Marek Żerański

Marek Żerański
Imię i nazwisko

Marek Józef Żerański

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1977
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Mila Wdowiak-Żerańska

Lata aktywności

od 1992

Zespół artystyczny
Teatr Polski w Szczecinie

Marek Józef Żerański (ur. 7 lipca 1977 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

W szkole podstawowej w latach 1992–1994 współpracował z Telerankiem jako prowadzący i uczęszczał na zajęcia Ogniska Teatralnego Jana i Haliny Machulskich przy Teatrze Ochoty, gdzie grał Emila w sztuce „Emil i detektywi” w reż. Haliny Machulskiej. W liceum kontynuował naukę pantomimy w Studiu Elżbiety Pasteckiej. Uczęszczał do 21 Społecznego Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie. Ukończył 25 SLO im. Marzenny Okońskiej. Zadebiutował w 1992 w przygodowym serialu międzynarodowej koprodukcji Mission Top Secret jako Jan, a następnie w polsko-brytyjskim serialu Molly, jako Radek.

Debiut teatralny miał miejsce w roku 1994 w sztuce „Rosencrantz i Guildenstern nie żyją”[1], gdzie wystąpił w roli Alfreda. Spektakl wyreżyserował Jacek Pazdro, a wystawiony został na deskach Teatru Szwedzka 2/4 (1994).

W 2001 ukończył Akademię Teatralną w Warszawie pod opieką Wiesława Komasy i Aleksandry Górskiej. Spektakle dyplomowe – Bal manekinów w reż. W. Komasy i Płatonow w reż. A. Glińskiej. Obronił pracę magisterską na temat dekady Festiwalu Teatralnego Kontakt. W czasie studiów wystąpił w sztuce „Shopping and Fucking[2][3]” w reżyserii Pawła Łysaka przygotowanym przez Towarzystwo Teatralne w Teatrze Rozmaitości w Warszawie (1999). W związku z tą premierą zagrożony relegowaniem ze studiów.

Stypendysta:

  • Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego[4]
  • Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Młoda Polska[5]

Kariera zawodowa

Występował w warszawskich teatrach: Teatrze Szwedzka 2/4 (1994), Teatrze Wielkim Operze Narodowej (2009, 2012[6]), Teatrze Studio (2002) oraz Teatrze Nowym (2003). W latach 2006–2011 występował w Teatrze Krypta w Szczecinie. Od 2006 jest związany ze szczecińskim Teatrem Polskim oraz od 2011 z lubelskim Teatrem Provisorium[7]. Wystąpił w wielu serialach, m.in. Klan, Na dobre i na złe, Kryminalni itd. Współpracował przy powstawaniu pierwszej części tryptyku Ewangelie Dzieciństwa Teatru Zar przy Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu.

Wystąpił w monodramach

  • Heine[8][9] wg tekstów Heinricha Heinego; opieka reż. Irena Jun, 2010 r.
  • Morfina 0,05[10] wg Michaiła Bułhakowa, w adaptacji Macieja Wojtyszki[11][12], 2012 r.
  • Tworki[13] wg Marka Bieńczyka w reżyserii Pawła Kamzy[14] w autorskiej adaptacji tekstu, 2017 r.
  • Morfina 0,05 / wersja 3.0 dla Fundacji West&art w Szczecinie, 2018 r.

Nominacje, wyróżnienia

  • W 2018 roku nominowany do nagrody Bursztynowego Pierścienia za rolę w monodramie "Tworki"[15].
  • W 2020 roku otrzymał Bursztynowy Pierścień publiczności 2019 za reżyserię monodramu "Morfina 0'05"[16]

Poza filmem i teatrem

  • W roku szkolnym 2015/2016 był nauczycielem przedmiotu wiedza o teatrze w XXX Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Warszawie[17].
  • Ma uzyskane w trybie podyplomowym kwalifikacje pedagogiczne.
  • Współpracuje jako trener z Ośrodkiem Rozwoju Kompetencji Edukacyjnych.
  • Studiuje podyplomowy kierunek Mediacje Gospodarcze w Wyższej Szkole Humanitas w Lublinie
  • Cofounder Fundacji dla Edukacji im. Wacława Wdowiaka

Życie prywatne

Jest żonaty z charakteryzatorką i pedagogiem Milą Wdowiak-Żerańską[18]. Mają dwie córki.

Filmografia

Filmy fabularne (kinowe i telewizyjne)

RokTytułRolaReżyser
1994Zawrócony[19]Kazimierz Kutz
2000Egoiści[20]kelner „Guma”Mariusz Treliński
2001Titanic – koniec legendy[21](polski dubbing)Jowita Gondek
2003Lichter[22]KamilHans-Christian Schmid
2004Tylko jedna noc[23]chłopak EwyDariusz Błaszczyk
2005Skazany na bluesa[24]student nad morzemJan Kidawa-Błoński
2007Braciszek[25]wiejski wyrostekAndrzej Barański
Latarnik[26]MarcinMateusz Rakowicz
2014Ostatnia pieśń torreadora[27]mążPiotr Chrzan
2015Kino KabaretchłopakMichał Stenzel
2019Jak zostałem gangsterem. Historia prawdziwa.lekarzMaciej Kawulski
2019Raport PileckiegoOtto KuselLeszek Wosiewicz

Seriale telewizyjne

RokTytułRolaReżyser
1992Mission Top Secret[28]Jan (odcinki: 2-4)Marcus Cole, Howard Rubie
1994Molly[29]RadekNick Laughland
2000Twarze i maski[30]Łukasz Kujawa (odcinek: 6)Feliks Falk
Duża przerwa[31]praktykant (odcinek: 15)Mirosław Bork
2001Klan[32]Leszek, kolega Agaty Wilczyńskiej ze szkoły rysunkuPaweł Karpiński
2002Samo życie[33]kelner w restauracji „Dedek”różni
Na dobre i na złe[34]Ksawery (odcinek: 102)Maciej Dejczer
M jak miłość[35]dostarczyciel kwiatów (odcinek: 110)Natalia Koryncka-Gruz
2003Plebania[36]członek sekty (odcinek: 356)Jerzy Sztwiertnia
2004Klanbrat Marka Wójcika, starającego się o względy Olki LubiczPaweł Karpiński
2005Na Wspólnej[37]fotografróżni
Auschwitz: The Nazis and 'The Final Solution'więzień Paweł StienkinLaurence Rees
2006-2007Egzamin z życia[38]dziennikarz Kuba (odcinki: 49, 91, 93, 95)Teresa Kotlarczyk
2006Mrok[39]Łukasz Kubacki (odcinek: 4)Jacek Borcuch
2007Biuro kryminalne[40](odcinek: 23)Dominik Matwiejczyk
2008Trzeci oficer[41]asystent reżysera „Rodziny Trojanowskich” (odcinek: 7)Maciej Dejczer
Ojciec Mateusz[42]Darek Migas (odcinek: 6)Maciej Dejczer
Na dobre i na złeWojtek (odcinek: 326)Grzegorz Pacek
Kryminalni[43]Tomasz Wilk (odcinek: 89)Ryszard Zatorski
20101920. Wojna i miłość[44]Antiochin (odcinek: 11)Maciej Migas

Teatr

Role teatralne

RokTeatrTytułAutor tekstuRolaReżyser
1991Teatr Ochoty – WarszawaEmil i detektywiErich KästnerEmilHalina Machulska
1994Teatr Szwedzka 2/4 – WarszawaRosenkrantz i Guildenstern nie żyją[45]Tom StoppardAktor z trupy aktorskiejJacek Pazdro
1999Teatr Rozmaitości – WarszawaShopping and Fucking[2]Mark RavenhillGumaPaweł Łysak
2002Teatr Studio – WarszawaZimaJewgienij GriszkowiecŻołnierz IMateusz Bednarkiewicz
2003Teatr ZAR – WrocławEwangelie dzieciństwaJarosław FretCzłonek chóruJarosław Fret
2004Teatr Nowy – WarszawaBash (cios)[46]Neil LaButeJohnJacek Zambrzuski
2005Cytadela – WarszawaDziady – Cytadela[47]Adam MickiewiczGustaw KonradSzczepan Szczykno
2006Studio Przemysława WasilkowskiegoZona Tenebrarum[48] (wg Wilka stepowego)Herman HesseJoginPrzemysław Wasilkowski
2006Teatr Polski – SzczecinDon KichoteMiguel de CervantesKsiążę i inne postaciRyszard Major
2006Teatr Ateneum – WarszawaZbrodnia i KaraFiodor DostojewskiMitiaBarbara Sass
2007Teatr Polski – SzczecinStacyjka ZdrójA. Opatowicz, A. PoniedzielskiZmysławAdam Opatowicz
2007Teatr Polski – SzczecinPeer GyntHenrik IbsenMads MoenIreneusz Janiszewski
2008Teatr Polski – SzczecinPułkownik PtakChristo BojczewDoktorRyszard Major
2008Teatr Polski – SzczecinTuwim ZaczarowanyAdam OpatowiczAdam Opatowicz
2008Teatr Krypta – SzczecinTo ja... (wg Zbrodni i Kary Dostojewskiego)[49]Fiodor DostojewskiRaskolnikowTatiana Malinowska – Tyszkiewicz
2008Teatr Polski – SzczecinBurzaWilliam SzekspirArielAdam Opatowicz
2008Teatr Polski – SzczecinŚlubWitold GombrowiczWładzioWaldemar Modestowicz
2009Teatr Polski – SzczecinŚpiewnik domowy Jana KaczmarkaA. Opatowicz, A. Poniedzielski–A. Opatowicz, A. Poniedzielski
2009Teatr Polski – SzczecinIndykSławomir MrożekPoetaAndrzej Hrydzewicz
2009Teatr Polski – SzczecinNa czworakachTadeusz RóżewiczPudelRyszard Major
2009Teatr Wielki – Opera NarodowaBorys GodunowMusorgski/PuszkinDandysMariusz Treliński
2009Teatr Kameralny – SzczecinPani Dally ma kochankaWilliam HanleyFrankMichał Janicki
2010Teatr Polski – SzczecinPrzyjazne DuszePam ValentineSimon WillisStefan Szaciłowski
2010Teatr Polski – SzczecinHeine[50] (monodram; wykonanie, adaptacja)wg Heinricha HeinegoAktorMarek Żerański
2010Teatr Kameralny – SzczecinNocturn dla pani TillebeinPatrycja FessardFryderyk ChopinMichał Janicki/Andrzej Zaorski
2011Teatr Provisorium – LublinBracia Karamazow[51]Fiodor DostojewskiAloszaJanusz Opryński
2012Teatr Wielki – Opera NarodowaManon LescautGiacomo PucciniMr. EyeMariusz Treliński
2012Teatr Polski – SzczecinOskar dla EmilyA. Aleksy, F. BohnetJeff BloomBartłomiej Wyszomirski
2013Teatr Provisorium – LublinLód[52]wg Jacka DukajaKonieszynJanusz Opryński
2013Teatr Polski – SzczecinSzkoda, że jest nierządnicąJohn FordBergettoKrzysztof Prus
2013Teatr Druga Strefa – WarszawaMofrina 0'05 (monodram)wg Michaiła BułhakowaDoktor PolakowMarek Żerański
2014Teatr Polski – SzczecinWariacje TischnerowskieArtur „Baron” WięcekJózekArtur „Baron” Więcek
2015Teatr Polski – SzczecinPodwieczorek u ŁazarzaArtur Daniel LiskowackiPastor GottliebAdam Opatowicz
2016Teatr Polski – SzczecinMatkiPiotr RowickiSyn 1Rafał Matusz
2017Teatr Polski – SzczecinHamlet we wsi Głucha DolnaIvo BrešanJoca ŠkokiČTomasz Obara
2017Teatr Polski – SzczecinTworki[53][54] (monodram; wykonanie, adaptacja)wg Marka BieńczykaAktorPaweł Kamza
2018Fundacja West&artMorfina 0'05 / wersja 3.0wg Michaiła BułhakowaDoktor PolakowMarek Żerański
2019Kungslige Operan – SztokholmKung RogerSzymanowski / IwaszkiewiczRoger / dublerMariusz Treliński
2020Narodni Divadlo – PragaKing RogerSzymanowski / IwaszkiewiczRoger / dublerMariusz Treliński

Przypisy

  1. ↑ Rosencrantz i Guildenstern nie żyją.
  2. ↑ a b Agata Dąmbska, Granice teatru, e-teatr.pl, 2000 [dostęp 2017-12-05].
  3. ↑ Kupowanie i..., e-teatr.pl [dostęp 2017-09-18].
  4. ↑ Szczecińscy artyści otrzymali stypendia (wideo), „szczecin.naszemiasto.pl”, 11 stycznia 2015 [dostęp 2017-09-18] (pol.).
  5. ↑ konfrontacje teatralne » Tworki – postscriptum, 18.konfrontacje.pl [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14].
  6. ↑ Teatr Wielki Opera Narodowa.
  7. ↑ Marek Żerański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-10].
  8. ↑ Heine frg 2.avi. lumilu78 2011-08-08. [dostęp 2017-09-18].
  9. ↑ Wyborcza.pl, szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2017-09-18].
  10. ↑ Przeciw złudzeniom, dziennikteatralny.pl [dostęp 2017-09-18].
  11. ↑ „MORFINA 0,05” MICHAIŁ BUŁHAKOW REŻYSERIA MAREK ŻERAŃSKI, cojestgrane.pl [dostęp 2017-09-18] (pol.).
  12. ↑ Dawka pozorów i dawka śmierci, teatrdlawas.pl [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-14].
  13. ↑ Tworki.
  14. ↑ Paweł Kamza.
  15. ↑ Bursztynowy Pierścień 2018. Pierwsze wybory, pierwsze nominacje, 24kurier.pl [dostęp 2020-02-25].
  16. ↑ Bursztynowe Pierścienie rozdane! Poznaliśmy najlepszych aktorów i spektakle, 24kurier.pl [dostęp 2020-02-25].
  17. ↑ Nauczyciele.
  18. ↑ Mila Wdowiak-Żerańska.
  19. ↑ Zawrócony.
  20. ↑ Egoiści.
  21. ↑ Titanic koniec legendy – pełna obsada i twórcy.
  22. ↑ Lichter.
  23. ↑ Tylko jedna noc.
  24. ↑ Skazany na bluesa.
  25. ↑ Braciszek.
  26. ↑ Latarnik.
  27. ↑ Ostatnia pieśń torreadora.
  28. ↑ Tajna misja.
  29. ↑ Molly.
  30. ↑ Twarze i maski.
  31. ↑ Duża przerwa.
  32. ↑ Klan.
  33. ↑ Samo Życie.
  34. ↑ Na dobre i na złe.
  35. ↑ M jak miłość.
  36. ↑ Plebania.
  37. ↑ Na Wspólnej.
  38. ↑ Egzamin z życia.
  39. ↑ Mrok.
  40. ↑ Biuro kryminalne.
  41. ↑ Trzeci oficer.
  42. ↑ Ojciec Mateusz.
  43. ↑ Kryminalni.
  44. ↑ 1920. Wojna i miłość.
  45. ↑ Rosencrantz i Guildenstern nie żyją, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2017-12-05].
  46. ↑ Janusz Majcherek, Trzy opowieści, e-teatr.pl, 1 kwietnia 2003 [dostęp 2017-12-06].
  47. ↑ Krzysztof Lubczyński, Reality show w celi Konrada, e-teatr.pl, 31 stycznia 2006 [dostęp 2017-12-06].
  48. ↑ Kontrapunkt, Kontrapunkt 2006, kontrapunkt.pl, 2006 [dostęp 2017-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03].
  49. ↑ „To ja...” Obłęd sumienia, wszczecinie.pl, 29 listopada 2009 [dostęp 2017-12-05] (pol.).
  50. ↑ Ewa Podgajna, Wyborcza.pl, szczecin.wyborcza.pl, 12 grudnia 2010 [dostęp 2017-12-05].
  51. ↑ Instytut Teatralny, Teatr w Polsce – polski wortal teatralny, e-teatr.pl [dostęp 2017-12-05].
  52. ↑ Instytut Teatralny, Teatr w Polsce – polski wortal teatralny, e-teatr.pl [dostęp 2017-12-05].
  53. ↑ Jacek Cieślak, Dla chcącego nic trudnego, 17 listopada 2017 [dostęp 2017-12-05] (pol.).
  54. ↑ Agnieszka Moroz, Biurowe zarękawki, spod których widać piżamę, dziennikteatralny.pl, 2017 [dostęp 2017-12-05].

Bibliografia