Marcus Rashford

Marcus Rashford
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 października 1997
Manchester

Wzrost

180 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Manchester United

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
LataKlub
2005–2015Manchester United
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2015–Manchester United218(63)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2012 Anglia U-162(0)
2014 Anglia U-182(0)
2016 Anglia U-202(0)
2016 Anglia U-211(3)
2016– Anglia51(15)
W sumie:58(18)
  1. Aktualne na: 13 listopada 2022.
  2. Aktualne na: 10 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsceEuropa 2020
Liga Narodów UEFA
brązPortugalia 2018/2019
Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Marcus Rashford MBE (ur. 31 października 1997 w Manchesterze) – angielski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Manchester United oraz w reprezentacji Anglii. Srebrny medalista Mistrzostw Europy 2020, uczestnik Mistrzostw Europy 2016 oraz Mistrzostw Świata 2018 i 2022.

Kariera klubowa

Rashford do akademii Manchesteru United trafił w wieku 7 lat[2]. 21 listopada 2015 trafił po raz pierwszy na ławkę rezerwowych podczas meczu Premier League przeciwko Watford wygranym przez Manchester United 1:2[3]. 25 lutego 2016 Rashford, rewanżowy mecz 1/16 finału Ligi Europejskiej przeciwko FC Midtjylland miał rozpocząć na ławce rezerwowych jednak podczas rozgrzewki Anthony Martial nabawił się urazu, dzięki czemu stanął on przed szansą debiutu w seniorskiej piłce. Manchester United pewnie wygrał 5:1 (w dwumeczu 6:3), a Rashford w swoim debiucie zaliczył dwa trafienia[4]. Dzięki tym trafieniom stał się najmłodszym strzelcem Manchesteru United w europejskich pucharach, pobijając rekord George’a Besta[5]. W Premier League zadebiutował trzy dni później w wygranym 3:2 meczu przeciwko Arsenalowi, gdzie Rashford kolejny raz zdobył dwa gole oraz zaliczył asystę. Dzięki tym trafieniom stał się trzecim najmłodszym strzelcem Manchesteru United w historii Premier League zaraz za Federico Machedą oraz Dannym Welbeckiem[6]. 20 marca 2016 zdobył jedyną bramkę w derbach Manchesteru, dającą pierwsze zwycięstwo Manchesteru United nad Manchesterem City od 2013[7]. W wieku 18 lat i 141 dni stał się najmłodszym strzelcem w derbach Manchesteru w historii Premier League[8].

Kariera reprezentacyjna

Rashford swoimi świetnymi występami zwrócił na siebie uwagę selekcjonera reprezentacji Anglii, który powołał go do wstępnej 26-osobowej kadry na Euro 2016[9]. W reprezentacji Anglii zadebiutował 27 maja 2016 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Australią, w którym strzelił gola, stając się najmłodszym strzelcem bramki w debiucie w reprezentacji Anglii[10]. 31 maja 2016 selekcjoner reprezentacji Anglii ogłosił ostateczną 23-osobową kadrę na Euro 2016, w której znalazł się również Rashford[11][12]. Jest najmłodszym uczestnikiem mistrzostw[13]. Na mistrzostwach Europy zadebiutował 16 czerwca 2016 w wygranym 2:1 meczu z Walią tym samym w wieku 18 lat i 228 dni stał się najmłodszym angielskim piłkarzem w historii Mistrzostw Europy, pobijając rekord Wayne’a Rooneya o 4 dni.

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 21 grudnia 2022)
KlubSezonLigaLigaPuchar AngliiPuchar Ligi AngielskiejEuropa[a]Inne[b]Suma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
Manchester United2015/16Premier League115410032188
2016/173253361112105311
2017/18357513283105213
2018/19331041001024713
2019/2031174034614422
2020/21371131411385721
2021/22254200051325
2022/23144002243209
Ogólnie w karierze218632571810602220323102

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 10 grudnia 2022)
ReprezentacjaRokMeczeBramki
Anglia
201661
201791
2018164
201974
202021
202161
202253
Ogólnie5115
Bramki w reprezentacji
No.DataMiejsceKolejnośćPrzeciwnikWynik w meczuWynik końcowyRozgrywki
127 maja 2016Stadium of Light, Sunderland, Anglia1Australia1–02–1Towarzyski
24 września 2017Wembley, Londyn, Anglia11Słowacja2–12–1Eliminacje MŚ 2018
37 czerwca 2018Elland Road, Leeds, Anglia19Kostaryka1–02–0Towarzyski
48 września 2018Wembley, Londyn, Anglia26Hiszpania1–01–2Liga Narodów 2018/2019
511 września 2018King Power Stadium, Leicester, Anglia27Szwajcaria1–01–0Towarzyski
615 października 2018Estadio Benito Villamarín, Sewilla, Hiszpania29Hiszpania0–22–3Liga Narodów 2018/2019
76 czerwca 2019Estádio D. Afonso Henriques, Guimarães, Portugalia32Holandia1–01–3 (p.d)Liga Narodów 2018/2019
814 października 2019Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia, Bułgaria36Bułgaria0–10–6Eliminacje ME 2021
914 listopada 2019Wembley, Londyn, Anglia37Czarnogóra4–07–0Eliminacje ME 2021
1017 listopada 2019Stadion im. Fadila Vokrriego, Prisztina, Kosowo38Kosowo3–04–0Eliminacje ME 2021
1111 października 2020Wembley, Londyn, Anglia39Belgia1–12–1Liga Narodów 2020/2021
126 czerwca 2021Riverside Stadium, Middlesbrough, Anglia41Rumunia1–01–0Towarzyski
1321 listopada 2022Stadion Międzynarodowy Chalifa, Ar-Rajjan, Katar47Iran5–16–2Mistrzostwa Świata 2022
1429 listopada 2022Ahmed bin Ali Stadium, Ar-Rajjan, Katar49Walia0–10–3Mistrzostwa Świata 2022
1529 listopada 2022Ahmed bin Ali Stadium, Ar-Rajjan, Katar49Walia0–30–3Mistrzostwa Świata 2022

Sukcesy

Manchester United

Indywidualne

Działalność społeczna

Dzięki inicjatywie Rashforda brytyjski rząd utrzymał w 2020 przekazywanie bonów żywnościowych dla uczniów z najbiedniejszych rodzin przez sześciotygodniowy okres wakacji. Tuż przed wakacjami Rashford wystosował list do brytyjskich parlamentarzystów z prośbą o kontynuowanie wsparcia, wspominając, że sam jako dziecko korzystał z darmowych obiadów szkolnych. Dzięki inicjatywie piłkarza pomoc dotarła do ponad 1,3 mln dzieci. Za swą postawę zawodnik Manchesteru United został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego[16]. Działalność piłkarza wyróżnił także dziennik „The Times” umieszczając go na liście „Sunday Times Giving List”, czyli tzw. „listy hojności”, która klasyfikuje różnego rodzaju filantropów na podstawie przekazanych bądź zebranych przez nich środków w stosunku do ich stanu posiadania[17].

Uwagi

  1. Uwzględniono:
    Liga Mistrzów UEFA – 29 (12)
    Liga Europy UEFA – 31 (10).
  2. Uwzględniono:
    Tarcza Wspólnoty – 1 (0)
    Superpuchar Europy UEFA – 1 (0).

Przypisy

  1. Marcus Rashford Profile, News & Stats. premierleague.com. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
  2. Marcus Rashford rejected Liverpool to join Manchester United. manchestereveningnews.co.uk, 26 lutego 2016. [dostęp 2016-02-26]. (ang.).
  3. Troy Deeney’s last-minute own goal gave injury-hit Manchester United victory over Watford at Vicarage Road.. bbc.com, 21 listopada 2015. [dostęp 2015-11-21]. (ang.).
  4. Teenager Marcus Rashford scored twice on his debut as Manchester United came from behind to thrash FC Midtjylland and reach the Europa League last 16.. bbc.com, 25 lutego 2016. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).
  5. Five things you need to know about Manchester United’s new hero Marcus Rashford. metro.co.uk, 26 lutego 2016. [dostęp 2016-02-26]. (ang.).
  6. Teenager Marcus Rashford scored twice and set up the third as Manchester United derailed Arsenal’s Premier League title challenge at Old Trafford.. bbc.com, 28 lutego 2016. [dostęp 2016-02-28]. (ang.).
  7. Loud celebrations in the away end; an air of dank disappointment in every other part of the ground.. theguardian.com, 20 marca 2016. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  8. Louis van Gaal eyes fourth place after Manchester United close in on City.. theguardian.com, 2016-03-20. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  9. Euro 2016: Marcus Rashford makes England provisional squad. bbc.com, 16 maja 2016. [dostęp 2016-05-16]. (ang.).
  10. Rashford and Rooney on the mark as Lions slay Socceroos. thefa.com, 2016-05-27. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  11. Roy Hodgson confirms final squad for UEFA EURO 2016. thefa.com, 2016-05-31. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
  12. Teen Rashford in England’s EURO squad. uefa.com, 2016-05-31. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
  13. Oldest, youngest; tallest, shortest: EURO anatomy. uefa.com, 2016-06-06. [dostęp 2016-06-06]. (ang.).
  14. James Tuck: Marcus Rashford scoops Under-18s Award. Manchester United F.C, 2 maja 2016. (ang.).
  15. Birthday Honours 2020: Marcus Rashford, Joe Wicks and key workers honoured, „BBC News”, 10 października 2020 [dostęp 2020-10-10] (ang.).
  16. Konrad Ferszter, Marcus Rashford znów walczy o głodne dzieci. „Stworzył alternatywny rząd”, sport.pl, 25 października 2020 [dostęp 2020-10-25] (pol.).
  17. Wirtualna Polska Media, Nie każdy bohater nosi pelerynę. Marcus Rashford w walce o lepsze jutro – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 26 maja 2021 [dostęp 2021-05-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Press Tren CSKA - MU (3).jpg
Autor: Дмитрий Голубович, Licencja: CC BY-SA 3.0
Marcus Rashford