Marek Biliński

Marek Biliński
Ilustracja
Koncert w styczniu 2013
Pseudonim

Mabi

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1953
Szczecin

Instrumenty

instrumenty klawiszowe

Gatunki

muzyka elektroniczna

Zawód

muzyk, kompozytor

Wydawnictwo

BiMa-Biliński Production

Powiązania

HEAM, Bank

Instrument
Minimoog, Moog Voyager, Micromoog, Yamaha VL1, Roland D-50, Roland SH-101
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Marek Biliński (ur. 17 maja 1953[1] w Szczecinie) – polski kompozytor muzyki elektronicznej, a także multiinstrumentalista wykorzystujący elektroniczne instrumenty klawiszowe. Absolwent Akademii Muzycznej w Poznaniu. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[2], STOART, ZAiKS.

Początki

Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych, siostra ojca była nauczycielką gry na fortepianie, a ojciec grywał w domu na tym instrumencie. Szkołę muzyczną Marek Biliński rozpoczął w klasie skrzypiec, później grał na fortepianie, klarnecie, kontrabasie, perkusji, gitarze basowej. Na uczelni studiował w klasie kontrabasu i ukończył ją z wynikiem bardzo dobrym.

Podczas studiów zaczął uprawiać muzykę jazzową i rockową. Interesował się wykorzystaniem instrumentów elektronicznych w muzyce, wynikiem czego było powstanie zespołu Heam, grającego muzykę podobną do zespołu SBB, przez fanów zwany "małe SBB".

Kariera

Marek Biliński występował w grupie Heam (druga połowa lat 70.), z którym zdobył "Złotego kameleona" na Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie w 1975 r. Szczytowym osiągnięciem artystycznym zespołu była współpraca z Haliną Frąckowiak i wspólna trasa koncertowa po ZSRR w 1978 r. Od 1980 r. grał w grupie Bank, z którą nagrał dwie płyty "Jestem panem świata..." w 1982 r. (Złota Płyta) i "Ciągle ktoś mówi coś" w 1983 r. Popularność solową na rodzimym rynku muzycznym zdobył bestsellerowym albumem „Ogród Króla Świtu” (Złota Płyta) oraz wideoklipem „Ucieczka z Tropiku”, który przez telewidzów uznany został za najlepszy klip 1984 roku[3]. W tym czasie występował w kraju i za granicą (koncertował m.in. w Berlinie, Hamburgu, Bremie, Pradze, Moskwie i Kuwejcie), zaś w plebiscytach na najpopularniejszego instrumentalistę przez pięć kolejnych lat (1981–1985) zajmował pierwsze miejsce.

Lata 1986–1990 spędził w Kuwejcie jako wykładowca w Akademii Muzycznej. Okres ten zaowocował kompozycjami z wpływami muzyki arabskiej. Z powstałych w tym okresie, w Polsce najbardziej znana była fantazja symfoniczna „Twarze Pustyni”. Utwór ten miał uświetnić obchody 30-lecia niepodległości Kuwejtu, lecz agresja Iraku uniemożliwiła realizację tego przedsięwzięcia. Po wojnie w Zatoce Perskiej „Twarze Pustyni” wraz z diaporamą fotografika Jacka Woźniaka, reprezentowały Kuwejt na Światowej Wystawie EXPO ’92 w Sewilli.

Po powrocie do Polski nagrał płytę Dziecko Słońca i recital dla TVP2 pt. „Muzyczne Opowiadania”, a jako kompozytor, muzyk i juror często gości w audycjach radiowych i telewizyjnych. Ukazały się także kompaktowe reedycje wszystkich wydanych wcześniej albumów. Jego muzyka pojawiła się w filmach kinowych i telewizyjnych (m.in. Przyjaciel wesołego diabła i Bliskie spotkania z wesołym diabłem), jak również w teleturnieju – Koło Fortuny, Gali Wręczenia Nagród Polskiego Przemysłu Fonograficznego – Fryderyki ’96, Fryderyki ’97 i na płytach CD-ROM w kraju i na świecie, głównie w USA (The Minden Pictures Collection).

W plebiscycie czytelników „Naj, Naj, 1995...” branżowego pisma „Muzyk” Biliński został uznany najlepszym kompozytorem i najlepszym wirtuozem syntezatorów.

Pod koniec listopada 1995 na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu odbyła się premiera baletu dla dzieci „Dziecko Słońca” w choreografii Ewy Wycichowskiej i wykonaniu Polskiego Teatru Tańca. Inspiracją baletu była płyta artysty Dziecko Słońca.

W lipcu 1996 w Złotowie artysta wystąpił z międzynarodowym składem na multimedialnym koncercie – „Początek Światła”, gdzie zostały wykonane i zilustrowane laserem, światłem i obrazem najważniejsze jego utwory. Koncert ten rejestrowała TVP1, emisja odbyła się 1 września 1996.

W listopadzie 1998 w Filharmonii Narodowej w Warszawie na jubileuszowym koncercie z okazji 30-lecia pracy artystycznej Agnieszki Duczmal i jej Orkiestry Kameralnej „Amadeus” miała miejsce premiera suity „Refleksje I—IV” na orkiestrę kameralną i baterię perkusji. Poszczególne części noszą nazwy miejsc, gdzie koncertowała orkiestra Agnieszki Duczmal. Utwór ten spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. W dniu premiery „Refleksje” były wydane na płycie CD-singel.

Koncert w styczniu 2013

Jako jeden z pierwszych w kraju i w tej części Europy, idąc śladami Jeana Michela Jarre’a, wykonał wielkie plenerowe koncerty muzyki i światła w Szczecinie (1993) i w Krakowie (1994), które oglądało łącznie blisko 50 000 widzów.

Inne koncerty multimedialne:

  • 12 marca 2000 koncert – Gniezno – 2000 – Dźwięk – Ogień – Światło – Kolor – 1000 lat Zjazdu Gnieźnieńskiego – Zjazd Pięciu Prezydentów – koncert wykonało obok M. Bilińskiego 11 wykonawców z wykorzystaniem największych bębnów w Europie – transmisja na żywo TVP1,
  • 21 czerwca 2003 w Gdańsku pobrzeże Motławy – wyspa Ołowianka – Noc Świętojańska – koncert multimedialny, w którym obok zaproszonych znanych wykonawców wystąpili tancerze na łodziach.

W tym czasie dzięki tej firmie wznowiono po wielu latach tłoczenie płyt winylowych, w tym nowe wydanie na 12" płyty "The Best Of The Best"[4] z najbardziej znanymi utworami artysty. Płyta została początkowo wytłoczona we Francji, a fundusze na płytę były pozyskane poprzez Związek Artystów Wykonawców STOART, który był oficjalnym partnerem wydania.

Do współpracy i opracowania graficznego płyt został zaproszony czeski artysta Lukáš Brežák występujący jako Surgery Minor Kunst[5]. W trakcie tej paroletniej współpracy koncerty live zostały wprowadzone na wyższy poziom techniczny i wizualny. Zadbano też o odbudowanie wizerunku poprzez założenie profili społecznościowych.

Królewski Festiwal Światła w Warszawie, 2013

Do każdego koncertu był zapraszany VJ Nocny Marek[6], znany ze świecenia na tak wielkich wydarzeniach jak Audioriver[7]. Wizualizacje były specjalnie przygotowane do każdego występu i zastępowały z powodzeniem opatrzone już pokazy laserowe. Stosowano też większe sceny oraz kopułowe zadaszenia. W nowej oprawie graficznej pojawił się specjalny box czterech kaset magnetofonowych[8]: "The Best Of", "Dziecko Słońca", "E≠mc²" oraz "Ogród Króla Świtu". Firma odświeżyła też wideo "Ucieczka z Tropiku" do jakości Full HD, stosując poprawę jakości dźwięku i opublikowała w serwisie YouTube[9]. Pod koniec współpracy tj. w 2017 roku została wydana płyta z koncertu w Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie, który miał miejsce w dniu 11 listopada 2015 roku[10]. Było to wydanie dwupłytowe DVD i CD zatytułowane Life Is Music[11]. Po raz pierwszy w historii artysty, cały koncert był przesyłany na żywo dzięki transmisji strumieniowej na kanale Youtube[12]. Management artysty z sukcesem udostępnił dla wszystkich fanów całą płytotekę Bilińskiego na najważniejszych muzycznych platformach cyfrowych takich jak iTunes[13], Spotify[14] czy Amazon[15]. Fakt dotyczący nowych wydań docenił japoński pisarz muzyczny Hiroaki Shikata, który opublikował okładki w swojej najnowszej książce wydanej w Japonii pt. Eastechno[16].


Dyskografia

Albumy studyjne

Single i minialbumy

  • „Fontanna radości” / „Taniec w zaczarowanym gaju” (1982, Tonpress S460)
  • „Dom w Dolinie Mgieł” / „Ucieczka z tropiku” (1983, Tonpress S488)
  • Porachunki z bliźniakami (1984, Polton MSP001)
  • „Kosmiczne opowiadania” / „Gorące lato” (1985, Tonpress S584)
  • Refleksje I-IV (1998)

Albumy koncertowe

  • Life is Music CD/DVD (2017)
  • Po drugiej stronie światła (2021)

Kompilacje

  • Marek Biliński The Best of (1998)
  • Best of the Best (2014)

Splity

  • Mabi Plays World Hits (1993)

Inna twórczość muzyczna

Muzyka filmowa

Muzyka teatralna

  • Romeo i Julia – Zamość
  • Hamlet – Warszawa
  • Brat Naszego Boga – Płock
  • Kreacja – Szczecin

Muzyka baletowa

  • Mały Książę – TVP 1985
  • Dziecko Słońca – Polski Teatr Tańca 1996

Muzyka w TVP

Utwory Marka Bilińskiego były w latach 80. wykorzystywane w programach TVP. Kompozytor nagrywał także specjalne wersje swoich utworów dla programów telewizyjnych.

  • Rambit” – utwór „Wolne loty – Stare, dobre czasy”, wykorzystany w czołówce teleturnieju dla młodzieży w latach 1983–1988.
  • Panorama dnia” – remix utworu „Wolne loty – Stare, dobre czasy”, stworzony specjalnie do czołówki programu informacyjnego w latach 1987–1991.
  • Koło Fortuny” – dynamiczna wariacja utworu „Pieśń świtu” z płyty „Dziecko Słońca”, stworzona specjalnie do czołówki teleturnieju Koło Fortuny w latach 1994–1998.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 55, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  3. O teledysku "Ucieczka z tropiku" więcej: W departamencie katastrof zasiadł ponownie Marek Biliński. "Wtedy nie wiedziałem, co robię", Radio Gdańsk z 14.11.2016 [dostęp: 14.11.2016]
  4. Dieter Teinert, Marek Bilinski - Best Of The Best - BILP-01, deejay.de [dostęp 2018-10-19].
  5. 2014 - "Best of the Best" - Dr. L. Brezak's Surgery Minor Kunst, surgeryminorkunst.com [dostęp 2019-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-21].
  6. Marek Biliński - III Pomorska Gala Światła i Energii | Grudziądz 2012 (FULL HD). Life Is Music Entertainment 2012-10-23. [dostęp 2019-03-14].
  7. VJ-e na Audioriver 2018, Audioriver, 24 lipca 2018 [dostęp 2019-03-14] (pol.).
  8. Jestem Edgar, Marek Biliński Limitowany BOX 4 kaset, musiconthehead.pl [dostęp 2018-10-19].
  9. MAREK BILIŃSKI - Ucieczka z Tropiku | Escape From The Tropics (1984) [Retro Edit 2013]. Life Is Music Entertainment 2014-01-07. [dostęp 2018-10-19].
  10. MAREK BILINSKI - Mały Książę Róża | próba Filharmonia w Szczecinie. Marek Bilinski 2016-07-05. [dostęp 2019-03-14].
  11. Life Is Music, empik.com [dostęp 2019-03-14] (pol.).
  12. Marek Biliński, facebook.com [dostęp 2019-03-14] (pol.).
  13. Marek Bilinski w Apple Music, Apple Music [dostęp 2019-03-14] (ang.).
  14. Marek Bilinski, Spotify [dostęp 2019-03-14] (pol.).
  15. Best of the Best - Marek Bilinski, amazon.com, ASIN B00J5O6C1I [dostęp 2019-03-14].
  16. 作成者: Publib, 『共産テクノ 東欧編』が完成しました! 中身をお見せします。, パブリブ Publib LLC [dostęp 2019-03-14] (jap.).
  17. Marek Biliński – Ucieczka Do Tropiku more images Marek Biliński – Ucieczka Do Tropiku. Discogs. [dostęp 2012-11-01].
  18. Marek Biliński uhonorowany medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”! (pol.). naszglospoznanski.pl, 7 maja 2018. [dostęp 2019-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-04)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Marek Biliński 2013-01-06 (04).jpg
Autor: Robert Drózd, Licencja: CC BY-SA 3.0
Koncert Marka Bilińskiego podczas I Królewskiego Festiwalu Światła 2013 w Warszawie (Wilanów)
Marek Biliński 2013-01-06 (01).jpg
Autor: Robert Drózd, Licencja: CC BY-SA 3.0
Koncert Marka Bilińskiego podczas I Królewskiego Festiwalu Światła 2013 w Warszawie (Wilanów)
Marek Biliński 2013-01-06 (08).jpg
Autor: Robert Drózd, Licencja: CC BY-SA 3.0
Koncert Marka Bilińskiego podczas I Królewskiego Festiwalu Światła 2013 w Warszawie (Wilanów)