Marek Wroński

Marek Wroński
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

3 stycznia 1951

Doktor habilitowany nauk
medycznych
Specjalność:
neurochirurgia, patologia nauki
Doktorat

1 czerwca 1992 – medycyna
Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN

Habilitacja

29 lutego 2012 – medycyna
Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Strona domowa

Marek Wroński (ur. 3 stycznia 1951 w Radomiu[1]) – polski lekarz, anestezjolog, naukowiec, wykładowca akademicki, doktor habilitowany nauk medycznych w zakresie medycyny, felietonista „Forum Akademickiego”.

Życiorys

Studia lekarskie skończył w 1978 w Akademii Medycznej we Wrocławiu. Początkowo w latach 1979–1982 pracował jako asystent na Oddziale Anestezjologii i Reanimacji Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Babińskiego we Wrocławiu, a następnie do czerwca 1989 jako st. asystent Oddziału Neuroanestezjologii i Neuroreanimacji Szpitala im. Marciniaka we Wrocławiu. W latach 1989–2007 mieszkał w Nowym Jorku[2]. Pracował tam w znanych placówkach medycznych, prowadzących badania naukowe i wdrażających nowoczesne metody terapii. W latach 2008–2013 pracował w Warszawskim Uniwersytecie Medycznym (WUM). W latach 2013–2022 profesor w PWSZ im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu (od 2020 Akademia Kaliska im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego)[3].

Doktoryzował się w Instytucie Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN w 1992 na podstawie rozprawy pt. Wyniki leczenia operacyjnego przerzutów raka płuca do mózgu (promotor: Zbigniew Czernicki). Habilitował się w 2012 na Uniwersytecie Medycznym w Łodzi na podstawie rozprawy pt. Ocena wyników neurochirurgicznego leczenia przerzutów do mózgu z najczęściej spotykanych narządowych ognisk nowotworowych[3].

W latach 1989–1996 pracował jako asystent naukowy najpierw Kliniki Anestezjologii, a następnie Kliniki Neurochirurgii znanego i prestiżowego centrum onkologicznego Memorial Sloan-Kettering Cancer Center[4]. Jego prace naukowe z tego okresu – prowadzone w ramach zespołu – dotyczyły w szczególności wpływu różnych leków anestezjologicznych na obrzęk mózgu[5] oraz na pamięć pacjentów poddawanych znieczuleniu przy operacjach[6][7]. Równocześnie samodzielnie podjął temat zbadania losów przeżycia pacjentów z przerzutami raka płuc do mózgu, leczonych chirurgicznie w tej placówce w okresie ubiegłych 15 lat. Opracował bazę danych chorobowych, prześledził losy pacjentów po zabiegu i przeprowadził analizę statystyczną wyników. Plonem tych badań była jego praca doktorska obroniona w Polsce. W następnych latach, wraz z innymi członkami zespołu, opracował i opublikował wyniki badań ukazujące z różnych stron efekty leczenia neurochirurgicznego dużych grup pacjentów z przerzutami niedrobnokomórkowego raka płuc do mózgu[8][9] oraz przeżycia pacjentów po operacjach przerzutów do mózgu[10]. Inne prace dotyczyły wyników leczenia operacyjnego przerzutów do mózgu z raka nerki[11], z mięsaków[12], z raka jelita grubego[13] oraz przerzutów do mózgu czerniaka złośliwego[14].

W 1996 podjął pracę w Szpitalu Uniwersyteckim Staten Island (SIUH) w Nowym Jorku[4]. Prace opublikowane w tym okresie dotyczyły m.in. wyników leczenia operacyjnego i radiochirurgicznego guzów mózgu u kobiet, będących przerzutami z raka piersi[15][16] oraz leczenia radiochirurgicznego przerzutów do mózgu z raka nerki[17].

W tym czasie Wroński zainteresował się także historią medycyny, mechanizmami karier, w szczególności w Polsce w okresie stalinizmu, oraz zagadnieniem plagiatów w publikacjach naukowych. Zainteresował się postacią prof. Mariana Grzybowskiego, wybitnego przedwojennego dermatologa, który zginął niewyjaśnioną śmiercią w grudniu 1949 w więzieniu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W 2003 zebrał w Polsce materiały archiwalne oraz napisał i opublikował książkę pt. Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego[18], która otrzymała II nagrodę KLIO za najlepszą książkę historyczną 2004[19][20].

Wieloletni felietonista „Forum Akademickiego”, gdzie w prowadzonej od 2001 stałej rubryce Z archiwum nieuczciwości naukowej opisuje przypadki plagiatów, patologii lub nierzetelności i nieuczciwości naukowej na polskich uczelniach wyższych. Prowadzi na ten temat wykłady i publikuje artykuły też w innych czasopismach[21][22].

W latach 2008–2013 piastował stanowisko pierwszego w Polsce uczelnianego rzecznika rzetelności naukowej na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym (WUM)[23]. Został zawieszony w pełnieniu funkcji rzecznika dyscypliny naukowej uniwersytetu przez rektora prof. Marka Krawczyka w związku z zarzutem popełnienia autoplagiatu w rozprawie habilitacyjnej, jako że wykorzystał w niej wyniki prac opublikowanych równocześnie w Polsce i w Stanach Zjednoczonych. Artykuł na ten temat, pod prowokacyjnym tytułem, ukazał się w „Rzeczpospolitej” 17 lipca 2013. Wroński bronił się, twierdząc, że dwukrotna publikacja w różnych państwach własnych badań w latach 90. jeszcze była akceptowalna – ze względu na brak powszechnego dostępu do Internetu oraz trudny dostęp do czołowych zagranicznych czasopism medycznych. Wyniki tych publikacji były istotne dla wyboru metody leczenia u pacjentów z przerzutami do mózgu: resekcja guza czy radioterapia, a przez to wpływ na przeżycie. Jego zdaniem źródłem tej krytyki jest natomiast brak sympatii, jakim się cieszy w środowisku naukowym, ze względu na zaangażowanie w ściganie plagiatów. Wniósł do sądu sprawę o zniesławienie, którą wygrał, a „Rzeczpospolita” zamieściła na swoich łamach oficjalne przeproszenie[24][25].

Był członkiem Zespołu ds. Dobrych Praktyk w Nauce przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2011–2014[26] oraz członkiem Komitetu Etyki w Nauce PAN na kadencję 2019–2022[27].

Przypisy

  1. Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. Marek Wroński, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, 23 marca 1984 [dostęp 2022-10-30], (sygn. EAWR 33883).
  2. Hanna Bojczuk, „Zagadka śmierci Profesora Mariana Grzybowskiego”, Marek Wrońsk, Warszawa: 2004 [recenzja], „Medycyna Nowożytna”, 11 (1), 2004, s. 219 [dostęp 2019-06-04].
  3. a b Dr hab. Marek Wroński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-06-04].
  4. a b Google Scholar – Marek Wroński, MD, PhD. [dostęp 2021-01-06]. (ang.).
  5. R.A. Veselis, M. Wronski, R.A. Reinsel, E. Arbit i inni. Brain tumors do not affect thiopental dosing requirements. „Journal of Neurosurgical Anesthesiology”. 7 (4), s. 248–253, 1995. DOI: 10.1097/00008506-199510000-00002. (ang.). 
  6. R.A. Veselis, R.A. Reinsel, M. Wronski, P. Marino i inni. EEG and memory effects of low-dose infusions of propofol. „British Journal of Anaesthesia”. BJA. 69 (3), s. 246–254, 1992. DOI: 10.1093/bja/69.3.246. (ang.). 
  7. R.A. Veselis, R.A. Reinsel, V.A. Feshchenko, M. Wronski. The comparative amnestic effects of midazolam, propofol, thiopental, and fentanyl at equisedative concentrations. „Anesthesiology”. 87 (4), s. 749–764, 1997. DOI: 10.1097/00000542-199710000-00007. (ang.). 
  8. M. Burt, M. Wronski, E. Arbit, J.H. Galicich i inni. Resection of brain metastases from non-small-cell lung carcinoma: results of therapy. „The Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery”. JTCVS. 103 (3), s. 399–411, 1992. DOI: 10.1016/S0022-5223(19)34977-3. (ang.). 
  9. E. Arbit, M. Wroński, M. Burt, J.H. Galicich. The treatment of patients with recurrent brain metastases. A retrospective analysis of 109 patients with nonsmall cell lung cancer. „Cancer”. 76 (5), s. 765–773, 1996. DOI: <765::AID-CNCR2820760509>3.0.CO;2-E 10.1002/1097-0142(19950901)76:5<765::AID-CNCR2820760509>3.0.CO;2-E. (ang.). 
  10. M. Wroński, E. Arbit, M. Burt, J.H. Galicich. Survival after surgical treatment of brain metastases from lung cancer: a follow-up study of 231 patients treated between 1976 and 1991. „Journal of Neurosurgery”. JNS. 83 (4), s. 605–616, 1995. DOI: 10.3171/jns.1995.83.4.0605. OCLC 682133081. (ang.). 
  11. M. Wroński, E. Arbit, P. Russo, J.H. Galicich. Surgical resection of brain metastases from renal cell carcinoma in 50 patients. „Urology”. 47 (2), s. 187–193, 1996. DOI: 10.1016/S0090-4295(99)80413-0. (ang.). 
  12. M. Wroński, E. Arbit, M. Burt, G. Perino i inni. Resection of brain metastases from sarcoma. „Annals of Surgical Oncology”. 2, s. 392–399, 1995. DOI: 10.1007/BF02306371. (ang.). 
  13. M. Wroński, E. Arbit. Resection of brain metastases from colorectal carcinoma in 73 patients. „Cancer”. 85 (8), s. 1677–1685, 2000. DOI: <1677::AID-CNCR6>3.0.CO;2-C 10.1002/(SICI)1097-0142(19990415)85:8<1677::AID-CNCR6>3.0.CO;2-C. (ang.). 
  14. M. Wroński, E. Arbit. Surgical treatment of brain metastases from melanoma: a retrospective study of 91 patients. „Journal of Neurosurgery”. JNS. 93 (1), s. 9–18, 2000. DOI: 10.3171/jns.2000.93.1.0009. PMID: 10883899. (ang.). 
  15. M. Wronski, E. Arbit, B. McCormick. Surgical treatment of 70 patients with brain metastases from breast carcinoma. „Cancer”. 80 (9), s. 1746–1754, 2000. DOI: <1746::AID-CNCR8>3.0.CO;2-C 10.1002/(SICI)1097-0142(19971101)80:9<1746::AID-CNCR8>3.0.CO;2-C. (ang.). 
  16. G. Lederman, M. Wroński, M. Fine. Fractionated radiosurgery for brain metastases in 43 patients with breast cancer. „Breast Cancer Research and Treatment”. 65, s. 145–154, 2001. DOI: 10.1023/A:1006490200335. (ang.). 
  17. M. Wronski, M.H. Maor, B.J. Davis, R. Sawaya i inni. External radiation of brain metastases from renal carcinoma: a retrospective study of 119 patients from the MD Anderson Cancer Center. „The Journal of Urology”. 159 (2S), s. 618–618, 1998. DOI: 10.1016/S0022-5347(01)63907-7. (ang.). 
  18. Marek Wroński: Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego. Warszawa: Argraf, 2004. ISBN 83-912463-3-7.
  19. XIII Targi Książki Historycznej w Warszawie. naukawpolsce.pap.pl, 2004-11-24. [dostęp 2021-01-07].
  20. Henryk Gaertner. Recenzja: „Zagadka śmierci profesora Mariana Grzybowskiego” (Marek Wroński). „Nowotwory Journal of Oncology”. 54 (5), s. 525–526, 2004. ISSN 0029-540X. 
  21. A. Raubo, M. Wroński. Problem elementów twórczych w utworze technicznym – na tle przypadku plagiatu pracy magisterskiej. „Acta Iuris Stetinensis”, s. 163–286, 2017. DOI: 10.18276/ais.2017.18-15. ISSN 2083-4373. 
  22. A. Raubo, M. Wroński. Nierzetelność naukowa w publikacjach akademickich. Kilka przykładów z obszaru nauk humanistycznych i społecznych. „Rocznik Pedagogiczny”. 40, s. 157–172, 2017. ISSN 0137-9585. [dostęp 2021-01-07]. 
  23. Warszawski Uniwersytet Medyczny, www.wum.edu.pl [dostęp 2019-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-04].
  24. Mariusz Kowalewski: Plagiator w resorcie Kudryckiej?. Rzeczpospolita, 17 lipca 2013. [dostęp 2014-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
  25. Anonimowych donosów nie traktujemy poważnie, ale... | FA 12/2012. forumakademickie.pl. [dostęp 2015-10-14].
  26. Net P.C., Zespół ds. Dobrych Praktyk Akademickich – Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, www.nauka.gov.pl [dostęp 2017-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-28] (pol.).
  27. Komitet Etyki w Nauce PAN. [dostęp 2021-01-07].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie