politycznych
Prodziekan ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju
Wydział	Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego
Odznaczenia

Marcin Michał Wiszowaty (ur. 1 stycznia 1976 w Gdańsku^[1][2]) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Gdańskiego, prodziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego^[3], specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego.

Życiorys

W 1994 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. W 1999 uzyskał na Uniwersytecie Gdańskim tytuł magistra prawa^[1][4] (praca magisterska pt. Legitymacja szlachectwa polskiego w zaborze rosyjskim i Królestwie Polskim napisana pod kierunkiem Ryszarda Łaszewskiego^[5]). W tym samym roku zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Prawa Konstytucyjnego i Instytucji Politycznych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 2006 na podstawie napisanej pod kierunkiem Andrzeja Szmyta rozprawy pt. Regulacja prawna lobbyingu w Polsce na tle rozwiązań państw obcych uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo konstytucyjne. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Zasada monarchiczna i jej przejawy we współczesnych ustrojach europejskich i pozaeuropejskich monarchii mieszanych. Studium z zakresu prawa konstytucyjnego otrzymał w 2016 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo konstytucyjne^[6].

Był adiunktem i został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Gdańskiego zatrudnionym w Katedrze Prawa Konstytucyjnego i Instytucji Politycznych Wydziału Prawa i Administracji^[6][7]. Był wykładowcą Powszechnej Wyższej Szkoły Humanistycznej „Pomerania” w Chojnicach^[6], Wyższej Szkoły Zarządzania w Gdańsku i Wyższej Szkoły Gospodarowania Nieruchomościami w Warszawie. W latach 2004–2005 sekretarz Sądu Polubownego przy Pomorskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej w Gdańsku^[5].

W latach 2009–2010 ekspert ds. legislacji w Biurze Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu. Ekspert zewnętrzny Kancelarii Senatu w zakresie prawa konstytucyjnego. Wykładowca Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku^[5].

W 2019 uchwałą wydziałowego kolegium elektorów został wybrany na stanowisko prodziekana ds. studiów niestacjonarnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego^[8]. Decyzją Rektora UG we wrześniu 2020 r. objął funkcję prodziekana ds. rozwoju, a z dniem 1 grudnia — nowy Rektor UG powierzył mu funkcję prodziekana ds. współpracy międzynarodowej i rozwoju WPiA UG^[9].

Dorobek naukowy

Jest autorem ponad 150 publikacji w języku polskim, a także w języku angielskim, hiszpańskim i włoskim. Uczestnik, referent i przewodniczący sesji na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych w kraju i zagranicą. Zainteresowania badawcze i dorobek naukowy Marcina Wiszowatego obejmują: prawo parlamentarne (organizację i funkcjonowanie Sejmu i Senatu), w tym proces tworzenia prawa (m.in. lobbing i rzecznictwo interesów, etyka parlamentarna, ocena skutków regulacji, konsultacje publiczne i opiniowanie), porównawcze prawo konstytucyjne współczesnych republik i monarchii mieszanych (konstytucyjnych/parlamentarnych), kwestie funkcji, uprawnień i pozycji ustrojowej prezydenta, instytucje demokracji bezpośredniej, prawo wyborcze (m.in. cisza wyborcza, organizacja wyborów, kampania wyborcza), zagadnienia protokołu dyplomatycznego, regulacja prawna heraldyki i falerystyki, współczesne relikty prawa szlacheckiego^[4]. Publikował m.in. w "International Journal of Constitutional Law" (New York - Oxford), "Istituzioni del Federalismo. Rivista di studi giuridici e politici" (Włochy), "Emblemata. Revista Aragonesa de Emblematica" (Hiszpania), „Państwie i Prawie”, „Przeglądzie Sejmowym”, „Studiach Prawniczych PAN”, „Studiach Wyborczych”, „Białostockich Studiach Prawniczych”, „Przeglądzie Prawa Konstytucyjnego”, „Przeglądzie Konstytucyjnym”, "Gdańskich Studiach Prawniczych”, „Studia Iuridica Toruniensia”, „Toruńskich Studiach Polsko-Włoskich”. Jego publikacje książkowe to:

• Regulacja prawna lobbingu na świecie. Historia, elementy, stan obecny, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7059-858-7;
• Działalność lobbingowa w procesie stanowienia prawa. Komentarz, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7666-033-2;
• Zasada monarchiczna i jej przejawy we współczesnych ustrojach europejskich i pozaeuropejskich monarchii mieszanych. Studium z zakresu prawa konstytucyjnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2015, ISBN 978-83-7865-289-2;
• W kręgu zagadnień parlamentarnych. Wybrane problemy praktyki w świetle opinii konstytucyjnoprawnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2016, ISBN 978-83-7865-423-0 (we współautorstwie z A. Szmytem i K. Grajewskim);
• Miscellanea parlamentarne, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017, ISBN 978-83-7865-590-9 (we współautorstwie z A. Szmytem i K. Grajewskim);
• Partie polityczne w Polsce. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017, ISBN 978-83-7865-543-5 (we współautorstwie z A. Gajdą, K. Grajewskim, A. Rytel-Warzochą i P. Uziębłą)^[7]
• Niezależność sądów i niezawisłość sędziów. Miscellanea. Warszawa 2020, s. 230. ISBN 978-83-8017-333-0. Współautorzy: M. Dąbrowski, J. Szymanek, J. Zaleśny.

Odznaczenia i nagrody

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 14 października 2010 r. odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za wybitne zasługi na rzecz odrodzenia ruchu korporacyjnego w Polsce^[10]. W 2017 otrzymał II nagrodę w LII edycji konkursu miesięcznika „Państwo i Prawo” w kategorii najlepsza rozprawa habilitacyjna^[11]. Laureat nagrody indywidualnej I stopnia (2017) i nagrody zespołowej I stopnia (2018) rektora Uniwersytetu Gdańskiego za wybitne osiągnięcia naukowe.

Życie prywatne i działalność społeczna

Wywodzi się z rodziny Wiszowatych herbu Roch. W 1994 był współzałożycielem, później sekretarzem, a w latach 2004–2008 prezesem Zarządu Głównego Związku Szlachty Polskiej^[12]. Sekretarz redakcji (1994–1999), a później redaktor naczelny (1999–2008) „Verbum Nobile”^[13]. W 2005 przyjęty w poczet członków najstarszej polskiej korporacji akademickiej Konwent Polonia (zał. w Dorpacie w 1828 r.), gdzie pełnił kolejne funkcje we władzach stowarzyszenia. Kurator reaktywacji, a później filister korporacji akademickiej Lauda (zał. w Kownie w 1928 r.). Członek Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, United Kingdom Constitutional Law Association, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, The Burgon Society oraz Towarzystwa Miłośników Kartuz. Jego dziadkiem macierzystym był Leon Brylowski.

Przypisy