Marco Andreolli

Marco Andreolli

Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1986 Ponte dell’Olio
Wzrost	187 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	bez klubu
Kariera juniorska
Lata Klub 1994–2003 Padova 2003–2005 Inter Mediolan
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2004–2007 Inter Mediolan 7 (0) 2007–2010 AS Roma 8 (0) 2008 → Vicenza (wyp.) 3 (0) 2008–2009 → Sassuolo (wyp.) 28 (1) 2010–2013 Chievo 79 (3) 2013–2017 Inter Mediolan 16 (2) 2015–2016 → Sevilla FC (wyp.) 7 (0) 2017–2019 Cagliari Calcio 23 (0) 2019 Chievo 8 (0) W sumie: 179 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2002–2003  Włochy U-17 14 (0) 2003–2004  Włochy U-18 4 (0) 2004–2005  Włochy U-19 9 (0) 2005  Włochy U-20 1 (0) 2006–2009  Włochy U-21 22 (0) W sumie: 50 (0)
↑ Aktualne na: 5 czerwca 2019.

Marco Andreolli (ur. 10 czerwca 1986 w Ponte dell’Olio) – włoski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy. Obecnie bez przynależności klubowej.

Kariera klubowa

Jest wychowankiem klubu Calcio Padova, w którego szkółce trenował od 1994 r.

Inter

Zawodową karierę rozpoczął w Interze Mediolan do którego przeniósł się w 2003 r. Jako członek drużyny Primavery zdobył w 2005 Młodzieżowy Puchar Włoch. 29 maja 2005 zadebiutował w barwach Nerazzurrich w Serie A w meczu z Regginą. 6 grudnia 2005 zagrał po raz pierwszy w rozgrywkach Ligi Mistrzów w spotkaniu z Rangers. 29 listopada 2006 zaliczył premierowe trafienie dla Interu w meczu Pucharu Włoch z ACR Messina.

Roma

27 lipca 2007 trafił do Romy w rozliczeniu za transfer Cristiana Chivu na zasadzie współwłasności za 3 mln euro. Następnie w styczniu 2008 został wypożyczony do drugoligowej Vicenzy. Pierwsze spotkanie dla Biancorossich rozegrał 5 kwietnia 2008 z Pizą. Ogółem dla Vicenzy wystąpił w zaledwie 3 spotkaniach, co spowodowane było odniesioną kontuzją. Latem 2008 stał się w 100% zawodnikiem Romy, która nawet nie musiała za niego nic płacić. W sezonie 2008/2009 został powtórnie wypożyczony, tym razem do Sassuolo, gdyż chciał grać regularnie o co w Interze lub Romie nie mógł marzyć^[1]. Premierowe spotkanie dla Neroverdich przypadło na potyczkę ligową z Pizą. Dla zespołu ze stadionu Alberta Braglii zaliczył 28 meczów i zdobył jedną bramkę w meczu z US Grosseto (13 września 2008)^[2]. Po powrocie do Rzymu grał rzadko. Debiutował 6 sierpnia 2009 w spotkaniu z KAA Gent w kwalifikacjach do Ligi Europy. 22 października 2009 w meczu fazy grupowej Ligi Europy z Fulham Londyn zdobył bramkę wyrównując stan meczu w 94 minucie spotkania. Latem 2010 wobec braku występów w barwach Romy zażądał odejścia.

Chievo

24 sierpnia został sprzedany do Chievo Werona za kwotę 800.000 euro. Podpisany wówczas kontrakt związał go z klubem na rok. Debiut w barwach klubu z Werony odbył się 29 sierpnia 2010 w ligowym starciu z Catanią. 24 stycznia 2011 połowa jego karty zawodniczej została odsprzedana Interowi za 885.000 euro^[3]. Stan taki nie potrwał długo, gdyż 22 czerwca 2011 Nerazzurri zbyli swe prawa do niego za 500.000 i pozyskali z Chievo Michele Rigonego^[4]. 18 marca zaliczył pierwsze trafienie dla Chievo pokonując golkipera Bologny. Dla klubu z Werony zagrał w 73 spotkaniach ligowych i strzelił 3 bramki.

Powrót do Interu

6 lipca 2013 został ponownie piłkarzem Interu Mediolan po wygaśnięciu kontraktu z Gialloblu i otrzymał koszulkę z numerem 6, którą wcześniej posiadał Matias Silvestre^[5]. Podpisany z Nerazzurrimi kontrakt wiąże go do czerwca 2017^[6]. 11 stycznia 2015 roku w meczu przeciwko Genoi, Andreolli był kapitanem drużyny Interu, co sam w pomeczowym wywiadzie określił jako "spełnienie marzeń"^[7].

31 sierpnia 2015 roku po zaledwie 10 występach w ciągu dwóch lat został wypożyczony do Sevilli^[8]. Dzięki kontuzji Adil Ramiego zadebiutował w La Liga już 11 września w zremisowanym 1:1 meczu z Levante UD. 21 listopada w trakcie meczu z Real Sociedad zerwał ścięgno Achillesa i wypadł z gry do końca sezonu^[9].

30 czerwca 2017 roku kontrakt z Interem wygasł i klub nie zdecydował się przedłużyć umowy^[10].

Cagliari

Tydzień później jako wolny zawodnik Andreolli podpisał dwuletni kontrakt z Cagliari Calcio^[11].

Powrót do Chievo

W ostatnim dniu zimowego okna transferowego 2019 roku, Andreolli przeszedł do walczącej o utrzymanie drużyny Chievo Werona^[12]. Po wygaśnięciu kontraktu piłkarz pozostaje bez klubu.

Kariera reprezentacyjna

Andreolli ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch: U-17, U-18, U-19, U-20 i U-21. Reprezentacyjny debiut w drużynie U-21 miał miejsce 15 sierpnia 2006 w meczu z Chorwacją. Brał między innymi udział w Mistrzostwach Europy U-21 2009 w których Italia zdobyła brązowy medal.

Styl gry

Jego naturalną pozycją jest środkowa obrona, gdzie woli grać jako obrońca ustawiony bardziej z lewej strony w czteroosobowym bloku obronnym. Potrafi także zagrać jako prawy defensor^[13]. Jego atutem jest gra głową oraz walka bark w bark^[14].

Sukcesy

• Mistrzostwo Włoch: 2006, 2007
• Puchar Włoch: 2004/2005, 2005/2006
• Superpuchar Włoch: 2006, 2007
• Młodzieżowy Puchar Włoch: 2005/2006
• Mistrzostwa Europy U-21 2009: Brąz

Statystyki

Stan na 24 listopada 2015

Przypisy

Bibliografia

• Marco Andreolli w bazie Soccerbase (ang.)
• Profil na Football.it (wł.)
• Profil na FIGC.it (wł.)