Marcos Milinkovic

Marcos Milinkovic

Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1971 General San Martín
Wzrost	205 cm[1]
Pozycja	atakujący
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1990–1992 Club Obras Sanitarias 1992–1994 Tomei Livorno Pallavolo 1995–1996 Cocamar Parana 1996–1997 Chapecó Santa Catarina 1997–1999 Olympikus 1999–2000 Sisley Treviso 2000–2003 Volley Milano 2003–2004 Unisul Esporte Clube 2004–2006 Olympiakos SFP 2005 Plataneros de Corozal 2006–2007 Cimed Esporte Clube 2007–2008 İstanbul BBSK 2008–2010 La Unión de Formosa 2010–2013 Buenos Aires Unidos
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 1990–2007  Argentyna

Marcos Milinkovic (ur. 22 grudnia 1971 w General San Martín) – argentyński siatkarz grający na pozycji atakującego; reprezentant Argentyny. Trzykrotny uczestnik letnich igrzysk olimpijskich, złoty medalista igrzysk panamerykańskich. W 2000 roku został wybrany przez FIVB do grona 25 najlepszych siatkarzy XX wieku.

Życie prywatne

Rodzice Marcosa Milinkovicia mają pochodzenie chorwackie. Milinkovic mówi po hiszpańsku, portugalsku, włosku, a także w narodowym języku swoich rodziców, chorwackim.

Jest mężem Jeleny, która pochodzi z Serbii. Miał z nią dwoje dzieci: syna Lukę (2004–2017) oraz córkę Duñia (ur. 2008)^[2]. Luka utonął w lipcu 2017 roku podczas wakacji w Chorwacji w trakcie zabawy z kolegami^[3].

Kariera klubowa

Początkowo trenował koszykówkę w Club Sportivo Villa Ballester, jednak w 1987 roku zdecydował się na grę w siatkówkę. Pierwszym seniorskim klubem, w którym występował w latach 1990–1992, był Club Obras Sanitarias. Następnie trafił na dwa sezony do Tomei Livorno Pallavolo - drużyny grającej we włoskiej Serie A2. W 1995 roku przeniósł się do ligi brazylijskiej, gdzie grał kolejno w klubach: Cocamar Parana (1995–1996), Chapecó Santa Catarina (1996–1997) oraz Olympikus (1997–1999). W sezonie 1997/1998 wraz z klubem Olympikus zdobył wicemistrzostwo Brazylii.

Po latach spędzonych w Brazylii powrócił do ligi włoskiej W sezonie 1999/2000 bronił barw Sisley Treviso, z którym zwyciężył w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych oraz zdobył Puchar Włoch. W latach 2000–2003 był zawodnikiem klubu Asystel Milano. W sezonie 2000/2001 doszedł do finału fazy play-off ligi włoskiej. W sezonie 2003/2004 ponownie grał w lidze brazylijskiej - w zespole Unisul - zdobywając mistrzostwo Brazylii.

W latach 2004–2006 występował w Olympiakosie Pirues, z którym w seoznie 2004/2005 zdobył Puchar Top Teams oraz wicemistrzostwo Grecji. W przerwie letniej zagrał w portorykańskim klubie Plataneros de Corozal, z którym zdobył wicemistrzostwo^[4]. W sezonie 2006/2007 bronił barw brazylijskiego klubu Cimed, z którym zdobył wicemistrzostwo Brazylii.

W 2007 roku przeniósł się do Turcji, gdzie grał w İstanbul BBSK. Po sezonie w Turcji powrócił do Argentyny, gdzie występował w La Unión de Formosa (2008–2010) oraz Buenos Aires Unidos (2010–2013). Po sezonie 2012/2013 zakończył karierę zawodniczą^[5].

Kariera reprezentacyjna

W latach 1989–1991 grał w reprezentacji Argentyny juniorów. Wraz z juniorską reprezentacją wystartował w Mistrzostwach U-21 Ameryki Południowej w 1990 roku, gdzie zdobył srebrny medal, oraz w Mistrzostwach Świata Juniorów w 1991 roku.

W 1991 roku został powołany do kadry Argentyny na igrzyska panamerykańskie, na których zdobył brązowy medal, oraz na Mistrzostwa Ameryki Południowej, w których reprezentacja Argentyny skończyła na drugim miejscu. W 1995 roku zdobył złoty medal igrzysk panamerykańskich. Uczestniczył trzykrotnie w igrzyskach olimpijskich: w 1996, 2000 i 2004 roku.

Grał również w czterech mistrzostwach świata: w 1994, 1998, 2002 i 2006 roku. Został wybrany MVP Mistrzostw Świata 2002.

W latach 1996–2002 oraz 2006–2007 był w składzie Argentyny na Ligę Światową.

Kariera trenerska

W 2013 roku był drugim trenerem reprezentacji Argentyny. Od grudnia 2013 roku jest trenerem argentyńskiego klubu UNTreF Vóley.

Osiągnięcia

reprezentacyjne

• Igrzyska panamerykańskie
  • 1. miejsce: 1995
  • 3. miejsce: 1991
• Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów
  • 2. miejsce: 1990

klubowe

• Puchar Europy Mistrzów Klubowych
  • 1. miejsce: 2000
• Puchar Top Teams
  • 1. miejsce: 2005
• Puchar CEV (1980–2007)
  • 3. miejsce: 2002
• Mistrzostwa Argentyny
  • 2. miejsce: 2009, 2013
• Mistrzostwa Brazylii
  • 1. miejsce: 2004
  • 2. miejsce: 1998
  • 3. miejsce: 1999
• Mistrzostwa Grecji
  • 2. miejsce: 2005
  • 3. miejsce: 2006
• Mistrzostwa Portoryka
  • 2. miejsce: 2005
• Puchar Włoch
  • 1. miejsce: 2000

Nagrody indywidualne

• 1995 – Puchar Świata – Najlepszy punktujący
• 2000 – Igrzyska Olimpijskie – Najlepszy punktujący
• 2002 – Mistrzostwa Świata – MVP
• 2002 – Mistrzostwa Świata – Najlepszy punktujący
• 2005 – Puchar Top Teams – MVP

Przypisy

Bibliografia

• Profil zawodnika na stronie FIVB (ang.). [dostęp 2018-07-23].
• Profil zawodnika na stronie CEV (ang.). [dostęp 2018-07-23].
• Profil zawodnika na stronie ligi włoskiej (wł.). [dostęp 2018-07-23].