Marek Mecherzyński

Marek Mecherzyński

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1962 Toruń, Polska
Przebieg służby
Lata służby	od 1981
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• WSOWZ • 1 WDZ • AON • Pułk ochrony • DWL • PKW Afganistan • PKW Irak • Sztab Generalny WP • DWL • 7 PBOW • DWL • 12DZ
Stanowiska	• szef szkolenia pułku • szef sztabu – z-ca d-cy pułku • szef Oddziału Operacyjnego w Generalnym Zarządzie Operacyjnym P-3 w SG WP • szef Zarządu Operacji Lądowych G-3 w DWL • dowódca brygady • zastępca szef sztabu DWL • dowódca DZ • Polski Przedstawiciel Wojskowy przy Komitetach Wojskowych NATO i Unii Europejskiej w Brukseli • Attaché obrony wojskowy, morski i lotniczy przy Przedstawicielstwie Dyplomatycznym RP w ChRL
Główne wojny i bitwy	Stabilizacja Iraku, ISAF
Odznaczenia

Marek Mecherzyński (ur. 11 listopada 1962 w Toruniu) – żołnierz, generał dywizji Wojska Polskiego, były dowódca 12 Dywizji Zmechanizowanej.

Życiorys

Wykształcenie

Marek Mecherzyński jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1985). Następnie ukończył Akademię Obrony Narodowej (1995), a w 2008 r. studia podyplomowe w Royal College of Defence Studies w Londynie. Ukończył kurs dla generałów i oficerów flagowych w Akademii Obrony NATO w Rzymie^[1][2][3].

Kariera wojskowa

W 1985 r. został mianowany na pierwszy stopień oficerski. Służbę rozpoczął w 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej, gdzie był na kolejnych stanowiskach dowódczych do 1990 r. W 1995 r., po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej, został szefem szkolenia, a następnie szefem sztabu – zastępcą dowódcy pułku ochrony w Warszawie. Od 1997 r. pełnił obowiązki na różnych stanowiskach w pionie operacyjnym Dowództwa Wojsk Lądowych. W 2002 r. dowodził I zmianą Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. W 2003 r. został wyznaczony do pełnienia obowiązków szefa Polskiego Zespołu Operacyjnego przy koalicji antyirackiej w Dowództwie Centralnym Stanów Zjednoczonych w Tampa na Florydzie, gdzie w czasie wojny i rozwijania I zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku pełnił obowiązki szefa polskiego zespołu operacyjnego. W 2004 r. został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału Operacyjnego w Generalnym Zarządzie Operacyjnym P-3 w Sztabie Generalnym WP. W latach 2005-2007 pełnił obowiązki szefa Zarządu Operacji Lądowych G-3 w Dowództwie Wojsk Lądowych. Od 2009 r. do 2011 r. był dowódcą 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża w Słupsku^[1].

15 sierpnia 2009 r. został awansowany do stopnia generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. W latach 2011-2013 był na stanowisku zastępca szefa sztabu Dowództwa Wojsk Lądowych w Warszawie. Od 26 sierpnia 2013 r. do 22 listopada 2015 był dowódcą 12 Dywizji Zmechanizowanej^[1].

15 sierpnia 2014 r. został awansowany do stopnia generała dywizji. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego. Następnie objął stanowisko szefa Pionu Operacyjnego ds. NATO – zastępcy polskiego przedstawiciela przy Komitetach Wojskowych NATO i UE w Brukseli, od marca 2018 r. objął te stanowisko. W tym samym roku został desygnowany na stanowisko attaché obrony, wojskowy, morski i lotniczy przy Przedstawicielstwie Dyplomatycznym RP w Chińskiej Republice Ludowej w Pekinie. Legitymuje się bardzo dobrą znajomością języka angielskiego. Jest żonaty, ma syna^[1][4][3][5].

Awanse

• podporucznik – 1985

(...)

• generał brygady – 15 sierpnia 2009^[6]
• generał dywizji – 15 sierpnia 2014^[7]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Krzyż Zasługi (2002)^[8]
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
• Gwiazda Afganistanu^[9]
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1983
• Odznaka absolwenta AON – 1995 ex officio
• medal „Za Wolność Naszą i Waszą” nadany przez Polonię amerykańską – 2002^[10]
• laureat nagrody „Buzdygan 2002”^[1]
• Odznaka pamiątkowa 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża – 2009 ex officio
• Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych – 2011
• Odznaka pamiątkowa 12 Dywizji Zmechanizowanej – 2013 ex officio
• wyróżniony wpisem do „Księgi Honorowej Wojska Polskiego” – 2013^[11]
• Medal Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki – 2015^[12]
• Krzyż Komandoria nadany przez Zarząd Wojewódzki Związku Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego – 2015^[13]
• Złoty Medal Za Zasługi dla LOK – 2015^[14]

Przypisy

Bibliografia

• Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.
• Grzegorz Jasiński: Kronika Wojska Polskiego 2015. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016. ISSN 1734-2317.
• Grzegorz Jasiński: Kronika Wojska Polskiego 2014. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISSN 1734-2317.