Margaret O’Brien

Margaret O’Brien
Ilustracja
Margaret O’Brien w 1948 roku
Imię i nazwiskoAngela Maxine O’Brien
Data i miejsce urodzenia15 stycznia 1937
San Diego, Kalifornia, Stany Zjednoczone
Zawódaktorka
Współmałżonek

Harold Allen, Jr. (1959–1968, rozwód)
Roy Thorsen (od 1974, rozwód )

Lata aktywnościod 1941

Margaret O’Brien (ur. 15 stycznia 1937 w San Diego) – amerykańska aktorka, uważana za jedną z najlepszych aktorek dziecięcych w historii filmu amerykańskiego. Jej kariera uległa załamaniu w latach 50. XX wieku, gdy zaczęła dorastać. Odtąd gra przeważnie role drugoplanowe w telewizji lub występuje w teatrze.

Dzieciństwo

Urodziła się jako Angela Maxine O'Brien. Jest pogrobowcem – jej ojciec, artysta cyrkowy Lawrence O'Brien, zmarł przed narodzinami córki[1]. Jej matką była znana tancerka flamenco Gladys Flores, często występująca ze swoją siostrą Marissą. Ma korzenie irlandzko-hiszpańskie.

Kariera

Zadebiutowała w 1941 roku w filmie instruktażowym o obronie cywilnej u boku Jamesa Cagneya. Pierwszym filmem fabularnym, w którym wystąpiła, był muzyczny Laski na Broadwayu (1941). Zagrała tam Maxinę, dziecko siedzące na widowni. Zauważona przez ludzi Metro-Goldwyn-Mayer, podpisała umowę z tą wytwórnią. Zagrała rolę pięcioletniej sieroty Margaret w dramacie wojennym Journey for Margaret. Po sukcesie filmu zmieniła swoje imię na Margaret[2].

Następnie wystąpiła w kilku pomniejszych rolach w filmach MGM. Kierownictwo wytwórni nie miało pomysłu względem niej[2]. W 1944 roku wypożyczono ją do 20th Century-Fox, gdzie zagrała młodą Francuzkę Adele Varens w Dziwnych losach Jane Eyre. Na potrzeby roli nauczyła się francuskiego akcentu.

Po powrocie do MGM zagrała postać „Tootie” Smith w musicalu Spotkamy się w St. Louis u boku Judy Garland. Film odniósł sukces finansowy i artystyczny. Dzięki temu występowi, w 1945 roku otrzymała Oscara dla najlepszego młodego wykonawcy (Academy Juvenile Award)[3]. Odebrała wówczas miniaturową statuetkę, którą skradziono jej w 1954 roku. Odzyskała ją 41 lat później, dzięki staraniom dwóch kolekcjonerów pamiątek i Bruce'a Davisa z Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej[4][5].

Kolejne filmy z jej udziałem były nieudane. W 1949 roku zagrała w dwóch ostatnich filmach dla MGM: Małych kobietkach i Tajemniczym ogrodzie. Na przełomie lat 40. i 50. opuściła wytwórnię. Dorastająca O'Brien nie dostawała zbyt wielu ofert zawodowych. Zanim skończyła 18 lat zdążyła jeszcze zagrać w dwóch filmach klasy B. Jako dorosła aktorka wybiera drugoplanowe role w niskobudżetowych filmach niezależnych oraz gościnnie pojawia się w produkcjach serialowych.

Filmografia

Margaret O'Brien w zwiastunie Journey for Margaret (1942)
O'Brien w 1952
Margaret O'Brien w 2013
RokFilmRolaUwagi
1941Laski na BroadwayuMaxineniewymieniona w napisach
1942Journey for MargaretMargaret White
1943You, John Jones!Córkakrótkometrażowy
Dr. Gillespie's Criminal CaseMargaret
Thousands CheerKlientka w skeczu Reda Skeltona
Curie-SkłodowskaIrène Curie (dziecko)
Upadły aniołAlpha
1944Dziwne losy Jane EyreAdele Varenswypożyczenie do 20th Century-Fox
Duch CantervilleLady Jessica de Canterville
Spotkamy się w St. Louis'Tootie' Smith(Academy Juvenile Award)
Muzyka dla milionówMike
1945Delikatne owoce winorośliSelma Jacobson
1946Bad BascombEmmy
Three Wise FoolsSheila O'Monahan
1947Taniec nieukończony'Meg' Merlin
1948Big CityMidge
Tenth Avenue AngelFlavia Mills
1949Małe kobietkiBeth March
Tajemniczy ogródMary Lennoxostatni film w MGM
1951Her First RomanceBetty Fosterfilm powstały dla Columbii
1952Futari no hitomiKatherine McDermottamerykański tytuł – Girls Hand in Hand
1956GloryClarabel Tilbee
1960Piękna złośnicaDella Southby
1965Agente S 3 S operazione Uranio
1968Annabel Lee
1974Diabolique WeddingZnany także pod tytułem Diabolic Wedding
To jest rozrywka!Gra siebie, materiały archiwalne
1981AmyHazel Johnson
1996Sunset After Dark
1998Creaturealm: From the DeadGra siebiesegment Hollywood Mortuary
2000Dziecięce gwiazdy: Ich historieGra siebie
2002Dead SeasonFriendly Looking Lady
2004Historia Natalie WoodGra siebie
2005BoxesGra siebiekrótkometrażowy
2006StoreGra siebie
2009Dead in LoveCris
2010Frankenstein RisingCórka Elizabeth Frankenstein
2013MorellaPani Danvers

Hollywood Walk of Fame

Posiada dwie gwiazdy na Hollywoodzkiej Alei Sław: jedną za pracę w filmach przy 6608 Hollywood Boulevard, a drugą za telewizję przy 1620 Vine Street.

Życie prywatne

Dwukrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwszym mężem był Harold Allen Jr., a drugim Roy Thorsen, z którym ma jedną córkę, Marę Thorsen.

Przypisy

  1. Family for Margaret O'Brien, www.tcm.com [dostęp 2017-11-25].
  2. a b Biography for Margaret O'Brien, www.tcm.com [dostęp 2017-11-25].
  3. Margaret O'Brien (ang.). The Academy of Motion Picture Arts and Sciences. [dostęp 2011-06-04].
  4. Nora Zamichow: Fate Pens Fairy-Tale Ending for Actress and Stolen Oscar (ang.). Los Angeles Times, 1995-03-07. [dostęp 2012-01-01].
  5. Actress Gets Stolen Oscar Back (ang.). SFGate, 1995-02-09. [dostęp 2012-01-01].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

MargO'Brien.jpg

Title: 11 year-old actress Margaret O'Brien seated on suitcase holding a doll at Los Angeles Union Station, 1948. Published caption:HOME AGAIN-- Margaret O'Brien, 11-year-old film star, returns to Southland from 22 days of travel abroad. She holds a doll which was given her on visit to Paris. Publication:Los Angeles Times.

en:Category:Images of Americans
Eiganotomo-margaretobrien-nov1952.jpg
Margaret O'Brien from Eiga no Tomo (November 1952)