Marcin Oborski (marszałek sejmu)

Marcin Oborski z Obór herbu Pierzchała (zm. po 1697) – marszałek drugiego sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1666 roku, marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1672 roku^[1], wojewoda podlaski od 1688, kasztelan podlaski od 1683, podkomorzy liwski od 1658, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1693 roku^[2], starosta liwski w 1666 roku^[3], starosta gołąbski w 1678/1679 roku.

Student Uniwersytetu Krakowskiego w 1637. Od młodości związany z dworem królewskim. Dworzanin pokojowy króla Jana II Kazimierza. W 1657 był marszałkiem sejmiku generalnego mazowieckiego. W 1659, 1661, 1664/1665, 1667, 1669, 1674. Poseł sejmiku liwskiego ziemi liwskiej na sejm wiosenny 1666 roku^[4]. 16 września 1668 podpisał abdykację Jana II Kazimierza. Był gorącym zwolennikiem Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Był pisarzem pokojowym Jana III Sobieskiego. Poseł sejmiku liwskiego na sejm koronacyjny 1676 roku, sejm 1678/1679 roku, sejm 1681 roku, poseł na sejm 1677 roku^[5].

W 1672 roku elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm I wypłacił Oborskiemu, który był marszałkiem sejmu 350 talarów. Elektorowi zależało, by sejm potwierdził traktaty welawsko-bydgoskie, dlatego Oborski miał zamknąć sesję sejmu, gdyby założono protest^[6].

Uczestnik wyprawy wiedeńskiej. Z sejmu w 1690 został deputatem na Trybunał Skarbowy Koronny we Lwowie i Radomiu. W 1697 brał udział w sejmie elekcyjnym i podpisał oznajmienie wyboru Augusta II Mocnego.

Przypisy

Bibliografia

• Antonina Keckowa, Marcin Oborski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, s. 445-447.