Marek S. Huberath
Marek S. Huberath podczas Pyrkonu 2007 | |
Imię i nazwisko | Hubert Marek Harańczyk[1] |
---|---|
Data urodzenia | 24 kwietnia 1954 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Nagrody | |
Nagroda im. Janusza A. Zajdla (1991, 1997, 1999), Śląkfa (1999), Srebrny Glob (1999) |
Marek S. Huberath (właśc. Hubert Harańczyk, ur. 24 kwietnia 1954) – polski fizyk oraz pisarz science fiction. Samodzielny pracownik nauki, zajmuje się fizyką biologiczną i fizyką ciała stałego w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. W 2004 uzyskał habilitację, a w 2021 tytuł profesora nauk ścisłych i przyrodniczych[3].
Jako autor fantastyki debiutował w roku 1987 opowiadaniem „Wrocieeś Sneogg, wiedziaam...”, które zwyciężyło w II konkursie miesięcznika „Fantastyka” (pokonując m.in. Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Jego twórczość lokuje się w obrębie nurtu fantastyki religijnej[2].
Marek S. Huberath trzykrotnie otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla, ponadto pięciokrotnie był do niej nominowany. Jest honorowym członkiem Galicyjskiej Gildii Fanów Fantastyki[2] oraz Asocjacji Polskich Pisarzy Fantastyki[4].
Publikacje
Powieści
- Gniazdo światów (superNOWA 1999)
- Miasta pod Skałą (Wydawnictwo Literackie 2005, 2011)
- Portal zdobiony posągami (Fabryka Słów 2012)
Zbiory krótszych form
- Ostatni, którzy wyszli z Raju (Zysk i S-ka 1996)
- „Wrocieeś Sneogg, wiedziaam...”
- Trzy kobiety Dona
- Kara większa
- Ostatni, którzy wyszli z Raju (mikropowieść)
- Kocia obecność
- Druga podobizna w alabastrze (Zysk i S-ka 1997)
- Druga podobizna w alabastrze (mikropowieść)
- Absolutny powiernik Alfreda Dyjaka
- Spokojne, słoneczne miejsce lęgowe
- Maika Ivanna
- Balsam długiego pożegnania (Wydawnictwo Literackie 2006)
- „– Wrócieeś Sneogg, wiedziaam...”
- Trzy kobiety Dona
- Absolutny powiernik Alfreda Dyjaka
- Kara większa
- Ostatni, którzy wyszli z raju
- Kocia obecność
- K. miał zwyczaj...
- Akt szkicowany ołówkiem
- Trzeba przejść groblą
- Balsam długiego pożegnania
- Vatran Auraio (Wydawnictwo Literackie 2011)
- Vatran Auraio (mikropowieść)
- Spokojne, słoneczne miejsce lęgowe
- Maika Ivanna
Inne opowiadania
- Kilka uwag do definicji istoty żywej (antologia Wizje alternatywne: 2, 1996)
Nagrody
- Twórca Roku – Śląkfa (1996, 1999),
- „Wrocieeś Sneogg, wiedziaam...” – I nagroda w konkursie miesięcznika „Fantastyka” (1987),
- Kara większa – Nagroda im. Janusza A. Zajdla (1991),
- Druga podobizna w alabastrze – Nagroda im. Janusza A. Zajdla w kategorii „Powieść” (1997),
- Gniazdo światów – Nagroda im. Janusza A. Zajdla w kategorii „Powieść” (1999), Srebrny Glob w kategorii „Powieść”,
- Vatran Auraio – Nagroda Literacka im. Jerzego Żuławskiego (Srebrne Wyróżnienie, 2011), Nagroda Sfinks (2012).
Życie prywatne
Żonaty, mieszka w Krakowie[4]. Interesuje się entomologią, muzyką klasyczną i wspinaczką górską[2].
Przypisy
- ↑ Dr hab. Hubert Marek Harańczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-12-18] .
- ↑ a b c d Joanna Kułakowska: Marek S. Huberath (pol.). culture.pl, 2012-01. [dostęp 2022-03-03].
- ↑ Prof. dr hab. Hubert Marek Harańczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-09-07] .
- ↑ a b Marek S. Huberath Znany również jako: Hubert Harańczyk (pol.). lubimyczytac.pl. [dostęp 2022-03-03].
Media użyte na tej stronie
Autor: Rectum irae, Licencja: CC BY-SA 3.0
Marek S. Huberath, pisarz. Zdjęcie z konwentu Pyrkon 2007