Marcin Różalski
 | |
| Pseudonim | Płocki Barbarzyńca |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 188 cm |
| Masa ciała | 110 kg |
| Styl walki | |
| Debiut | kick-boxing – 2004 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Różal Team |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | kick-boxing – 32 |
| Zwycięstwa | kick-boxing – 22 |
| Przez nokauty | kick-boxing – 12 |
| Przez poddania | MMA – 2 |
| Przez decyzje | kick-boxing – 9 |
| Porażki | kick-boxing – 9 |
| |
Marcin Różalski (ur. 29 lipca 1978 w Płocku[1]) − polski zawodowy kick-bokser, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, mistrz świata organizacji ISKA z 2007 i WKA z 2008 w formule K-1. Były międzynarodowy mistrz KSW wagi ciężkiej z 2017 roku.
Kariera w kick-boxingu
Jako amator był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i Europy. W 2004 roku rozpoczął zawodowe starty w K-1[2], dochodząc do półfinału pierwszego Grand Prix Polski w tejże formule. 25 października 2004, przegrał w Paryżu, z wielokrotnym mistrzem świata i Europy w boksie tajskim Cheickiem Kongo przez TKO w 3. rundzie. 18 grudnia 2004 roku, na gali K-1 MAX Spain 2004, w hiszpańskiej Guadalajarze, wygrał przez TKO z zawodnikiem gospodarzy Damianem Garcią.
27 lutego 2005 przegrał na punkty z Przemysławem Saletą, natomiast w październiku tego samego roku został zawodowym mistrzem Polski w boksie tajskim, nokautując Krzysztofa Misiaczyka w 2. rundzie.
17 lutego 2006 doszedł do finału turnieju K-1 European League w Budapeszcie, jednak nie wystąpił w nim z powodu kontuzji, której nabawił się w wygranym, półfinałowym starciu z Ante Varnicą. Na początku marca tego samego roku, wygrał drugą edycję Grand Prix Polski, pokonując wszystkich rywali przed czasem, w tym Rafała Petertila w finałowej walce.
13 maja 2006 pokonał amerykańskiego zawodnika Ricka Roufusa jednogłośnie na punkty. W kwietniu 2007 roku, przegrał z Białorusinem Siarhiejem Hurem, odpadając z turnieju K-1 Italy Oktagon.
3 marca 2007 roku, podczas gali Angels of Fire w Płocku, zdobył zawodowe mistrzostwo świata federacji ISKA (zasady orientalne / K-1). W walce o tytuł pokonał przez techniczny nokaut Turka Yahayę Gulaya[3]. 9 czerwca 2007, przegrał w finale K-1 Poland Grand Prix z Łukaszem Jaroszem przez TKO.
8 marca 2008 roku (Angels of Fire III) został drugi raz w zawodowej karierze mistrzem świata, tym razem organizacji WKA w formule K-1. Tym razem pokonał po 5 rundach przez decyzję sędziów obrońcę tytułu, reprezentującego Szwajcarię Mitata Tahirsylaja[4].
W maju 2009 roku po raz pierwszy wystąpił w oficjalnym turnieju prestiżowej organizacji K-1, zaliczanym do cyklu World GP − K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi. W ćwierćfinale znokautował specjalistę taekwondo, Koreańczyka Park Yong-soo, jednak musiał się później wycofać z udziału w półfinale z powodu kontuzji ręki.
W listopadzie 2017 zakończył współpracę z KSW, wiążąc się z organizacją DSF Kickboxing Challenge, gdzie po prawie dziewięciu latach powróci do startów w kickboxingu[5].
13 kwietnia 2018 roku na gali DSF Kickboxing Challenge 14 w Warszawie, zrewanżował się po latach Peterowi Grahamowi za porażkę na zasadach MMA 2014 roku z gali KSW 28[6].
18 czerwca 2022 roku podczas gali KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski przegrał przez TKO (cztery nokdauny) w drugiej rundzie z doświadczonym Errolem Zimmermanem[7]. Pojedynek odbył się na zasadach K-1, jednak w małych rękawicach[8].
Kariera MMA
W listopadzie 2010 roku[9] podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki na występy w mieszanych sztukach walki (MMA). Zadebiutował 19 marca 2011 roku podczas gali KSW XV w Warszawie, gdy pokonał przez techniczny nokaut Marcina Bartkiewicza (walka została przerwana z powodu rozcięcia na głowie Bartkiewicza)[10]. Dwa miesiące później, na KSW XVI Różalski po raz kolejny tryumfował z powodu kontuzji rywala, gdy walczący z nim Rosjanin Siergiej Szemietow doznał urazu ręki[11]. 25 lutego 2012 roku w walce wieczoru na gali KSW XVIII: Unfinished Sympathy przegrał w pierwszej rundzie z Holendrem Valentijnem Overeemem, który na kilka dni przed walką zastąpił kontuzjowanego Jérôme'a Le Bannera[12]. 28 września 2013 roku poddał innego kickboksera Pawła Słowińskiego duszeniem zza pleców w 1. rundzie. 22 marca 2014 roku pokonał Nicka Rossborougha w drugiej rundzie przez techniczny nokaut. 4 października 2014 roku na KSW 28 przegrał przez poddanie z Peterem Grahamem z powodu kontuzji kolana. Przed walką 27 maja 2016 z Mariuszem Pudzianowskim waga Różalskiego wynosiła 114,8 kg[13].
27 maja 2016 pokonał Mariusza Pudzianowskiego w drugiej rundzie przez poddanie. Rok później 27 maja 2017 podczas KSW 39, które odbyło się na Stadionie Narodowym znokautował ówczesnego mistrza KSW wagi ciężkiej Fernando Rodriguesa Jr. w 16 sekundzie starcia, odbierając mu tym samym mistrzostwo[14]. Jak sam wyznał, cała akcja, która można było zobaczyć w oktagonie była trenowana specjalnie pod rywala[15]. Po zwycięstwie i zdobyciu pasa mistrzowskiego Różalski ogłosił niemal od razu, że pas zostanie zwakowany ze względu na brak jego [Różalskiego] zainteresowania pasami. Oficjalnie pas zwakował w lipcu, wręczając go właścicielowi federacji KSW, Maciejowi Kawulskiemu[16]. 1 marca 2019 roku zakończył sportową karierę[17]. 7 września 2020 na oficjalnym kanale KSW (na serwisie Youtube) został opublikowany film pt. „On wraca...”. Który miał sugerować powrót Różala do klatki KSW[18]. 3 dni później, zostało dodane kolejne wideo potwierdzające powrót Różalskiego, ale do nowo powstałej organizacji Genesis, w której stoczył pojedynek na gołe pięści[19].
Boks
W czerwcu 2002 roku w Płocku stoczył jedyną w swej karierze zawodową walkę bokserską, gdy pokonał przez techniczny nokaut w 3. rundzie Pawła Newazila[20].
Boks na gołe pięści
23 października 2020 roku po powrocie do walk stoczył swój pierwszy pojedynek w formule boksu na gołe pięści(ang.) z możliwością używania uderzeń łokciami, podczas pierwszej gali nowo powstałej organizacji Genesis[21][22]. Walkę przegrał z byłym mistrzem UFC − Joshem Barnettem, gdyż nie był zdolny wyjść do trzeciej rundy[23].
Osiągnięcia
Kick-boxing[24]:
- 6-krotny amatorski mistrz Polski w kickboxingu
- amatorski wicemistrz Europy w kickboxingu
- 2005: zawodowy mistrz Polski w boksie tajskim
- 2006: K-1 European League − finalista turnieju
- 2006: II Grand Prix Polski − 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2007: międzynarodowy mistrz Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1[25]
- 2007: mistrz świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1
- 2007: K-1 Poland Grand Prix − finalista turnieju wagi ciężkiej
- 2008: mistrz świata WKA w wadze superciężkiej, formuła K-1
Mieszane sztuki walki:
Lista zawodowych walk w kick-boxingu
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
| Przegrana | 22-9-1 |  Errol Zimmerman | TKO (cztery nokdauny) | 2 | 1:26 | KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski | 18.06.2022 |  Toruń | Walka w formule K-1 w rękawicach do MMA, Co-Main Event |
| Wygrana | 22-8-1 |  Peter Graham | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | DSF Kickboxing Challenge 14 | 13.04.2018 | Warszawa | Debiut w DSF Kickboxing Challenge |
| Wygrana | 21-8-1 |  Yong Soo Park | KO (kopnięcie w korpus) | 3 | 0:32 | K-1 World GP 2009 | 23.05.2009 | Łódź | Ćwierćfinał turnieju K-1 World GP 2009 |
| Wygrana | 20-8-1 |  Mitat Tahirsylaj | Decyzja | 5 | 3:00 | Angels of Fire III | 08.03.2008 | Płock | Został mistrzem świata WKA w wadze superciężkiej |
| Przegrana | 19-8-1 |  Gregory Tony | Decyzja | 3 | 3:00 | Angels of Fire II | 27.10.2007 | Płock | |
| Przegrana | 19-7-1 | Patrice Quarteron | TKO (cios kolanem) | 3 | 2:20 | A-1 World Combat Cup | 14.07.2007 |  Turcja | |
| Przegrana | 19-6-1 | Łukasz Jarosz | TKO (niskie kopnięcia) | 2 | 1:35 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Przegrał w finale turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Wygrana | 19-5-1 |  Siarhiej Hur | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Półfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Wygrana | 18-5-1 |  Roman Kleibl | KO (prawy sierpowy) | 3 | 0:44 | K-1 Poland Grand Prix 2007 | 09.06.2007 | Nowy Targ | Ćwierćfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007 |
| Przegrana | 17-5-1 | Siarhiej Hur | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Italy Oktagon 2007 | 14.04.2007 |  Mediolan | Przegrał w ćwierćfinale turnieju K-1 Italy Oktagon |
| Wygrana | 17-4-1 |  Yahya Gülay | TKO (poddanie przez narożnik) | 5 | 2:00 | Angels of Fire | 03.03.2007 | Płock | Został mistrzem świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
| Wygrana | 16-4-1 |  David Keclik | Decyzja | 3 | 3:00 | Night of Glory | 06.01.2007 | Nowy Targ | Został międzynarodowym mistrzem Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1 |
| Wygrana | 15-4-1 |  Abdullah Selam | KO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) | 1 | 1:37 | A-1 Final | 04.11.2006 | Stambuł | |
| Wygrana | 14-4-1 | Andrej Zurawkow | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 Fighting Network RIGA | 04.11.2006 |  Ryga | |
| Wygrana | 13-4-1 |  Rick Roufus | Decyzja | 3 | 3:00 | Best of the Best II | 13.05.2006 | Warszawa | |
| Wygrana | 12-4-1 | Rafał Petertil | TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Wygrał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 11-4-1 | Artur Kowalczyk | TKO (cios pięścią) | 1 | 2:24 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Półfinał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 10-4-1 | Mariusz Kornacki | TKO | 2 | 3:00 | II Grand Prix Polski | 04.03.2006 | Wrocław | Ćwierćfinał II Grand Prix Polski |
| Wygrana | 9-4-1 |  Ante Varnica | Decyzja | 4 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 |  Budapeszt | Z powodu kontuzji nie wystąpił w finale turnieju K-1 European League 2006 |
| Wygrana | 8-4-1 | Brunner Tihamer | Decyzja | 3 | 3:00 | K-1 European League 2006 | 17.02.2006 | Budapeszt | |
| Przegrana | 7-4-1 | Ashwin Balrak | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 |  Lommel | Przegrał w półfinale turnieju Fights at the Border IV |
| Wygrana | 7-3-1 | Ahmet Jattari | Decyzja | 3 | 3:00 | Fights at the Border IV | 10.12.2005 | Lommel | |
| Wygrana | 6-3-1 | Krzysztof Misiaczyk | KO | 2 | ? | Gala Boksu Tajskiego | 08.10.2005 | ? | Zdobył tytuł mistrza Polski w boksie tajskim |
| Remis | 5-3-1 | Birol Topuz | Remis | 3 | ? | A-1 Stambuł Turcja vs. Świata | 01.10.2005 | Stambuł | |
| Wygrana | 5-3 | Karl Dubus | TKO | 3 | 3:00 | A-1 World Combat Cup | 30.04.2005 | Lyon | |
| Przegrana | 4-3 | Przemysław Saleta | Decyzja | 3 | 3:00 | Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Włocławek | |
| Wygrana | 4-2 |  Damian Garcia | TKO | 2 | ? | K-1 MAX Spain 2004 | 18.12.2004 | Guadalajara | |
| Przegrana | 3-2 | Cheick Kongo | TKO (ciosy kolanami) | 3 | ? | Muay Thai Tournament | 25.09.2004 | Paryż | |
| Wygrana | 3-1 |  Wasiliew | TKO (przerwanie przez narożnik) | 6 | ? | Turniej Muay Thai | 02.07.2004 | Kłajpeda | |
| Wygrana | 2-1 | Claudius Agape | KO (wysokie kopnięcie) | 1 | 0:30 | Ultimate Thai 2 | 28.02.2004 | Massy | |
| Przegrana | 1-1 | Rafał Petertil | Decyzja | 3 | 3:00 | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Przegrał w półfinale Grand Prix Polski |
| Wygrana | 1-0 | ? | ? | ? | ? | Grand Prix Polski | ??.??.2004 | Wrocław | Debiut w zawodowym kick-boxingu, Ćwierćfinał Grand Prix Polski |
Lista zawodowych walk w MMA
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 7-4 |  Fernando Rodrigues Jr. (11-2) | KO (lewy i prawy sierpowy) | 1 | 0:16 | KSW 39: Colosseum | 27.05.2017 | Warszawa | Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej, Bonus za nokaut wieczoru |
| Wygrana | 6-4 | Mariusz Pudzianowski (9-4. 1 NC) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 2 | 1:46 | KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu | 27.05.2016 | Gdańsk/Sopot | |
| Przegrana | 5-4 |  James McSweeney (14-13) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:16 | KSW 32: Road to Wembley | 31.10.2015 |  Londyn | |
| Przegrana | 5-3 | Peter Graham (10-7) | Poddanie (kontuzja kolana) | 2 | 0:43 | KSW 28: Fighters Den | 04.10.2014 | Szczecin | |
| Wygrana | 5-2 | Nick Rossborough (24-17) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:36 | KSW 26: Materla vs. Silva III | 22.03.2014 | Warszawa | |
| Wygrana | 4-2 | Paweł Słowiński (1-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:32 | KSW 24: Starcie Gigantów | 28.09.2013 | Łódź | |
| Wygrana | 3-2 | Rodney Glunder (24-19-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KSW 20: Symfonia Walki | 15.09.2012 | Gdańsk/Sopot | |
| Przegrana | 2-2 |  Salimgiriej Rasułow (8-5) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Draka 7 | 26.05.2012 | Władywostok | Specjalne zasady − walka w parterze tylko do 30 sekund |
| Przegrana | 2-1 | Valentijn Overeem (32-29) | Poddanie (klucz na stopę) | 1 | 2:25 | KSW 18: Unfinished Sympathy | 25.02.2012 | Płock | |
| Wygrana | 2-0 | Siergiej Szemietow (6-6) | TKO (kontuzja ręki) | 1 | 1:05 | KSW 16: Khalidov vs. Lindland | 21.05.2011 | Gdańsk/Sopot | |
| Wygrana | 1-0 | Marcin Bartkiewicz (2-2) | TKO (rozcięcie) | 2 | 1:51 | KSW 15: Współcześni Gladiatorzy | 19.03.2011 | Warszawa | Debiut w MMA |
Lista walk w boksie
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 1-0 | Paweł Newazil | TKO | 3 | 22.06.2002 | Płock | Debiut w Boksie |
Lista walk w boksie na gołe pięści
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 0-1 | Josh Barnett (0-0) | TKO (niezdolność do kontynuowania walki) | 2 | 3:00 | Genesis 1: Różal vs. Barnett | 23.10.2020 | Łódź | Debiut w boksie na gołe pięści, Main Event |
Przypisy
- ↑ Marcin Różalski ("Różal") | MMA Fighter Page, Tapology [dostęp 2019-03-07] (ang.).
- ↑ Marcin Różalski walczy w K1. sport.pl, 5 marca 2004. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski zawodowym mistrzem świata. gazeta.pl, 4 marca 2007. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski po raz drugi mistrzem świata. gazeta.pl, 9 marca 2008. [dostęp 2011-01-31].
- ↑ Mistrz wagi ciężkiej odchodzi z KSW!. sport.pl, 2017-11-03. [dostęp 2018-04-12]. (pol.).
- ↑ DSF 14: rewanż po latach, Marcin Różalski pokonał Petera Grahama, Onet Sport, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2019-01-29] (pol.).
- ↑ Marcin Różalski przegrywa przez nokaut w historycznej walce na gali KSW 71, Sport.pl [dostęp 2022-06-19] (pol.).
- ↑ Antoni Zubek, Marcin Różalski vs Errol Zimmerman. Ikona kickboxingu rywalem Różala na KSW 71 w Toruniu, Silesion.PL, 6 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19] (pol.).
- ↑ Marcin Różalski w MMA [dostęp 2017-01-10].
- ↑ KSW 15 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 20 marca 2011. [dostęp 2011-03-20].
- ↑ KSW 16 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 21 maja 2011. [dostęp 2011-05-22].
- ↑ KSW 18: Unfinished Sympathy – wyniki i relacja.. mmarocks.pl, 26 lutego 2012. [dostęp 2012-02-26].
- ↑ KSW 35: Publiczność dopisała. Zobacz ważenie przed galą w Ergo Arenie! (wideo). sportowefakty.wp.pl, 27 Maja 2016. [dostęp 2016-05-27].
- ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
- ↑ Marcin RÓŻAL Różalski KSW 39 - extremehobby, extremehobby.eu [dostęp 2017-10-20] (pol.).
- ↑ Kacper Sosnowski, Marcin Różalski dla Sport.pl, 11 września 2017.
- ↑ Marcin Różalski zakończył karierę? Różal wrzucił wymowne WIDEO, sport.se.pl [dostęp 2019-03-07].
- ↑ KSW, On wraca..., 7 września 2020.
- ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis, 10 września 2020.
- ↑ boxer: Marcin Rozalski. boxrec.com. [dostęp 2011-01-31]. (ang.).
- ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis, 10 września 2020.
- ↑ KSW, Różal kontra Josh Barnett na gołe pięści! | GENESIS, 30 września 2020.
- ↑ Krzysztof Kordys, Genesis: Marcin Różalski pokonany przez Josha Barnetta! Były mistrz UFC zwycięzcą walki wieczoru! | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 23 października 2020 [dostęp 2020-10-23] (pol.).
- ↑ Najważniejsze osiągnięcia sportowe w okresie 2003-2006. dane.plock.eu.
- ↑ Night of Glory - Łukasz JArosz obronił tytuł!!!. rabka.eu. (pol.).
Linki zewnętrzne
| Waga ciężka |
|
|---|---|
| Waga półciężka |
|
| Waga średnia |
|
| Waga półśrednia |
|
| Waga lekka |
|
| Waga piórkowa |
|
| Waga kogucia |
|
| Waga musza kobiet |
|
| Waga słomkowa kobiet |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
.svg)
.svg)
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
.svg){kind=link}
Autor: Young Blood Night MMA Event, Licencja: CC BY 3.0
Marcin Różalski, zawodnik MMA.