Marek Plura

Marek Plura

(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1970 Racibórz
Zawód, zajęcie	polityk, psychoterapeuta
Alma Mater	Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna „Ignatianum” w Krakowie
Stanowisko	poseł na Sejm VI i VII kadencji (2007–2014), poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji (2014–2019), senator X kadencji (od 2019)
Partia	Platforma Obywatelska
Odznaczenia

Marek Mirosław Plura (ur. 18 lipca 1970 w Raciborzu) – polski polityk, psychoterapeuta i działacz społeczny, poseł na Sejm VI i VII kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, senator X kadencji.

Życiorys

Do 1991 mieszkał w Raciborzu^[1], a następnie w Ośrodku dla Osób Niepełnosprawnych „Miłosierdzie Boże” w Borowej Wsi^[2]. Ukończył studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie, a także studia podyplomowe z zakresu psychoterapii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pracował w Ośrodku Pomocy Kryzysowej Stowarzyszenia na rzecz Niepełnosprawnych SPES jako pracownik socjalny oraz w Ośrodku Rewalidacyjnym „Akcent” jako pedagog.

Był założycielem Stowarzyszenia „Dobry Dom” i prezesem Śląskiego Stowarzyszenia Edukacji i Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych „Akcent”, a także przewodniczącym rady programowej Działu Integracyjno-Biblioterapeutycznego Biblioteki Śląskiej. Pełnił funkcję zastępcy skarbnika Międzynarodowego Parlamentu Osób Niepełnosprawnych i wicedyrektora Very Special Arts Poland. W 2002 zainicjował Konkurs Lady D. im. Krystyny Bochenek promujący niepełnosprawne kobiety aktywne w różnych dziedzinach życia^[3].

W wyborach parlamentarnych w 2005 bezskutecznie kandydował do Sejmu, uzyskując 2707 głosów. Rok później został wybrany do rady miejskiej w Katowicach. W wyborach parlamentarnych 2007, startując z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu katowickim, został wybrany na posła z wynikiem 10 528 głosów. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję otrzymując 22 795 głosów^[4]. W Sejmie był członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. Przewodniczył Podkomisji stałej ds. osób niepełnosprawnych, Parlamentarnemu Zespołowi ds. Osób Niepełnosprawnych i Parlamentarnemu Zespołowi ds. Piastówanio Ślónskij Godki^[5]. Był sprawozdawcą m.in. ustawy o języku migowym oraz o równouprawnieniu osób niepełnosprawnych.

W wyborach europejskich w 2014 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji^[6]. Został członkiem frakcji Europejskiej Partii Ludowej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisji Transportu i Turystyki^[7]. W 2019 nie uzyskał reelekcji na kolejną kadencję^[8]. W wyborach krajowych w tym samym roku został wybrany w skład Senatu X kadencji. Kandydował z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 80, otrzymując 92 332 głosy^[9].

Wspiera starania o uznanie Ślązaków za mniejszość etniczną. Dwukrotnie był autorem poselskich projektów ustaw uznających etnolekt śląski za język regionalny, których Sejm nie uchwalił. Członek Związku Górnośląskiego^[10] i Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej^[11].

Życie prywatne

Od urodzenia choruje na zanik mięśni. Porusza się na wózku elektrycznym^[12]. Jest żonaty, ma córkę i syna^[13]. Zamieszkał w Katowicach.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Nagroda im. Karola Miarki (2004)^[14]
• Wyróżnienie w konkursie „Człowiek bez barier” (2004)^[15]
• „Lodołamacz Specjalny” w edycji regionalnej konkursu Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych (2011)^[16]
• Order Uśmiechu (2012)^[17]

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2016-11-03].
• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-11-03].
• Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2016-11-03].