Marek Saganowski

Marek Saganowski
Ilustracja
Marek Saganowski (2012)
Pełne imię i nazwisko

Marek Mirosław Saganowski

Data i miejsce urodzenia

31 października 1978
Łódź

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Pogoń Siedlce (trener)

Kariera juniorska
LataKlub
1987–1995ŁKS Łódź
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1995–2000ŁKS Łódź95(31)
1996Feyenoord Rotterdam (wyp.)7(0)
1997Hamburger SV (wyp.)3(0)
2000–2001Wisła Płock23(4)
2001–2002Odra Wodzisław Śląski30(2)
2002–2005Legia Warszawa67(41)
2005–2006Vitória SC32(12)
2006–2007Troyes AC6(0)
2007Southampton FC (wyp.)13(10)
2007–2010Southampton FC55(9)
2008Aalborg BK (wyp.)13(3)
2010–2011PAE Atromitos34(5)
2011–2012ŁKS Łódź29(6)
2012–2016Legia Warszawa68(17)
W sumie:475(140)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2004 Polska U-231(1)
1996–2012 Polska35(5)
W sumie:36(6)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2016–2018Legia II Warszawa (asystent)
2018–2019Legia Warszawa U19
2019–2020Legia Warszawa (asystent)
2019Legia Warszawa (zastępstwo)
2020Legia Warszawa (zastępstwo)
2020–2022Motor Lublin
2022–Pogoń Siedlce

Marek Mirosław Saganowski (ur. 31 października 1978 w Łodzi) – polski piłkarz, który występował na pozycji napastnika, związany m.in. z ŁKS Łódź i Legią Warszawa, reprezentant Polski. Od 2022 trener Pogoni Siedlce.

Kariera klubowa

Karierę rozpoczął w Łódzkim Klubie Sportowym. W Ekstraklasie zadebiutował w rundzie wiosennej sezonu 1994/95. W wieku 18 lat wyjechał za granicę i przebywał na wypożyczeniach w holenderskim Feyenoordzie i niemieckim Hamburgerze SV. Po powrocie w sezonie 1997/98 zdobył mistrzostwo Polski. Rozwój jego kariery zahamował groźny wypadek motocyklowy, któremu uległ w kwietniu 1998 roku. Po odejściu z ŁKS w 2000 roku, grał na zapleczu Ekstraklasy w barwach Orlenu Płock. Następnie trafił do występującej w Ekstraklasie Odry Wodzisław, w której odbudował swą formę. W sezonie 2001/2002 zdobył z Odrą tytuł mistrza jesieni Ekstraklasy. Z Wodzisławia Śląskiego wkrótce trafił do Legii Warszawa[1].

Latem 2005 po dwóch dobrych sezonach w Legii został kupiony przez portugalski klub pierwszoligowy Vitória SC, a rok później trafił do francuskiego Troyes AC. W styczniu 2007 został wypożyczony do końca sezonu do angielskiego drugoligowca Southampton FC z opcją pierwokupu. Anglicy skorzystali z tej opcji i 28 czerwca tegoż roku podpisali z Saganowskim 2-letnią umowę. Zapłacili za niego 680 tysięcy funtów, a więc w przeliczeniu ok. 3,85 miliona złotych. Najbardziej efektowny występ Saganowskiego na Wyspach miał miejsce 31 marca 2007 w meczu z Wolverhampton, kiedy to Saganowski zanotował pierwszy na angielskich boiskach hat-trick.

Od 2008 przebywał na wypożyczeniu w duńskim klubie Aalborg BK. W barwach tej drużyny 21 października 2008 strzelił gola w meczu Ligi Mistrzów z Villarrealem. Była to pierwsza bramka strzelona przez Polaka w Lidze Mistrzów po ponad trzyletniej przerwie.

Na początku stycznia 2009 po półrocznym wypożyczeniu wrócił do Southampton FC, a w grudniu 2009 rozwiązał kontrakt z tym klubem[2].

Na początku 2010 ponownie wymieniany był w kręgu zainteresowań broniącej się przed spadkiem wodzisławskiej Odry[1], jednakże 26 stycznia 2010 roku podpisał kontrakt z Atromitosem Ateny[3]. W maju 2011 roku wydał oświadczenie informujące, iż odchodzi z Atromitosu z powodów rodzinnych[4].

11 czerwca 2011 roku podpisał kontrakt z ŁKS Łódź. Po spadku klubu do I ligi, 11 czerwca 2012 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[5]. W oficjalnym meczu w barwach stołecznego klubu zadebiutował 26 lipca w meczu 2 rundy eliminacji Ligi Europy przeciwko Liepājas Metalurgs, strzelając w tym meczu hat-tricka. 19 sierpnia 2012 roku w meczu przeciwko Koronie Kielce rozegrał swój setny mecz, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki w barwach Legii Warszawa, zdobywając w nich 55 bramek. Został uznany przez serwis internetowy Legia.net za najlepszego zawodnika sezonu 2012/2013. Swoją 92 bramkę strzelił w ostatnim mistrzowskim meczu dla Legii inkasując hat-tricka. Podpisał kontrakt na kolejne 2 lata. 24 sierpnia 2014 strzelił w meczu przeciwko Koronie Kielce (2:0), strzelił swojego 100. gola w Ekstraklasie. W 2015 roku przedłużył kontrakt z Legią o kolejny rok. Po sezonie 2015/2016, w którym zdobył z Legią mistrzostwo i Puchar Polski, zakończył karierę piłkarską[6].

Statystyki kariery klubowej

KlubSezonLigaLigaPuchar krajuEuropaInneSuma
MeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramkiMeczeBramki
ŁKS Łódź1994/95Ekstraklasa300030
1995/962911002911
1996/97210021
Feyenoord1996/97Eredivisie701080
Hamburger SV1996/97Bundesliga301040
ŁKS Łódź1997/98Ekstraklasa2211002211
1998/9915100151
1999/0024610256
Wisła Płock2000/01234301[7]0274
Odra Wodzisław2001/02272215[8]1344
2002/03300030
Legia Warszawa2002/03171021202111
2003/042417613018
2004/052614126414221
Vitória SC2005/06Primeira Liga321200633815
Troyes AC2006/07Ligue 1600060
Southampton F.C.2006/07Championship1310002[9]01510
2007/08303101[7]0323
Aalborg BK2008/09Superligaen1333181245
Southampton F.C.2008/09Championship19600196
2009/10League One60002[10]080
Atromitos2009/10Superleague Ellada920092
2010/1125352305
ŁKS Łódź2011/12Ekstraklasa29611307
Legia Warszawa2012/13191076641[11]03320
2013/141151261188
2014/15312731111[11]1507
2015/167051401[11]0171
ŁKS Łódź1243621000012637
Feyenoord7010000080
Hamburger SV3010000040
Wisła Płock234300010274
Odra Wodzisław Śląski302210051374
Vitória Guimarães32120063003815
Troyes AC6000000060
Southampton F.C.68191000507419
Aalborg BK133318100245
Atromitos345520000397
Legia Warszawa1355840203373121186
Ogólnie w karierze47413957254711142592177

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 17 lat w towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Białorusi. Do momentu wypadku w 1998 zawodnik rozegrał 7 spotkań w biało-czerwonych barwach. Do zespołu powrócił w 2003 w spotkaniu z Łotwą. 28 maja 2008 został powołany przez Leo Beenhakkera na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008.

Po ponad trzech latach przerwy w sierpniu 2012 został ponownie powołany do reprezentacji przez selekcjonera Waldemara Fornalika na mecze eliminacji mistrzostw świata 2014 z Czarnogórą i Mołdawią[12]. Zagrał w spotkaniu z Czarnogórą (2:2), wchodząc za Roberta Lewandowskiego w doliczonym czasie gry.

Łącznie rozegrał 35 spotkań, w których strzelił pięć bramek.

Statystyki

Drużyna narodowaRokMeczeBramki
 Polska
199640
19983
20035
20041
200522
200611
200740
20088
200952
201220
Suma355

Kariera trenerska

W kwietniu 2019 dołączył do sztabu pierwszej drużyny Legii Warszawa, obejmując stanowisko asystenta trenera[13]. W tym samym miesiącu w zastępstwie zawieszonego pierwszego trenera Aleksandara Vukovicia poprowadził zespół w meczu ligowym z Lechią Gdańsk (3:1). W październiku 2020 z kolei zastąpił trenera Czesława Michniewicza w spotkaniu o Superpuchar Polski z Cracovią (0:0, k. 4-5)[14]. Z klubem rozstał się w listopadzie 2020[15].

14 grudnia 2020 został trenerem Motoru Lublin[16]. Funkcję tę sprawował do końca sezonu 2021/2022[17]. 25 października 2022 został trenerem Pogoni Siedlce[18].

Sukcesy

Klubowe

ŁKS Łódź
Legia Warszawa

Indywidualne

  • Król strzelców Pucharu Polski: 2012/2013 (6 goli)

Życie prywatne

Jego bratem jest piłkarz plażowy Bogusław Saganowski. Żonaty z Kamilą Wiolettą Saganowską, z którą ma dwóch synów: Franciszka i Antoniego.

Zobacz też

  • Reprezentanci Polski w piłce nożnej
  • Strzelcy bramek dla reprezentacji Polski w piłce nożnej

Przypisy

  1. a b Marek Saganowski w Odrze?. Fakt.pl, 2010-01-12.
  2. Anglia: polski snajper rozwiązał kontrakt. Onet sport, 2009-12-17.
  3. Saganowski podpisał kontrakt z Atrómitosem. 90minut.pl, 2010-01-26. [dostęp 2010-01-27].
  4. Marek Saganowski wraca do Polski. sport.onet.pl, 2011-05-21. [dostęp 2010-01-27].
  5. Saganowski podpisał kontrakt z Legią. warszawa.sport.pl, 2012-06-11.
  6. Dariusz Dobek: Marek Saganowski: piłka więcej mi dała niż zabrała. eurosport.onet.pl, 2016-10-24. [dostęp 2016-10-30].
  7. a b Uwzględniono występ w Pucharze Ligi
  8. Uwzględniono występy w Pucharze Ligi
  9. Uwzględniono występy w barażach
  10. Uwzględniono występy w Pucharze Ligi i Football League Trophy
  11. a b c Uwzględniono występ w Superpucharze Polski
  12. Ligowcy powołani na Czarnogórę i Mołdawię. Oficjalny portal Reprezentacji Polski, 2012-08-28. [dostęp 2012-08-28]. (pol.).
  13. Aleksandar Vuković trenerem Legii. 90minut.pl, 2019-04-02. [dostęp 2020-11-23].
  14. Maciej Ziółkowski: Marek Saganowski po raz drugi poprowadzi Legię. legia.net, 2020-10-06. [dostęp 2020-10-10].
  15. Marek Saganowski odchodzi z Legii. 90minut.pl, 2020-11-23. [dostęp 2020-11-23].
  16. Marek Saganowski trenerem Motoru Lublin. www.motorlublin.eu. [dostęp 2022-04-03]. (pol.).
  17. Marek Saganowski nie będzie dłużej trenerem Motoru Lublin. www.motorlublin.eu. [dostęp 2022-06-11]. (pol.).
  18. Marek Saganowski nowym trenerem MKP Pogoń Siedlce, Tygodnik Siedlecki [dostęp 2022-10-25] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Yugoslavia (1992–2003); Flag of Serbia and Montenegro (2003–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro (1992–2006).svg
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Soccerball shade.svg
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Albania.svg
Flag of Albania
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Ulster Banner.svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Northern Ireland (1953–1972).svg
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Flag of Poland 2.svg
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Marek Saganowski (2022).png
Autor: Wigry Suwałki, Licencja: CC BY 3.0
Marek Saganowski (2022)