Marcin Moniuszko

Marcin Moniuszko
Państwo działania Polska
Profesor nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne
Alma MaterAkademia Medyczna w Białymstoku
Doktorat2005 – choroby wewnętrzne
Akademia Medyczna w Białymstoku
Habilitacja2010 – medycyna
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Profesura2016
Nauczyciel akademicki
UczelniaUniwersytet Medyczny w Białymstoku
Stanowiskokierownik kliniki i profesor zwyczajny (od roku 2018)
Okres zatrudn.od 2012
Prorektor ds. nauki
UczelniaUniwersytet Medyczny w Białymstoku; Klinika Alergologii i Chorób Wewnętrznych; Zakład Medycyny Regeneracyjnej i Immunoregulacji
Okres spraw.od 2016
PoprzednikAdam Krętowski
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Marcin Moniuszko – polski lekarz, naukowiec, profesor nauk medycznych. Prorektor do spraw nauki Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku w kadencji 2016-2020.

Życiorys

Pochodzi z Moniek, gdzie uczęszczał do miejscowego liceum[1]. W 1999 ukończył z wyróżnieniem studia na kierunku lekarskim na Akademii Medycznej w Białymstoku, od roku 2004 pracuje w Klinice Alergologii i Chorób Wewnętrznych, a w roku 2018 został jej kierownikiem[2]. Bezpośrednio po studiach odbył liczne staże naukowe, m.in. przez 3 lata pracował w National Institutes of Health (Bethesda, USA) w zespole kierowanym przez dr Genoveffę Franchini (Animal Models and Retroviral Vaccines Section), gdzie badał mechanizmy zaburzeń immunologicznych zależnych od limfocytów T w przebiegu zakażeń retrowirusowych oraz możliwości zastosowania nowoczesnych terapii immunomodulujących opartych o podawanie takich cytokin jak IL-7, IL-2 czy IL-15. Po powrocie z USA, w roku 2004 został laureatem Stypendium Fundacji Tygodnika Polityka, a w 2005 stypendium programu Start Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[3]. W 2005 pod obronił pracę doktorską „Ocena wpływu podawania interleukiny-7 na fenotyp i funkcję limfocytów T – badania doświadczalne” (promotor: prof. Anna Bodzenta-Łukaszyk) uzyskując stopień naukowy doktora nauk medycznych w zakresie medycyny, specjalność: choroby wewnętrzne. W kolejnych latach opisał szereg nowych funkcji wybranych subpopulacji limfocytów T i monocytów/makrofagów w przebiegu astmy i alergii oraz zidentyfikował nowe immunomodulujące właściwości glikokortykosteroidów wziewnych i systemowych stosowanych w przebiegu tych chorób. W roku 2010 na podstawie dotychczasowych osiągnięć naukowych i złożonej rozprawy „Wpływ przewlekłego alergicznego zapalenia dróg oddechowych i steroidoterapii na fenotyp monocytów/makrofagów i limfocytów T” uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie medycyny. W 2016 otrzymał tytuł naukowy profesora[4]. Posiada specjalizację z chorób wewnętrznych (2009) oraz alergologii (2013)[5].

Od 2012 pełni funkcję kierownika nowo utworzonego Zakładu Medycyny Regeneracyjnej i Immunoregulacji UMB[6]. Wraz z pierwszymi członkami zespołu (dr Andrzej Eljaszewicz, dr Kamil Grubczak, mgr Urszula Radzikowska, mgr Paulina Singh, mgr Paula Zembko) oraz zespołami klinicznymi UMB opublikowali cykl prac opisujących rolę komórek macierzystych i progenitorowych takich jak VSELs, HSCs czy EPCs oraz poszczególnych subpopulacji monocytów i limfocytów T i B w patogenezie chorób nowotworowych, alergicznych, autoimmunologicznych, metabolicznych i innych. Ponadto, wraz z zespołem oraz we współpracy z grupami badawczymi z Louisville, USA (zespół prof. Mariusza Ratajczaka) oraz z Heidelbergu, Niemcy (prof. Heike Allgayer, prof. Jochen Utikal, prof. Christian Manegold, dr Lothar Pilz) przeprowadzili szereg badań dotyczących nowych immunologicznych i hormonalnych (m.in. takich jak FSH, LH, estrogeny czy witamina D3) czynników wpływających na mobilizację i proliferację komórek macierzystych, komórek nowotworowych oraz monocytów i limfocytów T. Jest też współautorem prac opisujących zależności pomiędzy poszczególnymi microRNA a funkcją monocytów/makrofagów, limfocytów oraz komórek macierzystych.

Od 2016 jest prorektorem do spraw nauki (od roku 2019 - prorektorem do spraw nauki i rozwoju) Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku[7]. Od roku 2019 pełni funkcję przewodniczącego Rady Agencji Badań Medycznych. Jest członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Alergologicznego oraz zastępcą redaktora naczelnego czasopisma Alergologia Polska[8]. Jest wiceprzewodniczącym białostockiego oddziału Polskiego Towarzystwa Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej[9].

W 2020 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10].

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Skutnik, Marcin Moniuszko. Nasz człowiek w polskiej medycynie, Wieści Monieckie Nr 2 / 2018 (54), Issuu [dostęp 2020-07-22] (ang.).
  2. ↑ Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Kadra., Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Kadra. [dostęp 2020-02-19] (pol.).
  3. ↑ „Medyk Białostocki”. 3 (141), s. 7, marzec 2016. Lech Chyczewski – redaktor naczelny. Białystok: Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. ISSN 1643-2734. [dostęp 2017-03-22]. 
  4. ↑ Prof. Marcin Moniuszko i prof. Piotr Laudański otrzymali nominacje profesorskie (pol.). wspolczesna.pl, 2016-10-28. [dostęp 2017-04-02].
  5. ↑ Centralny Rejestr Lekarzy RP.
  6. ↑ Strona Zakładu Medycyny Regeneracyjnej i Immunoregulacji UMB
  7. ↑ Władze UMB
  8. ↑ Zespół redakcyjny czasopisma Alergologia Polska
  9. ↑ Władze Polskiego Towarzystwa Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej. [dostęp 2017-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)].
  10. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 1141

Bibliografia

  • Marcin Moniuszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-03-22].

Media użyte na tej stronie