Marek Tomaszycki

Marek Tomaszycki

generał broni
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1958 Napiwoda
Przebieg służby
Lata służby	1981–2017
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• 9 Brygada Kawalerii Pancernej • PKW Irak • 10 Brygada Kawalerii Pancernej • 12 Dywizja Zmechanizowana • PKW Afganistan • Sztab Generalny WP • Dowództwo Wojsk Lądowych • Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych • Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych
Stanowiska	• dowódca brygady pancernej • szef Zarządu Szkolenia P-7 • dowódca dywizji • szef szkolenia Wojsk Lądowych • Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych • Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych
Główne wojny i bitwy	stabilizacja Iraku, ISAF
Odznaczenia

W rozmowie z żołnierzami

Marek Ziemowit Tomaszycki (ur. 28 stycznia 1958 w Napiwodzie) – generał broni Wojska Polskiego.

Wykształcenie

Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1981), Akademię Obrony Narodowej (1995), kurs operacyjno-taktyczny integracji z NATO w Akademii Obrony Narodowej (1999), podyplomowe studia operacyjno-strategiczne na tej samej uczelni (2003) oraz Studium Polityki Obronnej Akademii Wojennej Wojsk Lądowych w Carlisle Barracks w Stanach Zjednoczonych.

Służba wojskowa

Służbę wojskową rozpoczął w 1981 jako dowódca plutonu piechoty w 32 Pułku Zmechanizowanym w Kołobrzegu^[1]. W późniejszych latach służył w 8 Brygadzie Zmechanizowanej i sztabie 8 Dywizji Ochrony Wybrzeża. W latach 1996–1999 pełnił funkcję szefa szkolenia – zastępcy dowódcy 36 Brygady Pancernej, a w latach 1999–2001 piastował stanowisko dowódcy 9 Brygady Kawalerii Pancernej. W ciągu kolejnych dwóch lat był szefem oddziału Rozpoznania i WRE 1 Korpusu Zmechanizowanego. Od lipca 2003 do lutego 2004 pełnił funkcję szefa Oddziału Szkolenia PKW Irak. Po zakończeniu misji wrócił na poprzednio zajmowane stanowisko.

W latach 2004-2005 dowodził 6 Brygadą Kawalerii Pancernej. W 2006 został dowódcą 10 Brygady Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. W tym samym roku został awansowany na stopień generała brygady^[2]. W marcu 2007 poleciał ze swoimi żołnierzami do Afganistanu, gdzie do listopada 2007 był dowódcą Polskiego Kontyngentu Wojskowego. W listopadzie 2007 został mianowany na stopień generała dywizji^[3]. Generał Tomaszycki przestał pełnić obowiązki dowódcy 10 Brygady Kawalerii Pancernej 8 stycznia 2008. Na początku 2008 został przeniesiony do rezerwy kadrowej MON przez ministra Bogdana Klicha – do czasu wyjaśnienia okoliczności związanych z prowadzonym przez prokuraturę wojskową śledztwem dotyczącym incydentu w Nangar Khel^[4]. W kwietniu 2008 Tomaszycki został przywrócony do czynnej służby, zostając Szefem Zarządu Szkolenia P–7 Sztabu Generalnego WP, na które wyznaczył go poprzedni minister Aleksander Szczygło. 9 lipca 2009 został dowódcą 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie^[5]. W 2011 został wyznaczony na stanowisko szefa szkolenia Wojsk Lądowych. 23 kwietnia 2013 Prezydent RP Bronisław Komorowski wyznaczył go z dniem 20 maja 2013 na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych. 1 sierpnia 2013 został awansowany do stopnia generała broni^[6].

17 grudnia 2013 w Belwederze Prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył mu akt zwolnienia ze stanowiska Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych i jednocześnie akt mianowania z dniem 1 stycznia 2014 na stanowisko Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych^[7][8][9].

22 czerwca 2015, na wniosek premier Ewy Kopacz, Prezydent RP Bronisław Komorowski wyznaczył generała broni Tomaszyckiego na kandydata, który w czasie wojny obejmie stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych^[10]. Z dniem 28 kwietnia 2017 roku zakończył zawodową służbę wojskową, przechodząc w stan spoczynku^[11].

Awanse

• generał brygady – 11 listopada 2006^[2]
• generał dywizji – 8 listopada 2007^[3]
• generał broni – 1 sierpnia 2013^[6].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego – 2007^[12]
• Złoty Krzyż Zasługi – 2004^[13]
• Wojskowy Krzyż Zasługi – 2013^[14]
• Złoty Medal Za Długoletnią Służbę – 2012^[15]
• Gwiazda Iraku
• Gwiazda Afganistanu
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2012^[16]
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz RP" II Stopnia (Srebrna) – 2012^[16]
• Szabla Honorowa Wojska Polskiego i list gratulacyjny – 2017^[11]
• Odznaka pamiątkowa 10 BKPanc – 2006, ex officio
• Odznaka pamiątkowa 12 DZ – 2009, ex officio
• Odznaka pamiątkowa DOSZ
• Odznaka pamiątkowa DO RSZ
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
• Odznaka pamiątkowa PKW KFOR – 2015^[17]
• Medal „Pro Memoria” – 2007^[18]
• Bronze Star – Stany Zjednoczone, 2007^[19]
• Odznaka absolwenta United States Army War College – Stany Zjednoczone
• Medal NATO za misję ISAF

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 220-221. ISSN 1734-2317.
• Dariusz Faszcza: 12 Szczecińska Dywizja Zmechanizowana. 70 lat służby na Pomorzu Zachodnim (1945-2015). Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015. ISBN 978-83-63755-75-1.

Linki zewnętrzne

• Ministerstwo Obrony Narodowej: Generał Marek Tomaszycki
• Głos Szczeciński: Generał przyjeżdża do Szczecina