Margaret Burbidge
Eleanor Margaret Burbidge, z d. Peachey (ur. 12 sierpnia 1919 w Davenport w Anglii, zm. 5 kwietnia 2020 w San Francisco[1]) – astronom, pierwsza kobieta, którą mianowano dyrektorem Royal Greenwich Observatory.
Życiorys
Studiowała na University of London. W 1948 roku wyszła za mąż za astrofizyka Geoffreya Burbidge'a. Pracowała w Obserwatorium Yerkes, California Institute of Technology oraz University of California, San Diego. Prowadziła badania widm gwiazdowych, które były podstawą teorii B²FH, nazwanej tak od nazwisk: małżeństwa Burbidge'ów, Williama Fowlera z USA i sir Freda Hoyle'a z Wielkiej Brytanii. Teoria ta dostarczyła rewolucyjnego wyjaśnienia powstawania pierwiastków chemicznych. Spośród jej publikacji na uwagę zasługuje praca Quasi-Stellar Objects (napisana w 1967 z mężem G. Burbidgem). Miała duży udział w tworzeniu teorii kwazarów[2].
Nagrody i wyróżnienia
- Złoty Medal Catherine Wolfe Bruce – 1982
- National Medal of Science – 1983
- Henry Norris Russell Lectureship – 1984
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego – 2005 (wraz z mężem)
- Na jej cześć nazwano planetoidę (5490) Burbidge
Przypisy
- ↑ E. Margaret Burbidge, Astronomer Who Blazed Trails on Earth, Dies at 100
- ↑ Encyklopedia Britannica. T. XXI. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz S.A., 2006, s. 28. ISBN 978-83-60563-25-0.
Bibliografia
- Biogram na stronie Sonoma State University. phys-astro.sonoma.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-21)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
This is the actual Gold Medal of the Royal Astronomical Society that was awarded to Asaph Hall in 1879.
Obverse of the United States National Medal of Science