Marek Torzewski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | śpiewak operowy |
Wydawnictwo | |
Strona internetowa |
Marek Torzewski (ur. 6 kwietnia 1960 w Rogoźnie) – polski śpiewak operowy – tenor, od 1986 mieszkający na stałe w Belgii.
Życiorys
Kariera
Śpiewał już jako dziecko w poznańskim chórze chłopięcym - Polskie Słowiki Jerzego Kurczewskiego[1]. Jako 11-latek zaśpiewał "Krakowiaczek jeden..." dla ówczesnego prezydenta USA Richarda Nixona[1].
Jest absolwentem wydziału wokalnego Akademii Muzycznej w Poznaniu (1983).
W latach 1983–1986 był solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. W 1985 zadebiutował w Teatro alla Scala w Mediolanie pod dyrekcją Claudio Abbado. W 1986 wyemigrował do Belgii i został solistą Teatru Królewskiego de la Monnaie w Brukseli (do 1991). W latach 1992–2003 występował jako solista na scenach operowych m.in. Niemiec, Francji, Włoch, Hiszpanii, Portugalii.
W 1984 roku został laureatem międzynarodowego konkursu wokalnego im. Jana Kiepury w Krynicy. W grudniu 1991 wziął udział w koncercie Requiem W.A. Mozarta w La Scali z okazji światowych obchodów 200-lecia śmierci Mozarta.
6 października 2001 na Stadionie Śląskim w Chorzowie, jako pierwszy artysta w Polsce[2], wykonał hymn narodowy przed meczem reprezentacji Polski w piłce nożnej z Ukrainą. Wykonywana przez niego od 2002 roku piosenka „Do przodu Polsko!” traktowana była przez Polski Związek Piłki Nożnej jako oficjalny hymn polskiej reprezentacji.
W 2004 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego z listy Platformy Obywatelskiej.
W 2009 otrzymał Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii „Kultura”), przyznawaną przez redakcję „Polish Market”[3].
Od 29 czerwca 2011 był członkiem Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli[4][5].
Proces
20 grudnia 2019 Marek Torzewski został skazany przez Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej na karę grzywny w wysokości 7500 złotych i zwrot kwoty 4550 złotych omyłkowo przelanej przez Bialskie Centrum Kultury (BCK) na konto bankowe Marka Torzewskiego (miała to być gaża dla innego tenora). Artysta odmówił zwrotu omyłkowo przelanych mu pieniędzy, w wyniku czego został oskarżony o ich przywłaszczenie[6][7][8]. 7 lipca 2020 Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił apelację Torzewskiego, zobowiązując go dodatkowo do zapłaty 840 złotych na rzecz BCK oraz 800 złotych kosztów postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu sąd stwierdził, że: "Działania oskarżonego nacechowane były zamiarem bezpośrednim i kierunkowym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale w sposób zasługujący na szczególną naganę, albowiem motywem była próżna chęć szybkiego i łatwego wzbogacenia się kosztem innych osób"[9]. Wyrok jest prawomocny[6][8].
Życie prywatne
Żoną artysty jest aktorka Barbara Romanowicz-Torzewska. Ich córką jest piosenkarka Agata Torzewska (ur. 29 września 1984 w Łodzi[10]).
Dyskografia
Rok | Tytuł | Certyfikat ZPAV |
---|---|---|
2002 | Nic nie dane jest na zawsze
| |
2005 | Magnes dusz
| |
2011 | L'Amore
|
|
Przypisy
- ↑ a b Do Białegostoku przyjedzie Marek Torzewski, bialystok.wyborcza.pl [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Biografia | MarekTorzewski.com.pl [dostęp 2021-04-03] (pol.).
- ↑ Laureaci z poprzednich edycji: Polish Market, www.polishmarket.com.pl [dostęp 2015-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] .
- ↑ Pamięci Krzysztofa Kolbergera. 2011-06-29. [dostęp 2012-07-13].
- ↑ Biuletyn Informacyjny Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli „Razem” NR 2 (13).
- ↑ a b b, Sąd odrzucił apelację Marka Torzewskiego. Musi zwrócić pieniądze Bialskiemu Centrum Kutlury, Dziennik Wschodni, 7 lipca 2020 [dostęp 2020-07-07] .
- ↑ Piotr Nowak , Nie chciał oddać pieniędzy za koncert, na którym nie wystąpił. Marek Torzewski skazany za przywłaszczenie, Kurier Lubelski, 20 grudnia 2019 [dostęp 2020-07-14] .
- ↑ a b Piotr Nowak , Znany tenor ponownie skazany. Marek Torzewski musi zwrócić 4550 zł, Kurier Lubelski, 7 lipca 2020 [dostęp 2020-07-14] .
- ↑ Dziennik Wschodni , Znany śpiewak operowy uznany za winnego. Musi oddać pieniądze i zapłacić karę grzywny, Dziennik Wschodni [dostęp 2020-08-31] (pol.).
- ↑ Biografia: Agata Torzewska. muzyka.dlastudenta.pl. [dostęp 2012-05-05]. (pol.).
- ↑ „Nic nie dane jest na zawsze” na empik.com. empik.com. [dostęp 2012-03-18]. (pol.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2006 roku, ZPAV [dostęp 2020-08-17] .
- ↑ „Magnes dusz” na empik.com. empik.com. [dostęp 2012-03-18]. (pol.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2009 roku, ZPAV [dostęp 2020-08-17] .
- ↑ „L’Amore” na empik.com. empik.com. [dostęp 2012-03-18]. (pol.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2013 roku, ZPAV [dostęp 2020-08-17] .