Maria Andrzej Jałosiński

Maria Andrzej
Stanisław Maria Andrzej Jałosiński
Stanisław Jałosiński
Biskup
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

4 października 1904
Gocław

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1986
Łódź

Miejsce pochówku

Cmentarz Doły w Łodzi

Biskup diecezji śląsko-łódzkiej
Okres sprawowania

1955–1983

Proboszcz parafii Matki Boskiej Szkaplerznej i św. Wojciecha w Lipce
Okres sprawowania

1927-1930

Wyznanie

mariawickie

Kościół

Starokatolicki Mariawitów

Inkardynacja

Diecezja śląsko-łódzka

Sakra biskupia

4 października 1955

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 października 1955

Miejscowość

Płock

Miejsce

Świątynia Miłosierdzia i Miłości w Płocku

Konsekrator

Maria Bartłomiej Przysiecki

Grób biskupa Marii Andrzeja Jałosińskiego na cmentarzu mariawickim w Łodzi

Stanisław Maria Andrzej Jałosiński (ur. 4 października 1904 w Gocławiu, pow. Garwolin, zm. 29 lipca 1986 w Łodzi) – biskup Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Konsekrowany 4 października 1955. Pełnił funkcję biskupa diecezji śląsko-łódzkiej.

Życiorys

Był synem Jana i Józefy z d. Piłków[1]. Dzieciństwo spędził w rodzinnej wsi i tam uczęszczał do szkoły początkowej. W 1918 r. wyjechał do Cegłowa (obecnie w powiecie Mińsk Mazowiecki) i tam uczęszczał do gimnazjum. Po jego ukończeniu w 1923 r. wstąpił do mariawickiego seminarium duchownego w Płocku.

W 1925 r., jeszcze w trakcie nauki, wysłany został do mariawickiej parafii św. Franciszka z Asyżu w Łodzi, do pomocy bp Andrzejowi Gołębiowskiemu. Święcenia kapłańskie 23 maja 1926 r. z rąk bp. A. Gołębiowskiego z jednoczesnym podniesieniem do godności wikarego wspomnianej wyżej parafii. W następnym roku (1927) został przeniesiony do parafii mariawickiej w Niesułkowie k. Strykowa jako jej proboszcz. W tym samym roku ukończył studia teologiczne na płockiej akademii. W roku 1930 przeniesiony został do parafii mariawickiej w Lublinie jako proboszcz, a po sześciu latach (w 1936 r.) ponownie do Łodzi i ponownie do par. św. Franciszka z Asyżu jako wikariusz.

Okres II wojny światowej spędził wraz z całą rodziną w Łodzi najpierw w swoim przedwojennym mieszkaniu przy Ziethenstr. 6 (obecna ul. A. Próchnika), a od około połowy 1941 r. mieszkał w odzyskanym przez mariawitów budynku parafialnym i kościele przy Boelcke/Bölckestr 22 (ob. M. Skłodowskiej-Curie 22).

Zaświadczenie o pobycie w więzieniu radogoskim S. Jałosińskiego; 27 maja 1943 roku

Aresztowany przez Gestapo na przełomie marca i kwietnia 1943 r. za pomoc okazaną koledze szkolnemu - Jaworskiemu. Najpierw został osadzony w więzieniu policyjnym - ale przede wszystkim w dyspozycji Gestapo - przy ul. S. Sterlinga (podówczas Robert-Koch-Strasse) 16 w Łodzi. Stąd, po kilku tygodniach, trafił do aresztu policji kryminalnej przy ul. J. Kilińskiego (podówczas Buschlinie) 156 gdzie w Wielki Czwartek Wielkanocny 1943 r. przeprowadzono przesłuchanie połączone z udręką fizyczną i psychiczną. Po kilkunastu dniach (7 maja) przewieziony został do więzienia na Radogoszczu skąd został zwolniony – jak wspomina: Bogu przede wszystkim zawdzięczam ocalenie, modlitwie moich najbliższych i pomocy okazanej mi przez śp bp Szymona (podówczas bp mariawickiej diecezji śląsko-łódzkiej) – 27 maja 1943 roku[2].

W 1946 r. został mianowany proboszczem mariawickiej parafii pw. św. Franciszka z Asyżu w Łodzi. Przystąpił energicznie do jej odbudowy po zniszczeniach wojennych, ponieważ kościół znajdował się w tym czasie na terenie getta żydowskiego w Łodzi i był wykorzystywany przez Niemców jako magazyn zagrabionych w getcie przedmiotów, zwłaszcza po jego likwidacji w sierpniu 1944.

15 września 1955 Kapituła Generalna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów wybrała ks. Stan. Jałosińskiego na jednego ze swoich biskupów. Sakrę biskupią otrzymał w tym samym roku podczas uroczystości w Płocku, przyjmując imię zakonne „Maria Andrzej”. Został jednocześnie mianowany ordynariuszem mariawickiej diecezji łódzko-śląskiej. Obowiązki biskupie pełnił do 1983 roku, kiedy to ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. W tym czasie opublikował wiele artykułów o tematyce religijnej w płockim czasopiśmie „Mariawita”.

Zmarł 29 lipca 1986 r. w Łodzi. Spoczywa na mariawickim cmentarzu parafialnym na Dołach.

Rodzina

Żona Regina (ur. 1901), synowie: Alfons vel Aleksander (ur. 1931) i Stanisław (ur. 1933).

Zobacz też

Przypisy

  1. Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.
  2. M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.

Bibliografia

  • M. Andrzej [bp Maria Andrzej Jałosiński], Wspomnienia [z Radogoszcza] związane z 30-tą rocznicą; [w:] „Mariawita” [Płock], lipiec-sierpień 1973, nr 7-8 s. 24-25.
  • Kazimierz Brzeziński, Biskup Stanisław Maria Andrzej Jałosiński nie żyje (wspomnienie pośmiertne); [w:] „Mariawita”, 1986, s. 7-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Arms of an Mariavite bishop.svg
Autor: Zografos 07, Licencja: CC BY-SA 3.0
Arms of an Mariavite bishop
Jalosinski zwolnienie z Rad 27 V 1943.jpg
Autor: AusLodz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zaświadczenie o pobycie w więzieniu radogoskim w Łodzi wystawione więźniowi Stanisławowi Jałosińskiemu, w tym czasie wikaremu par. mariawickiej pw. św. Franciszka z Asyżu w Łodzi, ul. Franciszkańska 27. 27 maja 1943. Z podpisem komendanta więzienia Waltera Pelzhausena.
Grób biskupa Marii Andrzeja Jałosińskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób biskupa Marii Andrzeja Jałosińskiego na cmentarzu mariawickim w Łodzi