Marek Wilczyński (historyk)

Marek Wilczyński
Państwo działania Polska
Data urodzenia25 września 1959
Profesor Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma MaterUniwersytet Jagielloński
Doktorat1991
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
Habilitacja2001
Akademia Pedagogiczna w Krakowie
Profesura2013
Polska Akademia Umiejętności
Statusczłonek
Nauczyciel akademicki
UczelniaUniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Marek Jan Wilczyński (ur. 25 września 1959[1]) – prof. dr hab., polski historyk, były dyrektor Instytutu Historii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Życiorys

Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. 21 czerwca 1991 uzyskał doktorat w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie na podstawie pracy Afrykańskie państwo Wandalów na tle sytuacji w basenie Morza Śródziemnego. Od 1985 zatrudniony na WSP jako asystent[2]. 27 kwietnia 2001 habilitował się na tej samej uczelni, która zmieniła w międzyczasie nazwę na Akademia Pedagogiczna w Krakowie. Podstawą habilitacji była rozprawa Germanie w służbie zachodniorzymskiej w V w.n.e. Studium historyczno-prozopograficzne. W latach 2000-2003 był wicedyrektorem, a w l. 2003-2006 dyrektorem Instytutu Historii AP[2]. W roku 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Członek Komisji Filologii Klasycznej Polskiej Akademii Umiejętności.

Wybrane publikacje

Książki

  • Zagraniczna i wewnętrzna polityka afrykańskiego państwa Wandalów, Kraków: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej 1994.
  • (redakcja) Amicorum Dona. Studia dedykowane profesorowi Stefanowi Skowronkowi w siedemdziesięciolecie urodzin, pod red. Feliksa Kiryka, Marka Wilczyńskiego i Jerzego Ciecieląga, Kraków: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej 1998.
  • Germanie w służbie zachodniorzymskiej w V w. n.e. Studium prosopograficzne., Kraków: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej 2001.
  • Historia. Ludzie i epoki, Klasa I, Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum, Kraków: Znak dla Szkoły 2002 (Starożytność – s. 1-189)
  • Królestwo Swebów - regnum in extremitate mundi, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego 2011.
  • Gejzeryk i "czwarta wojna punicka", Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V 2016.

Artykuły

  • Bemerkungen über das Verhältnis der Wandalenkönige zu den Überresten des Heidentums in nordafrikanischen Provinzen, [w:] Paganism in the Later Roman Empire and in Byzantium, Byzantia et Slavica Cracoviensia I, Cracow 1991, s. 105-111.
  • Czy Wandalowie byli wandalami? [w:] Studia Classica et Byzantina Alexandro Krawczuk oblata, Kraków 1996, s. 197-215.
  • Inimicus Romanorum – amicus Romanorum. Athaulfus rex, Amicorum dona [w:] Studia Classica et Orientalia Stephano Skowronek ab amicis, collegis, discipulis oblata, Kraków 1998, s. 191-209.
  • Problemy związane z tworzeniem prosopografii Germanów w służbie zachodniorzymskiej w V w. n.e., "Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie", Zeszyt 181, Prace Historyczne XVIII, Kraków 1997, s. 7-17.
  • hasła: Afryka, s. 7-8; Cyrenajka, s. 130-131; Kartagina, s. 257-258; Kartaginy egzarchat, s. 258; Mauretania,s. 334; Numidia, s. 379; Septem, s. 434; Trypolitania, s. 482 [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002.
  • Gocja czy Romania? Migracje Wizygotów, Wandalów i Burgundów w V w. ne. oraz stosunek ich władców do administracji rzymskiej, [w:] Wędrówka i etnogeneza w starożytności i średniowieczu, Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagiellonica, Kraków 2004, s. 159-178
  • Polityka religijna germańskich wodzów foederatii na terenach cesarstwa zachodniorzymskiego [w:] Religia i polityka w świecie antycznym, Muzeum w Ostródzie, Ostróda 2005, s. 253 – 267
  • Das ethnische Mozaik zwischen Oder Und Weichsel vor dee Ankunft der Slawen [w:] Mitteleuropa – Geistige Grundlagen, Geschichte und Gegenwart, Pädagogische Perspektiven., Frakfurt am Main 2005, s. 99 – 112.
  • Die Wanderungen des europäischen Altertums, [w:] Migration in Geschichte und Gegenwart, Frakfurt am main 2006, s. 37–49.
  • Wie aus Gotia Romania geworden ist. Die Romanisierung der Völker in der großen Völkerwanderung [w:] Begegnungen mit Fremden. Akkulturation. Assimilation. Integration, Frankfurt am Main 2007, s. 45 – 62.
  • Antyczne wątki w legendach założycielskich Krakowa [w:] Kraków. Studia nad dziejami miasta, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2007, s. 35 – 51.
  • Die römischen Limes – Brücken: Binde - oder Trennelemente? [w:] Brücken zwischen den Kulturen. Geistige Grundlagen. Historische Beispiele. Zeitfragen, Frankfurt am Main 2009, s. 31 – 48.
  • Bracara regum – stolica hiszpańskich Swebów, Polska Akademia Umiejętności, Wydział Filologiczny., Prace Komisji Filologii Klasycznej PAU, Nr 39, red. Stanisław Stabryła., Kraków 2009, s. 193 – 211.

Przypisy

  1. ↑ Historia klasa 1.Ludzie i epoki. Podręcznik dla liceum ogólokszt., liceum profilowanego, technikum. W: Internetowa Księgarnia Techniczna [on-line]. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-20)].
  2. ↑ a b Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006, Kraków 2006, s. 584

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie