Marek Sewen

Marek Sewen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 września 1930
Poznań

Gatunki

muzyka poważna neoklasycyzująca z elementami romantycznymi

Zawód

altowiolista, kompozytor, dyrygent, aranżer

Aktywność

od 1960

Zespoły
Warszawskie Smyczki
Capella Arcis Varsoviensis
Warsaw Chamber Orchestra
Warsaw Symphony Orchestra
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Marek Sewen, właściwie Henryk Łagoda[1] (ur. 4 września 1930 w Poznaniu) – polski altowiolista, kompozytor, dyrygent, aranżer.

Życiorys

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie w 1951 roku zdał maturę. Następnie ukończył w 1955 studia muzyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Studiował grę na altówce, kompozycję i dyrygenturę.

Działalność artystyczna

Już w czasie studiów został członkiem Filharmonii Poznańskiej (1951–1955), a następnie od 1956 współpracował przez 10 lat z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie. W tym czasie komponował, m.in. piosenki i pieśni do tekstów Adama Asnyka i Marii Konopnickiej[2]. W latach 1965–1966 przebywał w Stanach Zjednoczonych współpracując twórczo z MGM Studios w Hollywood. W 1968 organizuje przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym kameralną orkiestrę Warszawskie Smyczki (do 1974) – zespół złożony z najwybitniejszych muzyków Filharmonii Narodowej. W 1975 zakłada Kapelę Zamku Warszawskiego Capella Arcis Varsoviensis, która swą działalnością nawiązuje do dawnych tradycji muzycznych Zamku Królewskiego w Warszawie. W późniejszym czasie Capella Arcis Varsoviensis została przekształcona w Warsaw Chamber Orchestra, z którą Marek Sewen odbywa liczne tournées koncertowe, występując na czterech kontynentach, oraz nagrywa płyty kompaktowe dla krajowych i zagranicznych producentów.

W 1985 powstaje zespół Warsaw Symphony Orchestra, którego przeznaczeniem jest udział w uroczystych koncertach i artystycznych wydarzeniach Warszawy.

Marek Sewen występuje również z orkiestrami symfonicznymi. Poza Polską dyrygował m.in. w USA, Kanadzie, Wenezueli, Japonii, Rosji, Wielkiej Brytanii, Grecji, Szwajcarii, Belgii, Holandii, Bułgarii, Rumunii, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Estonii, Czechach, na Łotwie, Litwie oraz Słowacji. Współpracuje z licznymi orkiestrami symfonicznymi w Polsce. Jest m.in. pierwszym gościnnym dyrygentem Filharmonii Olsztyńskiej.

Twórczość

Jego muzyka, osadzona w nurcie neoklasycznym z elementami romantyzmu, uzyskała międzynarodowe uznanie na konkursach i festiwalach muzycznych w Atenach (Grecja), Bukareszcie (Rumunia), Caracas (Wenezuela), Berlinie (Niemcy), a także w Polsce (nagroda Polskiego Radia). Tworzy muzykę różnorodną: symfoniczną, dzieła solowe, kameralne, pieśni czy też melodie dla dzieci; dokonuje nagrań w studiach radiowych i telewizyjnych, rejestruje nagrania płytowe, muzykę filmową i teatralną, a także dokonuje aranżacji muzyki poważnej i ludowej.

Marek Sewen jest też autorem broszurki pt. Czesław Niemen, która powstała na kanwie wywiadu przeprowadzonego z Niemenem w 1972, w czasach, kiedy Sewen był kierownikiem redakcji Polskich Nagrań i współpracownikiem redakcji „Synkopy”.

Piosenki (wybór)

Muzyka filmowa[3]

Twórczość dziecięca (muzyka)

  • Jaś i Małgosia, bajka muzyczna do tekstu Wacława Panka (1967)
  • Przygody Koziołka Matołka (lata 70 XX w.)
  • Bajka o gęsim jaju (1975)[4]
  • Bajki o zagubionym humorze (1976)[5]
  • Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 1. (wyk. Henryk Boukołowski, Tadeusz Müller, tekst bajki: Włodzimierz Ścisłowski: „Plecie wiatr w wiklinie”, „Straszne wierszyki”)
  • Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 2. (wyk. Henryk Boukołowski, tekst bajki: Tadeusz Kubiak: „Tęczowa parasolka”, „Moje marzenia”)

Inne ważniejsze kompozycje

  • Kolędy polskie (wyk. Wiesław Ochman i Capella Arcis Varsoviensis)
  • Religious songs (wyk. Paulos Raptis (tenor) i Capella Arcis Varsoviensis)
  • Kiedy pierwsza gwiazdka błyśnie – kolędy polskie śpiewa Leonard Mróz (wyk. Leonard Mróz (bas) oraz Capella Arcis Varsoviensis)
  • Adam Zwierz śpiewa kolędy (wyk. Warsaw Chamber Orchestra, Chór Kameralny Filharmonii Narodowej)
  • Kolędy i Pastorałki na głos i fortepian (1960)
  • Dwie pieśni do słów Marii Konopnickiej (1960)
  • Polish Festive Music in Old Style (1962)
  • Uwertura Koncertowa na orkiestrę symfoniczną (1963)
  • Reminiscences for viola solo (1963)
  • Margins for chamber ensemble (1970)
  • Music at the Royal Court (1970)
  • Canzone for trombone solo (1970)
  • Bajki Mickiewicza, suita muzyczna na orkiestrę kameralną (1979)
  • Flûte Concerto na flet i orkiestrę smyczkową (1987)
  • Concerto grosso na smyczki i klawesyn (1987)
  • Serenade for Strings (1988)
  • Divertimento per 2 corni e archi (1989) Maciej Radziwiłł#Dyskografia
  • Stabat Mater na sopran i alt solo, chór żeński i orkiestrę kameralną (1993)
  • Sinfonia Sacra na tenor solo i orkiestrę symfoniczną (1995)
  • Trumpet concerto (1996)
  • Requiem Żołnierskie na chór męski i orkiestrę symfoniczną (1997)
  • Uwertura „Sierpień godzina 0” na orkiestrę symfoniczną (1997)
  • Okinoerabu, suita na orkiestrę kameralną (1988)
  • Yokishima, poemat na orkiestrę (1988)
  • Medytacja na flet solo (viola solo) (1999)
  • Chant Funèbre na skrzypce i fortepian (1999)
  • Inflorescences for chamber ensamble (2000)
  • Passacaglia na orkiestrę symfoniczną (2001)
  • Harpine na harfę solo (2001)
  • Arioso for tuba solo (2002)
  • Elegia na wiolonczelę solo (2002)
  • Petite Musique pour deux violoncelles solo (2003)
  • Concerto per fagotto na fagot i orkiestrę kameralną (2003)
  • Balet charakterystyczny „Szczur” w 3 aktach na orkiestrę symfoniczną (2003)
  • Symfonia Oratorium „Kantorzy śpiewać nie przestaną” na tenor solo, oratora, chór i orkiestrę symfoniczną (2003)
  • Trzy erotyki do słów Jerzego Skokowskiego na głos i fortepian (2004)
  • Trzy pieśni modlitewne do słów ks. Wiesława Niewęgłowskiego (2004)
  • One cztery pieśni na głos solowy, flet i fortepian do wierszy Karola Wojtyły (2004) „Samarytanka”, Siostra”, „Weronika” i „Magdalena”[6]
  • Trzecia Symfonia „Pielgrzym” na sopran, tenor, chór i orkiestrę” (2004)
  • Symfonia Olimpijska (2014)[7]
  • Symfonia Kolbergowska (2016)[8]

Wyróżnienia i nagrody[9]

Otrzymał specjalny dyplom za opracowanie hymnu Uniwersytetu w Mejo (Japonia) oraz za opracowanie pieśni „Utagie no Hibiko”, skomponowanej przez Cesarza Japonii. Otrzymał podziękowanie Prezydenta George W. Busha za kompozycję „Passacaglia for N. Y. Heroes”, od króla TajlandiiBhumibol Adulyadeja, za utwór „Music at the Royal Court” oraz od Ojca Św. Jana Pawła II za nagraną na CD muzykę „Sinfonia Sacra”.

Członkostwo w towarzystwach twórczych

Jest członkiem następujących stowarzyszeń:

Zobacz też

Przypisy

  1. Library of Congress, Copyright Office: Catalog of Copyright Entries: Third series (ang.). s. 1772. [dostęp 2019-04-09].
  2. informacja o działaniu artysty. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2016-06-25].
  3. informacja o współpracy z kinematografią. filmpolski.pl. [dostęp 2016-06-25].
  4. informacja o kompozytorze muzyki do filmu. filmpolski.pl. [dostęp 2016-06-25].
  5. informacja o kompozytorze muzyki. filmpolski.pl. [dostęp 2016-06-25].
  6. informacja o kompozycji do wierszy K. Wojtyły. promusica.info.pl. [dostęp 2016-06-25].
  7. informacja na temat kompozycji. W: 2014 [on-line]. Polskie Radio i PKOL. [dostęp 2016-06-24].
  8. informacja o prawykonaniu kompozycji. filharmonia.kielce.com.pl. [dostęp 2016-06-25].
  9. informacja o nagrodach i wyróżnieniach. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2016-06-25].
  10. Marek Sewen z Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. rp.pl, 14 maja 2008. [dostęp 2013-02-16].

Bibliografia

  • Małgorzata Kosińska: Marek Sewen (pol.). culture.pl. [dostęp 2012-06-19].

Media użyte na tej stronie

Marek Sewen.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: CC-BY-SA-3.0
To jest portret Marka Sewena.