| Marek Leśniak |
|
Pełne imię i nazwisko | Marek Sebastian Leśniak |
Data i miejsce urodzenia | 29 lutego 1964 Goleniów |
Wzrost | 175 cm |
Pozycja | napastnik |
Informacje klubowe |
Klub | TuSpo Richrath (trener) |
Kariera juniorska |
---|
Lata | Klub | 1974–1982 | Pomorzanin Nowogard |
|
Kariera seniorska |
---|
|
Kariera reprezentacyjna |
---|
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1986–1994 | Polska | 20 | (10) |
|
Kariera trenerska |
---|
Lata | Drużyna | 2002–2005 | SSVg Velbert[1] | 2005–2006 | Germania Ratingen | 2007–2009 | Schwarz-Weiß Rehden | 2009–2010 | SSVg Velbert | 2010 | SG Wattenscheid 09 | 2011–2013 | TuSpo Richrath | 2015–2018 | SpVg Olpe |
|
Marek Sebastian Leśniak (ur. 29 lutego 1964 w Goleniowie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika – zawodnik m.in. Pogoni Szczecin i Bayeru 04 Leverkusen, na przełomie lat 80. i 90. występował w reprezentacji Polski.
Kariera
Leśniak zaczynał karierę klubową w lokalnym klubie Pomorzanin Nowogard, w rodzinnym Nowogardzie. W 1982 roku przeniósł się do Pogoni Szczecin. W tym okresie występował również w młodzieżowej reprezentacji Polski, z którą zdobył 3. miejsce na młodzieżowych Mistrzostwach Świata w 1983. W sezonie 1983/1984 został powołany do pierwszego składu Pogoni i stał się jej czołowym napastnikiem. 7 października 1986 zadebiutował w drużynie narodowej seniorów, w towarzyskim meczu przeciwko Korei Północnej zremisowanym w Bydgoszczy 2:2. W 1987 wywalczył z drużyną wicemistrzostwo kraju i został królem strzelców ligi z 24 bramkami w 30 meczach.
Przebywając na zgrupowaniu olimpijskiej reprezentacji Polski na terenie Danii, w dniu 20 maja 1988 oddalił się z hotelu w Aarhus, po czym nie powrócił z ekipą do kraju[2]. Wyjechał do RFN, aby rozpocząć w pełni profesjonalną karierę piłkarską. Jego pierwszym klubem był Bayer 04 Leverkusen, zdobywca Pucharu UEFA 1988. Polak szybko stał się podstawowym zawodnikiem „Aptekarzy”. W czterech sezonach rozegrał większość meczów ligowych, strzelał również bramki w Bundeslidze i pucharach. W sezonie 1989/90 był najlepszym strzelcem Bayeru Leverkusen (8 goli). Jego kariera reprezentacyjna nie była bogata w sukcesy. Karierę w kadrze zakończył 17 maja 1994 meczem z Austrią w Katowicach (3:4). Wcześniej przeszedł z Leverkusen do grającego w ll lidze SG Wattenscheid 09 z Bochum. W klubie tym grał przez trzy sezony. W tym czasie w plebiscycie tygodnika „Piłka Nożna” wybrany został Piłkarzem Roku 1993. W 1995 był zawodnikiem TSV 1860 Monachium, zaś wiosną 1996 występował w KFC Uerdingen. Latem 1996 wyjechał do Szwajcarii, gdzie strzelał bramki dla pierwszoligowego Neuchâtel Xamax. W 1997 powrócił do niemieckiej Bundesligi, w której po raz ostatni grał w zespole Fortuna Düsseldorf. W 1999 przeniósł się do niższej ligi, do zespołu Preußen Münster. Karierę zawodniczą kończył w SSVg Velbert oraz w SV Hilden-Nord.
W sezonie 2012-13 był trenerem szóstoligowego niemieckiego zespołu TuSpo Richrath[3]. Od czerwca 2015 do kwietnia 2018 prowadził szóstoligowy SpVg Olpe.
Mecze w reprezentacji Polski
Przypisy
Linki zewnętrzne
Królowie strzelców MP w piłce nożnej |
---|
Finały | |
---|
Liga | |
---|
Finały | |
---|
Liga | - 1948: Kohut (31)
- 1949: Anioła (20)
- 1950: Anioła (20)
- 1951: Anioła (20)
- 1952: Cieślik (11)
- 1953: Cieślik (24)
- 1954: Kempny, Pohl (13)
- 1955: Hachorek (16)
- 1956: Kempny (21)
- 1957: Brychczy (19)
- 1958: Soporek (18)
- 1959: Liberda, Pohl (21)
- 1960: Norkowski (17)
- 1961: Pohl (24)
- 1962: Liberda (16)
- 1963: Kielec (18)
- 1964: Gałeczka, Brychczy, Wilim (18)
- 1965: Brychczy (20)
- 1966: Lubański (23)
- 1967: Lubański (18)
- 1968: Lubański (24)
- 1969: Lubański (22)
- 1970: Jarosik (18)
- 1971: Jarosik (13)
- 1972: Szymczak (16)
- 1973: Lato (13)
- 1974: Kapka (15)
- 1975: Lato (18)
- 1976: Kmiecik (20)
- 1977: Mazur (17)
- 1978: Kmiecik (15)
- 1979: Kmiecik (17)
- 1980: Kmiecik (24)
- 1981: Adamczyk (24)
- 1982: Kapica (15)
- 1983: Okoński, Tłokiński (15)
- 1984: Ciołek (14)
- 1985: Iwanicki (14)
- 1986: Zgutczyński (20)
- 1987: Leśniak (24)
- 1988: Dziekanowski (20)
- 1989: Warzycha (24)
- 1990: Juskowiak (18)
- 1991: Dziubiński (21)
- 1992: Podbrożny, Waligóra (20)
- 1993: Podbrożny (25)
- 1994: Burzawa (21)
- 1995: Cygan (16)
- 1996: Koniarek (29)
- 1997: Trzeciak (18)
- 1998: Bąk, Czereszewski, Śrutwa (14)
- 1999: Frankowski (21)
- 2000: Kompała (19) 2001: Frankowski (18)
- 2002: Żurawski (21)
- 2003: Svitlica (24)
- 2004: Żurawski (20)
- 2005: Frankowski (25)
- 2006: Piechna (21)
- 2007: Reiss (15)
- 2008: Brożek (23)
- 2009: Brożek, Chinyama (19)
- 2010: Lewandowski (18)
- 2011: Frankowski (14)
- 2012: Rudņevs (22)
- 2013: Demjan (14)
- 2014: Robak (22)
- 2015: Wilczek (20)
- 2016: Nikolić (28)
- 2017: Paixão, Robak (18)
- 2018: Carlitos (24)
- 2019: Angulo (24)
- 2020: Gytkjær (24)
|
---|
|