Marek Całka

Marek Całka
Pełne imię i nazwiskoMarek Janusz Całka
Data i miejsce urodzenia2 stycznia 1966
Warszawa
Ambasador RP w Republice Korei
Okresod 2007
do lipca 2010
PoprzednikAndrzej Derlatka
NastępcaKrzysztof Majka
Ambasador RP w Republice Azerbejdżanu
Okresod 27 lutego 2015
do 31 lipca 2019
PoprzednikMichał Łabenda
NastępcaRafał Poborski

Marek Janusz Całka[1] (ur. 2 stycznia 1966 w Warszawie) – polski specjalista w tematyce krajów byłego Związku Radzieckiego, w szczególności Rosji, Ukrainy i Kaukazu Południowego, analityk Ośrodka Studiów Wschodnich i Ministerstwa Spraw Zagranicznych, dyplomata; w latach 2007–2010 ambasador Polski w Korei Południowej, w latach 2015–2019 – w Azerbejdżanie, jednocześnie akredytowany w Turkmenistanie.

Życiorys

Wykształcenie

Urodził się 2 stycznia 1966 roku w Warszawie[2]. Studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego[3]. W trakcie studiów w drugiej połowie lat 80. angażował się w działalność Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Uczestniczył w przygotowaniu i przeprowadzeniu wyborów parlamentarnych w Polsce w czerwcu 1989 roku. Studia ukończył w 1991 roku[2] (według innego źródła – w 1990 roku[4]), uzyskując tytuł magistra historii[2]. Tytuł jego pracy magisterskiej brzmiał: Społeczne aspekty procesu wysiedlenia Niemców z Polski po drugiej wojnie światowej. W latach 1991–1993 publikował na łamach m.in. „Przeglądu Powszechnego”, „Mówią Wieki” i „Dialogu”. Regularnie wypowiadał się także w mediach[3]. Posługuje się językami angielskim i rosyjskim[2].

Praca zawodowa

W latach 1992–1993 pracował jako główny specjalista w Ośrodku Studiów Wschodnich (OSW) w Warszawie[2], gdzie specjalizował się w tematyce rosyjskiej i ukraińskiej[4]. Od września 1993[3] do 1996 roku był ekspertem, a następnie starszym ekspertem w Departamencie Badań Strategicznych Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 1996–1998 pełnił funkcję radcy ministra i naczelnika wydziału w Departamencie Studiów i Planowania MSZ. Od 1998 do 1999 roku[2] (według innego źródła – od 1997[4]) pracował w stopniu radcy ministra[2] jako naczelnik Wydziału Polityki Regionalnej[4] w Departamencie Strategii i Planowania Polityki MSZ Zagranicznej (DSPPZ)[2], specjalizując się w tematyce ukraińskiej i rosyjskiej[3], w tym polityki zagranicznej Rosji i bezpieczeństwa międzynarodowego[4]. Wymieniany jako jeden z autorów koncepcji budowy ropociągu Odessa – Brody – Płock[4].

W latach 1993–1999 publikował na łamach, m.in.: „Rocznika Polskiej Polityki Zagranicznej”, „Spraw Międzynarodowych”, a także wydawnictw Polskiej Fundacji Spraw Międzynarodowych oraz Centrum Studiów Międzynarodowych[3]. Był pomysłodawcą i jednym z organizatorów polsko-rosyjskich okrągłych stołów, w których uczestniczyli politycy i naukowcy[3][4], których celem był dialog na temat bezpieczeństwa europejskiego po wstąpieniu Polski do NATO. Był wśród inicjatorów działalności Forum Polsko-Ukraińskiego[3]. Był pomysłodawcą i organizatorem projektu „Polsko-Amerykańsko-Ukraińskiej Inicjatywy Współpracy” (ang. Polish-American-Ukrainian Cooperation Initiative, PAUCI)[3][4].

W latach 1999–2000 Marek Całka był radcą i kierownikiem Wydziału Politycznego Ambasady RP w Budapeszcie[2]. Pełnił zarazem funkcję zastępcy szefa misji[3]. Od jesieni 2000[4] do 2003 roku pracował jako radca w Wydziale Politycznym Ambasady RP w Moskwie[3], odpowiadając za politykę energetyczną Rosji[4], problematykę rozbrojenia, nieproliferacji, kontroli i eksportu broni masowego rażenia łącznie ze środkami jej przenoszenia[5]. Od 2003[2] (według innego źródła – od 2004[3]) do 2005 roku pracował jako radca i I radca w DSPPZ MSZ. Tworzył analizy i prognozy na temat stosunków Rosji z krajami NATO. Był jednym z autorów pomysłu wewnątrzukraińskiego okrągłego stołu, który doprowadził do kompromisu kończącego aktywny okres „pomarańczowej rewolucji”. Jednocześnie kontynuował działalność naukową i publicystyczną, publikując swoje prace na łamach czasopisma „Polska w Europie”[3]. W 2006 roku[2] (według innego źródła – w latach 2005–2006[3]) zajmował stanowisko doradcy sekretarza stanu[2] (według innego źródła – podsekretarza[3]) w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Spraw Zagranicznych KPRM[3] (według innego źródła od jesieni 2005 do 2006 roku był zastępcą dyrektora Departamentu Polityki Zagranicznej w KPRM)[5].

21 grudnia 2006 roku Marek Całka został mianowany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego ambasadorem Polski w Korei Południowej[6]. Wykonywanie obowiązków rozpoczął w 2007 roku[2], a zakończył w lipcu 2010 roku. W tym okresie znacząco wzrósł eksport polskich produktów rolno-spożywczych na rynek południowokoreański[3]. Od 2010[2] (według innego źródła – od lutego 2011[3]) do 2015 roku[2] pracował jako zastępca dyrektora Departamentu Wschodniego MSZ[2], gdzie zajmował się regionami Kaukazu Południowego oraz Azji Środkowej[3].

4 listopada 2014 roku Marek Całka został mianowany ambasadorem Polski w Azerbejdżanie[7], jednocześnie akredytowanym w Turkmenistanie[3][8]. 27 lutego 2015 przekazał listy uwierzytelniające, oficjalnie rozpoczynając pełnienie funkcji[9]. 31 lipca 2019 roku zakończył kadencję[10][11]. Od 2019[12] do lutego 2020 roku pracował jako dyrektor Departamentu Współpracy Ekonomicznej MSZ[13]. Od 12 marca 2020 roku wchodził w skład rady Fundacji Fundusz Współpracy, jednak ustąpił przed końcem jej kadencji[14].

Życie prywatne

Marek Całka jest żonaty, ma dziecko[2].

Przypisy

  1. ↑ Polish Meat Wants to Advance to Korean Market (ang.). The Seoul Times. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Ambasador. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Baku. [dostęp 2021-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Zapis przebiegu posiedzenia komisji. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, 2014-08-27. [dostęp 2021-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-06)].
  4. ↑ a b c d e f g h i j Biuletyn… ↓, s. 3.
  5. ↑ a b Biuletyn… ↓, s. 4.
  6. ↑ Lech Kaczyński: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej nr Z.110-49-2006. prawo.pl, 2006-12-21. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  7. ↑ Bronisław Komorowski: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej nr 110-37-2014. prawo.pl, 2014-11-04. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  8. ↑ Bronisław Komorowski: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej nr 110-38-2014. prawo.pl, 2014-11-04. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  9. ↑ Ilham Aliyev received the credentials of the newly-appointed Polish Ambassador (ang.). Prezydent Republiki Azerbejdżanu, 2015-02-27. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)].
  10. ↑ Andrzej Duda: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 maja 2019 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej nr 110.14.2019. prawo.pl, 2019-05-17. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  11. ↑ Andrzej Duda: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 maja 2019 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej nr 110.15.2019. prawo.pl, 2019-05-17. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  12. ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych. gov.pl, 2019-10-01. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].
  13. ↑ Organigram funkcjonalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych. gov.pl, 2020-02-10. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)].
  14. ↑ Skład Rady Fundacji w latach 2020–2023. Fundacja Fundusz Współpracy. [dostęp 2021-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-22)].

Bibliografia