Marek Grad
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Profesor | |
Specjalność: geofizyka, sejsmologia | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1981 – geofizyka |
Habilitacja | 1988 – nauki przyrodnicze |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek korespodent |
Praca naukowa | |
Instytut | Instytut Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego |
Stanowisko | Profesor zwyczajny |
Okres zatrudn. | 1975-2020 |
Marek Andrzej Grad (ur. 19 listopada 1951 w Grodzisku Mazowieckim[1], zm. 17 maja 2020) – polski geofizyk, sejsmolog, polarnik, profesor zwyczajny nauk o Ziemi. Pracował w Zakładzie Fizyki Litosfery Instytutu Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Życiorys
W latach 1991-2002 dyrektor Instytutu Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[2][3]. Od 2004 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[3]. W latach 2011-2012 był zastępcą przewodniczącego Rady Kuratorów Wydziału III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi PAN[3]. W latach 2012-2014 był dziekanem tego wydziału[2][3]. Od 1999 członek zagraniczny Fińskiej Akademii Nauk[3][4], należał do komitetu sterującego programu NATO Science for Peace. Członek komitetów redakcyjnych czasopism naukowych między innymi „Polish Polar Research”, „International Journal of Geophysics”, „Acta Geophysica” oraz „Przegląd Geofizyczny”[3].
Obszar działalności naukowej Marka Grada to sejsmologia, zwłaszcza sejsmologia strukturalna. Zajmował się badaniami skorupy ziemskiej oraz górnego płaszcza Ziemi korzystając z metod sejsmologii eksplozyjnej (głównie tzw. głębokie sondowania sejsmiczne). Uczestniczył w badaniach między innymi w Polsce, Finlandii, na Spitsbergenie oraz Antarktyce Zachodniej[5]. Był twórcą cyfrowej mapy nieciągłości Moho dla Płyty Europejskiej opracowanej wspólnie z Timo Tiirą z Uniwersytetu w Helsinkach na podstawie danych pochodzących od zespołów badawczych z Europy i Ameryki Północnej. Była to pierwsza mapa, pokazująca głębokość nieciągłości Moho dla całej Europy[6]. Spotkała się ona z dużym zainteresowaniem europejskich i amerykańskich środowisk naukowych[7]. Pełnił funkcję koordynatora takich eksperymentów fizycznych jak POLONAISE’97, CELEBRATION 2000, ALP 2002, SUDETES 2003,TOR, PASSEQ 2006-2008 oraz 13 BB-STAR[8]. Wspólnie z Leszkiem Czechowskim wskazał na możliwość istnienia dwóch rodzajów astenosfery. Zajmował się popularyzacją nauki. Wygłaszał wykłady podczas Festiwalu Nauki, w szkołach średnich oraz na Uniwersytecie Otwartym. Jednym z jego zainteresowań była turystyka górska[9].
Wypromował 10 doktorów, 21 magistrów i 18 licencjatów. W latach 1976-2020 opublikował 298 prac naukowych (w tym ponad 130 ze listy filadelfijskiej) cytowanych ponad 5 tysięcy razy według bazy Scopus[1].
Zmarł nagle 17 maja 2020. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 50G-3-25/26)[2].
Przypisy
- ↑ a b Profesor Marek Grad-wspomnienie.
- ↑ a b c Z wielkim smutkiem zawiadamiamy. www.igf.fuw.edu.pl, 2020-05-18. [dostęp 2020-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-19)].
- ↑ a b c d e f Grad, Marek. [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [on-line]. pan.pl. [dostęp 2020-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-04)].
- ↑ Suomalaisen Tiedeakatemian ulkomaiset jäsenet. acadsci.fi. [dostęp 2020-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-11)]. (fiń.).
- ↑ wykłady/Marek Grad.
- ↑ Jak głęboko jest Moho?.
- ↑ Sukces polskiego geofizyka.
- ↑ Marek Grad. [dostęp 2018-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-25)].
- ↑ Osoby-prof.Marek Grad.
Linki zewnętrzne
- Prof. dr hab. czł. koresp. PAN Marek Andrzej Grad, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-14] .
- Zarchiwizowany profil. czlonkowie.pan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-04)]. w serwisie PAN
Media użyte na tej stronie
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób profesora Marka Grada na Cmentarzu Bródnowskim.