Marek Sewen

Marek Sewen

Data i miejsce urodzenia	4 września 1930 Poznań
Gatunki	muzyka poważna neoklasycyzująca z elementami romantycznymi
Zawód	altowiolista, kompozytor, dyrygent, aranżer
Aktywność	od 1960
Zespoły
Warszawskie Smyczki Capella Arcis Varsoviensis Warsaw Chamber Orchestra Warsaw Symphony Orchestra
Odznaczenia

Marek Sewen, właściwie Henryk Łagoda^[1] (ur. 4 września 1930 w Poznaniu) – polski altowiolista, kompozytor, dyrygent, aranżer.

Życiorys

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie w 1951 roku zdał maturę. Następnie ukończył w 1955 studia muzyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Studiował grę na altówce, kompozycję i dyrygenturę.

Działalność artystyczna

Już w czasie studiów został członkiem Filharmonii Poznańskiej (1951–1955), a następnie od 1956 współpracował przez 10 lat z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie. W tym czasie komponował, m.in. piosenki i pieśni do tekstów Adama Asnyka i Marii Konopnickiej^[2]. W latach 1965–1966 przebywał w Stanach Zjednoczonych współpracując twórczo z MGM Studios w Hollywood. W 1968 organizuje przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym kameralną orkiestrę Warszawskie Smyczki (do 1974) – zespół złożony z najwybitniejszych muzyków Filharmonii Narodowej. W 1975 zakłada Kapelę Zamku Warszawskiego Capella Arcis Varsoviensis, która swą działalnością nawiązuje do dawnych tradycji muzycznych Zamku Królewskiego w Warszawie. W późniejszym czasie Capella Arcis Varsoviensis została przekształcona w Warsaw Chamber Orchestra, z którą Marek Sewen odbywa liczne tournées koncertowe, występując na czterech kontynentach, oraz nagrywa płyty kompaktowe dla krajowych i zagranicznych producentów.

W 1985 powstaje zespół Warsaw Symphony Orchestra, którego przeznaczeniem jest udział w uroczystych koncertach i artystycznych wydarzeniach Warszawy.

Marek Sewen występuje również z orkiestrami symfonicznymi. Poza Polską dyrygował m.in. w USA, Kanadzie, Wenezueli, Japonii, Rosji, Wielkiej Brytanii, Grecji, Szwajcarii, Belgii, Holandii, Bułgarii, Rumunii, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Estonii, Czechach, na Łotwie, Litwie oraz Słowacji. Współpracuje z licznymi orkiestrami symfonicznymi w Polsce. Jest m.in. pierwszym gościnnym dyrygentem Filharmonii Olsztyńskiej.

Twórczość

Jego muzyka, osadzona w nurcie neoklasycznym z elementami romantyzmu, uzyskała międzynarodowe uznanie na konkursach i festiwalach muzycznych w Atenach (Grecja), Bukareszcie (Rumunia), Caracas (Wenezuela), Berlinie (Niemcy), a także w Polsce (nagroda Polskiego Radia). Tworzy muzykę różnorodną: symfoniczną, dzieła solowe, kameralne, pieśni czy też melodie dla dzieci; dokonuje nagrań w studiach radiowych i telewizyjnych, rejestruje nagrania płytowe, muzykę filmową i teatralną, a także dokonuje aranżacji muzyki poważnej i ludowej.

Marek Sewen jest też autorem broszurki pt. Czesław Niemen, która powstała na kanwie wywiadu przeprowadzonego z Niemenem w 1972, w czasach, kiedy Sewen był kierownikiem redakcji Polskich Nagrań i współpracownikiem redakcji „Synkopy”.

Piosenki (wybór)

• „Szukam przyjaciela” (wyk. Stan Borys)
• „Kominiarz Johny” (wyk. Wojciech Skowroński)
• „Wierzę drzewom” (wyk. Czesław Niemen)
• „Dom, który mam” (sł. Jan Zalewski, wyk. Zdzisława Sośnicka)
• „Gdy wita nas Hel” (sł. Mirosław Łebkowski)
• „Stewardessa i marynarz” (sł. Mirosław Łebkowski)
• „Wiatr mieszka w dzikich topolach” (sł. Jerzy Ficowski)
• „Zagubieni w ciemności” (sł. M. Szop, wyk. Test)
• 1973: „Kto nas pokocha” (sł. Janusz Odrowąż, wyk. Czesław Niemen)
• 1974: „Jakim Cię wyśniłam” (sł. Wiktor Maksymkin, wyk. Anna German)
• 1975: „Tu wszędzie” (sł. Tadeusz Kubiak)
• 1978: „Jest w Warszawie mogiła” (sł. Tadeusz Kubiak)
• 1978: „Napisz do mnie miła” (sł. Tadeusz Kubiak)
• 1978: „Pan mnie pokochał” (sł. Tadeusz Kubiak)
• 1986: „Całuj gorąco” (sł. Andrzej Jastrzębiec-Kozłowski, wyk. Violetta Villas)

Muzyka filmowa^[3]

• 1971: Podróż za jeden uśmiech (serial TV) (reż. Stanisław Jędryka), Odcinek 6. Polowanie na kapelusz – piosenka „Dom, który mam”
• 1988: Pamięć i legenda (reż. Jerzy Woźniak) – piosenka „Ballada o I Batalionie”
• 1991: BONNE CHANCE FRENCHIE (Powodzenia, żołnierzyku); Dyrygent Warszawskiej Filharmonii Narodowej
• 1999: Wojaczek (reż. Lech Majewski) – aranżacja piosenki „Kiedy Allach szedł” i „Ali-Alo” (wyk. Violetta Villas); piosenka „Tato, kup mi spodnie” (sł. Krystyna Wolińska, wyk. Karin Stanek)

Twórczość dziecięca (muzyka)

• Jaś i Małgosia, bajka muzyczna do tekstu Wacława Panka (1967)
• Przygody Koziołka Matołka (lata 70 XX w.)
• Bajka o gęsim jaju (1975)^[4]
• Bajki o zagubionym humorze (1976)^[5]
• Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 1. (wyk. Henryk Boukołowski, Tadeusz Müller, tekst bajki: Włodzimierz Ścisłowski: „Plecie wiatr w wiklinie”, „Straszne wierszyki”)
• Bajki dla Laury i Wawrzynka cz. 2. (wyk. Henryk Boukołowski, tekst bajki: Tadeusz Kubiak: „Tęczowa parasolka”, „Moje marzenia”)

Inne ważniejsze kompozycje

• Kolędy polskie (wyk. Wiesław Ochman i Capella Arcis Varsoviensis)
• Religious songs (wyk. Paulos Raptis (tenor) i Capella Arcis Varsoviensis)
• Kiedy pierwsza gwiazdka błyśnie – kolędy polskie śpiewa Leonard Mróz (wyk. Leonard Mróz (bas) oraz Capella Arcis Varsoviensis)
• Adam Zwierz śpiewa kolędy (wyk. Warsaw Chamber Orchestra, Chór Kameralny Filharmonii Narodowej)
• Kolędy i Pastorałki na głos i fortepian (1960)
• Dwie pieśni do słów Marii Konopnickiej (1960)
• Polish Festive Music in Old Style (1962)
• Uwertura Koncertowa na orkiestrę symfoniczną (1963)
• Reminiscences for viola solo (1963)
• Margins for chamber ensemble (1970)
• Music at the Royal Court (1970)
• Canzone for trombone solo (1970)
• Bajki Mickiewicza, suita muzyczna na orkiestrę kameralną (1979)
• Flûte Concerto na flet i orkiestrę smyczkową (1987)
• Concerto grosso na smyczki i klawesyn (1987)
• Serenade for Strings (1988)
• Divertimento per 2 corni e archi (1989) Maciej Radziwiłł#Dyskografia
• Stabat Mater na sopran i alt solo, chór żeński i orkiestrę kameralną (1993)
• Sinfonia Sacra na tenor solo i orkiestrę symfoniczną (1995)
• Trumpet concerto (1996)
• Requiem Żołnierskie na chór męski i orkiestrę symfoniczną (1997)
• Uwertura „Sierpień godzina 0” na orkiestrę symfoniczną (1997)
• Okinoerabu, suita na orkiestrę kameralną (1988)
• Yokishima, poemat na orkiestrę (1988)
• Medytacja na flet solo (viola solo) (1999)
• Chant Funèbre na skrzypce i fortepian (1999)
• Inflorescences for chamber ensamble (2000)
• Passacaglia na orkiestrę symfoniczną (2001)
• Harpine na harfę solo (2001)
• Arioso for tuba solo (2002)
• Elegia na wiolonczelę solo (2002)
• Petite Musique pour deux violoncelles solo (2003)
• Concerto per fagotto na fagot i orkiestrę kameralną (2003)
• Balet charakterystyczny „Szczur” w 3 aktach na orkiestrę symfoniczną (2003)
• Symfonia Oratorium „Kantorzy śpiewać nie przestaną” na tenor solo, oratora, chór i orkiestrę symfoniczną (2003)
• Trzy erotyki do słów Jerzego Skokowskiego na głos i fortepian (2004)
• Trzy pieśni modlitewne do słów ks. Wiesława Niewęgłowskiego (2004)
• One cztery pieśni na głos solowy, flet i fortepian do wierszy Karola Wojtyły (2004) „Samarytanka”, Siostra”, „Weronika” i „Magdalena”^[6]
• Trzecia Symfonia „Pielgrzym” na sopran, tenor, chór i orkiestrę” (2004)
• Symfonia Olimpijska (2014)^[7]
• Symfonia Kolbergowska (2016)^[8]

Wyróżnienia i nagrody^[9]

• Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej:
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla muzyki polskiej i jej promocji w świecie” (2008)^[10]
• Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego:
  • Dyplomem – „Za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury”
  • Odznaką – „Zasłużony Działacz Kultury”
  • Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
• Polskiego Towarzystwa Lekarskiego
  • Odznaka – „Zasłużonemu PTL” – „za zorganizowanie 8 koncertów pod hasłem Muzyka i zdrowie”
• II Nagroda w Konkursie Sopot Festival 1971 za „Dom, który mam” w wykonaniu Zdzisławy Sośnickiej,
• II Nagroda i Złoty Apollo na festiwalu w Atenach w 1972 r. za „Wierzę drzewom” w wykonaniu Czesława Niemena,
• Nagroda Polskich Nagrań na X Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu za „Światło w lesie” w wykonaniu Jolanty Kubickiej,
• Nagrody miasta Kołobrzeg w 1973 i 1975 r.,
• Wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Onda Nueva w 1976 r. w Caracas,
• II nagroda w konkursie na utwór symfoniczny ogłoszony przez Polskie Radio w 1979 r. za „Uwerturę koncertową”.

Otrzymał specjalny dyplom za opracowanie hymnu Uniwersytetu w Mejo (Japonia) oraz za opracowanie pieśni „Utagie no Hibiko”, skomponowanej przez Cesarza Japonii. Otrzymał podziękowanie Prezydenta George W. Busha za kompozycję „Passacaglia for N. Y. Heroes”, od króla Tajlandii – Bhumibol Adulyadeja, za utwór „Music at the Royal Court” oraz od Ojca Św. Jana Pawła II za nagraną na CD muzykę „Sinfonia Sacra”.

Członkostwo w towarzystwach twórczych

Jest członkiem następujących stowarzyszeń:

• SPAM
• ZAKR
• ZAiKS

Zobacz też

• Festiwal Piosenki Żołnierskiej
• To pejzaż mojej ziemi
• Pro Musica Antiqua

Przypisy

Bibliografia

• Małgorzata Kosińska: Marek Sewen (pol.). culture.pl. [dostęp 2012-06-19].