Marek Stachowski
Marek Stachowski w 2002 roku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Marek Stachowski (ur. 21 marca 1936 w Piekarach Śląskich[1][2], zm. 3 grudnia 2004 w Krakowie) – polski kompozytor i pedagog.
Życiorys
Pierwsze 3 lata życia do wybuchu II wojny światowej spędził z rodzicami na Śląsku. Gdy rozpoczęły się działania wojenne, matka uciekała z nim przez całą Polskę, by dotrzeć do Bydgoszczy, gdzie ukrywał się przed hitlerowcami ojciec kompozytora. W 1952 rozpoczął regularną naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Krakowie w klasie fortepianu Stanisława Czernego. W 1959 w trybie przyspieszonym uzyskał dyplom z fortepianu Średniej Szkoły Muzycznej, a 1960 z teorii muzyki. W 1962 ożenił się z Marią Jabłońską. Już w czasie studiów u Krzysztofa Pendereckiego (1963–1968) w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej[1][2], zaczął odnosić pierwsze międzynarodowe sukcesy: w 1968 nagroda na Międzynarodowym Konkursie Fundacji „Gaudeamus” za utwór Musica con una batuta del tam-tam; I nagroda na Konkursie Kompozytorskim im. A. Malawskiego za Neusis I oraz wyróżnienie w Konkursie Młodych ZKP za Sequenze concerttati. W następnym roku zdobywa II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie „Komitetu Solidarności” w Skopje za Chant de l’espoir. W 1970 Audition na flet, wiolonczelę i fortepian jest pierwszym utworem Marka Stachowskiego wykonywanym na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. W 1971 otrzymuje III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim za kantatę Słowa do wierszy W. Broniewskiego. Został trzykrotnie wyróżniony na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu: w 1974 za Neusis II, w 1979 zostaje ponownie wyróżniony za Divertimento na orkiestrę smyczkową i w 1990 za III Kwartet smyczkowy napisany na zamówienie BBC Bristol. W 1974 otrzymał I nagrodę w Konkursie im. K. Szymanowskiego za Śpiewy thakuryjskie. W 1975 prowadził wykłady na Uniwersytecie Yale’a. Rok później otrzymał nagrodę muzyczną miasta Mönchengladbach za Poeme sonore. W 1984 otrzymuje nagrodę Związku Kompozytorów Polskich.
Oprócz pracy twórczej Marek Stachowski zajmował się także nauczaniem. Od 1967 prowadził klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Krakowie, od 1981 jako profesor zwyczajny, potem w latach 1993-1999, 2002-2004 pełnił funkcję rektora. Wykładał również kompozycję na kursach w Rubin Academy of Music and Dance w Jerozolimie oraz na letnich kursach w Durham. Prowadził seminaria w ramach Gaudeamus Music Week. Zasiadał w jury wielu konkursów kompozytorskich i wykonawczych, w Polsce m.in. Konkursu im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Wykształcił wielu kompozytorów średniego i młodego pokolenia.
Upamiętnienie
21 marca 2012 Rada Miasta Krakowa przyjęła uchwałę nadającą jednej z krakowskich ulic imię Marka Stachowskiego[3]. Nazwę ulicy oraz lokalizację w Dzielnicy II Grzegórzki, gdzie Marek Stachowski mieszkał przez ostatnie 20 lat życia, zaproponowało Stowarzyszenie Artystów Polskich. Inicjatywa została poparta m.in. przez ZASP Oddział Kraków.
Nagrody i odznaczenia
- 1979 – Nagroda Miasta Krakowa[4]
- 1981 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia
- 1984 – Nagroda Związku Kompozytorów Polskich
- 1989 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za twórczość dla dzieci
- 1990 – Nagroda Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku
- 1996 – Nagroda Wojewody Krakowskiego
- 1997 – Nagroda Fundacji Ruth i Ray Robinsone „Excellence in Teaching”
- 1999 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[5]
- 2000 – Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki
- 2001 – Złoty Medal Ministra Obrony Narodowej „Za zasługi dla Obronności Kraju”
- 2005 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (pośmiertnie)
Dzieła
muzyka kameralna
- 1963: Kwartet smyczkowy nr 1
- 1972: Kwartet smyczkowy nr 2
- 1988: Kwartet smyczkowy nr 3
- 2001: Kwartet smyczkowy nr 4 „Quando resta l’estate”
- 1987: Musique en quatre scènes na klarnet i kwartet smyczkowy
- 1965: Musica da camera na flet, wiolonczelę, harfę i perkusję
- 1965: Musica per quartetto d’archi
- 2001: Felicitamento na kwartet smyczkowy
- 1970: Audition na flet, wiolonczelę i fortepian
- 1971: Extensions na fortepian
- 1982: Pezzo grazioso na kwintet dęty
- 1984: Madrigali dell’estate na głos i trio smyczkowe
- 1993: Tre intermezzi per trio d’archi
- 1996: Tastar e canzona per violoncello e pianoforte
- 1997–1998: Cinq petites valses na fortepian
- 1998: Jeu parti na skrzypce i fortepian
- 1999: Recitativo e la preghiera na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową
- 1999–2000: Trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian
- 2002–2003: Miroir du Temps (Hommage à Olivier Messiaen) na skrzypce, klarnet, wiolonczelę i fortepian
Utwory na orkiestrę smyczkową
- 1998: Sinfonietta per archi
- 1978: Divertimento na kameralną orkiestrę smyczkową
Utwory na orkiestrę symfoniczną
- 1968: Sequenze concertanti na wielką orkiestrę symfoniczną
- 1969–1970: Irisation na wielką orkiestrę symfoniczną
- 1975: Poème sonore na orkiestrę symfoniczną
- 1980: Choreia na orkiestrę symfoniczną
- 1984: Capriccio per orchestra
- 1988: Koncert wiolonczelowy
muzyka wokalno-instrumentalna
- 1969: Chant de l’espoir na głos recytujący, sopran, baryton, chór chłopięcy, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną
- 1981: Symfonia pieśni tęsknotą uświęconych na sopran, chór mieszany i orkiestrę
muzyka na chór a cappella
- 1999: Vivat Maj! 3 Maj! na chór mieszany a cappella
- 1999: Marsz wolności na chór mieszany a cappella
Utwory sceniczne
Opery
- 1965: Najdzielniejszy z rycerzy, opera dla dzieci w 3 aktach na sopran, tenor, 2 barytony, bas, chór mieszany i orkiestrę
- 1979: Odys wśród białych klawiszy dla dzieci na fortepian
Przypisy
- ↑ a b Chodkowski 1995 ↓, s. 839.
- ↑ a b Thomas 2004 ↓.
- ↑ Uchwała nr XL/530/12 Rady Miasta Krakowa http://www.bip.krakow.pl/_inc/rada/uchwaly/show_pdf.php?id=61621
- ↑ Wręczenie nagród miasta [w:] „Echo Krakowa”, s. 1, nr 115, 25 maja 1979 [dostęp 2020-05-10]
- ↑ Monitor Polski poz. 19
Bibliografia
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
- Adrian Thomas: Stachowski, Marek. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 106. ISBN 83-60353-11-5.
- Anna Woźniakowska „Trzeba umieć marzyć” Rozmowy z Markiem Stachowskim, Kraków 2005 PWM
- „Kompozytorzy polscy 1918-2000”. Tom II Biogramy (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Warszawa / Gdańsk 2005 r.
Linki zewnętrzne
- Biografia Marka Stachowskiego Polskie Centrum Informacji Muzycznej
- Marek Stachowski w serwisie Culture.pl
- Marek Stachowski. marekstachowski.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-14)]. strona o życiu i twórczości kompozytora
- Poczet rektorów Akademii Muzycznej w Krakowie
Media użyte na tej stronie
Akademia Muzyczna w Krakowie, od strony Plant/ul.Westerplatte
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Autor: Asia29031996, Licencja: CC BY-SA 4.0
Marek Stachowski kompozytor polski żyjący od lat 30 XX wieku do 2004r.
Autor: Asia29031996, Licencja: CC BY-SA 4.0
Marek Stachowski kompozytor polski żyjący od lat 30 XX wieku do 2004r