Marek Raduli

Marek Raduli

Marek Raduli (Busko-Zdrój 2012)
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1959 Kędzierzyn-Koźle
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara akustyczna, perkusja
Gatunki	rock, fusion, jazz
Zawód	gitarzysta, muzyk sesyjny
Powiązania	Budka Suflera, ΠR2, Banda i Wanda, Bajm
Strona internetowa

Marek Raduli (ur. 21 czerwca 1959 w Kędzierzynie-Koźlu) – polski gitarzysta, perkusista, aranżer, kompozytor, muzyk sesyjny, producent. Autor warsztatów muzycznych i kursów dla gitarzystów^[1]. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV^[2]. W swojej karierze solowej związany z takimi gatunkami muzycznymi jak jazz, jazz-rock, rock, blues czy pop. Brał udział w nagraniu ponad 25 albumów.

Życiorys

Marek Raduli podczas koncertu na warszawskiej Starówce (17 lipca 2004)

Jego ojciec ma pochodzenie węgierskie^[3]. Raduli ukończył szkołę muzyczną I i II stopnia w klasie perkusji. Karierę zaczynał w opolskim środowisku (m.in. w zespołach Pex 75 i Synteza PP), współpracował z zespołem Edwarda Spyrki w Rozgłośni Opolskiej Polskiego Radia^[4]. W 1980 grał na gitarze i perkusji w jednym z pierwszych składów TSA. W 1982 roku, już jako gitarzysta, związał się na kilka lat z pop-rockowym zespołem Banda i Wanda, gdzie grał m.in. z Jackiem Krzaklewskim (późniejszym gitarzystą grupy Perfect). W roku 1985 jako sideman wziął udział w sesji nagraniowej szwedzkiej grupy Baden Baden podczas nagrywania albumu You Are the One w studio krakowskiego Teatru STU. Na okładce płyty został jednak pominięty^[5].

W latach 90. był członkiem m.in. Bajmu i grupy Tadeusza Nalepy, jako muzyk sesyjny udzielał się też w wielu innych projektach m.in. z Marylą Rodowicz i Jackiem Skubikowskim. Jednak najbardziej znany jest jako gitarzysta Budki Suflera, w której składzie występował w latach 1993–2003 i z którą nagrał 9 płyt, w 2019 dostał propozycję powrotu do zespołu ale ją odrzucił^[6]. W 1996 nagrał solowy album Meksykański symbol szczęścia. W 1997 roku czytelnicy czasopisma Gitara i Bas uznali go gitarzystą roku.

Po odejściu z Budki gra w założonym przez siebie zespołach – ΠR2 (alternatywna pisownia: Pi-eR-2) – (Wojciech Pilichowski – bas, Tomasz Łosowski – perkusja) i SQUAD (wersja rozszerzona z instrumentami klawiszowymi – Wojtek Olszak i skrzypcami – Adam Bałdych, bywają także inne konfiguracje personalne), w zespołach Krzysztofa Ścierańskiego i w kwartecie Zbigniewa Jakubka oraz z innymi zespołami (np. Funk dE Nite Ryszarda Krawczuka czy grającą muzykę irlandzką polską grupą Carrantuohill).

Jesienią 2006 został zaproszony do projektu Krzysztofa Ścierańskiego The Colors (perkusja – Paul Wertico, dwie dekady z Pat Metheny Group, wibrafon – Bernard Maseli); w takim składzie zrealizowali dobrze przyjęte, szybkie tournée po Środkowej Europie (Słowacja, Węgry, Polska). Na początku 2007 roku okazało się, że w dorocznym plebiscycie Jazz Top 2006 pisma „Jazz Forum”, w kategorii „gitara”, poprzedzony przez Jarosława Śmietanę i Marka Napiórkowskiego, znalazł się na trzecim miejscu. Wczesną wiosną 2008 roku został zaproszony do pracy w niedawno reaktywowanym krakowskim zespole Laboratorium (Marek Stryszowski – voc, sax, Janusz Grzywacz – kbs, Krzysztof Ścierański – bg). Jednocześnie do koncertowania powrócił zespół Raduli SQUAD (z Radkiem Owczarzem na perkusji). W listopadzie 2008 roku ukazała się druga płyta ΠR2, zatytułowana Time52.

W ramach opolskiego Międzynarodowego Festiwalu Perkusyjnego w 2003 wystąpił z Willi Calhoun’em oraz Bobym Jarzombkiem, w 2005 z Tonym Roysterem Jr^[7], a w 2009 z Thomasem Langiem^[8][9].

Marek Raduli od lat prowadzi zajęcia w klasie gitary na cieszących się wielką popularnością warsztatach muzycznych, odbywających się coraz liczniej w całej Polsce (w Muzycznej Owczarni w Jaworkach i w takich miejscowościach jak Końskie, Grodków, Kargowa, Krzyżowa, Bolesławiec, Białystok^[10]).

Był członkiem stowarzyszenia^[11] działającego przy klubie Muzyczna Owczarnia w Jaworkach oraz częstym gościem klubu.

Jesienią 2013 roku Marek rozpoczął współpracę z Anną Wyszkoni^[12] – najpierw jako muzyk-instrumentalista, a wkrótce także jako producent, aranżer i szef muzyczny jej zespołu.

W 2020 przy współpracy z Jarosławem Nyckowskim utworzył kurs Masterclass dla gitarzystów^[13].

Instrumentarium

(c) Kubakocoj at pl.wikipedia, CC BY-SA 3.0

Koncert w studiu Radia Rzeszów (marzec 2007)

• Fender Stratocaster (USA), Solid body, Bolt On, Vintage, 1979^[14]
• Fender Stratocaster (USA), Solid body, Bolt On, Modern, 1979^[15]
• Ibanez (Japan), Solid body, neck-thru, Musician Limited Edition, 1978^[16]
• John Suhr (USA), Solid body, Bolt On, Scott Henderson Stratocaster, 2000^[17]
• Gibson (USA), „Lucille”, semiacoustic, B.B. King Set-In, 1992^[18]
• JB, MarkMaster, semiacoustic, 1999^[19]
• Seagull, Acoustic M12; 12-strunowa, bez wycięcia (no cut-away)^[20]
• Admira, Gitara Klasyczna, 2000FI^[21]
• Elektroacoustic 2, cut-away^[22]

Wybrana dyskografia

Banda i Wanda

• 1984 Banda i Wanda
• 1985 Mamy czas

Bajm

• 1990 Biała armia
• 1993 Płomień z nieba

Budka Suflera

• 1993 Cisza
• 1994 Budka w Operze, Live From Sopot ’94
• 1995 Noc
• 1997 Nic nie boli, tak jak życie
• 1998 Akustycznie
• 2000 Bal wszystkich świętych
• 2000 Live at Carnegie Hall
• 2002 The Best Of... (wydany również w 2003 pod nazwami Palę sobie i Posłuchaj sobie)
• 2002 Mokre oczy

Anna Wyszkoni

• 2015 Kolędy wielkie^[23]
• 2017 Jestem tu nowa^[24]
• 2018 Jestem Tu Nowa (Platynowa Edycja)^[25]

Inne

• 1991 Absolutnie – Tadeusz Nalepa
• 1991 Klucha w śpiewnik – Kciuk Surzyn Band
• 1995 Three Generations Trio - Live! (1992)^[26]
• 1996 Meksykański symbol szczęścia – Marek Raduli (solowa płyta)
• 2003 Live in Jaworki 2003 – RADULI SQUAD
• 2004 C.V. – Tomasz Łosowski
• 2008 W hołdzie Tadeuszowi Nalepie – Różni wykonawcy
• 2008 Hey Jimi – Polskie gitary grają Hendrixa – Różni wykonawcy
• 2009 Zaczarowane miasto – Sławomir Łosowski
• 2010 The Colors – The Colors
• 2012 Me & My Guitar – Grzegorz Skawiński^[27]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Marka Raduli od 2019 r.
• Oficjalna archiwalna strona Marka Raduli – kronika lat 2003-2019 i pełna dyskografia
• Marek Raduli w bazie Archiwum Polskiego Rocka
• Wywiad z Wojtkiem Pilichowskim na temat powstania 'Pi-eR-2'