Marek Włodarski

Grób Marka Włodarskiego na Starych Powązkach

Marek Włodarski, właściwe Henryk Streng (ur. 17 kwietnia 1903 we Lwowie, zm. 23 maja 1960 w Warszawie^[1]) – polski artysta malarz pochodzenia żydowskiego.

Studia malarskie rozpoczął 1920 w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie, kontynuował 1922–1924 w Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie w pracowni Kazimierza Sichulskiego. Był zafascynowany naiwną sztuką prowincjonalną i jarmarcznym folklorem. W 1924 wyjechał do Paryża, gdzie kształcił się w ciągu 6 miesięcy w pracowni Fernanda Légera. Spotkał się tam z przywódcą surrealistów André Bretonem oraz z André Massonem^[1].

W 1928 wraz z Otto Hahnem zorganizował swą pierwszą wystawę we Lwowie w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1930 przystąpił do lwowskiej grupy awangardowej „Artes”. Zgodnie z radykalnie lewicowymi poglądami politycznymi, wstąpił w 1933 do Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR). W latach trzydziestych spotykał się z Brunonem Schulzem^[1].

Powołany do wojska, uczestniczył w 1939 w kampanii wrześniowej. Uniknął niewoli i przedostał się do Lwowa, gdzie po wkroczeniu Niemców w 1941 ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem Marka Włodarskiego. W roku 1944 przeniósł się do Warszawy. Po powstaniu warszawskim uwięziony w obozie koncentracyjnym Stutthof. Po wojnie zamieszkał w Warszawie. Od 1947 był pracownikiem dydaktycznym Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, a od 1956 profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

W twórczości Marka Włodarskiego widoczne są wpływy Légera i Chagalla^[1]. W okresie lat pięćdziesiątych nie uległ doktrynie socrealizmu. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 253-1-1)^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Malarstwo polskie, t. 5: Joanna Pollakówna, Między wojnami 1918–1939, Warszawa: „Auriga”, 1982, ISBN 83-221-0191-0.

Linki zewnętrzne

• Marek Włodarski, Ulica 1924 na stronie www.malarze.com