Maria Bogucka
Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca 1929 |
---|---|
Data śmierci | 27 października 2020 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia powszechna | |
Alma Mater | |
Profesura | 1981 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. | 1994–2010 |
Odznaczenia | |
Maria Bogucka (ur. 1 czerwca 1929 w Warszawie, zm. 27 października 2020[1]) – polska historyczka, profesor na Wydziale Filologii Polskiej Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, autorka licznych publikacji naukowych. Zajmowała się głównie dziejami społeczeństwa, jego kultury i mentalności.
Życiorys
Studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując magisterium w 1951. Następnie została zatrudniona w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN, gdzie w późniejszych latach kierowała Zakładem Dziejów Nowożytnych. W latach '50, jak wielu innych młodych naukowców, przeszła okres fascynacji ideologizacją nauki, wytykając błędy ideologiczne w pracach swoich późniejszych kolegów, np. Mariana Biskupa.
Badała historię gospodarczą, zwłaszcza Gdańska i jego związków z Europą. W 1955 obroniła doktorat przedkładając pracę Gdańskie rzemiosło tekstylne od XVI do połowy XVII w. Habilitowała się w 1961 (praca Gdańsk jako ośrodek produkcyjny od XIV do połowy XVII wieku.). Od 1971 profesor nadzwyczajny, a od 1981 profesor zwyczajny. Jej kolejne badania dotyczyły różnych dziedzin historii Polski i historii powszechnej, szczególnie epoki baroku i renesansu (w tym dzieje miast, struktur społecznych, obyczajów i szeroko rozumianej kultury). Opracowała zarysy i syntezy dziejów różnych dziedzin i krajów (Polski, kultury, obyczajów, miast).
W zakresie badań nad kulturą Maria Bogucka zapoczątkowała w latach siedemdziesiątych nowy nurt badawczy, formułując m.in. tematykę gestu jako znaku przynależności do określonej grupy społecznej. Rolę gestu w życiu dawnych społeczeństw przedstawiła w czasie konferencji IH PAN w 1981[2]. Brała też czynny udział w dyskusjach toczących się w tym czasie w Münster, gdzie historycy niemieccy (H. Teuteberg, P. Borscheid), pracujący nad historią rodziny i związkami międzypokoleniowymi i genderowymi podjęli także studium „codzienności”, tworząc niezwykle szybko rozwijający się nowy kierunek badań: „Studia zur Geschichte des Alltags”. Prof. Bogucka swoje zainteresowanie „codziennością” zaczęła od zbudowania teoretycznych podstaw tego zjawiska, formułując w 1996 roku definicję „życia codziennego” i jego odrębności[3].
Zbudowała też alternatywny wobec Norberta Eliasa model procesu cywilizacyjnego opartego nie o odgórne dyscyplinowanie społeczeństwa, lecz o system obyczajów, w warunkach słabości aparatu państwowego przez samo społeczeństwo egzekwowanych. Stosowanie w badaniach historycznych metod zaczerpniętych z psychologii społecznej i socjologii zaowocowało wysunięciem tez dotyczących mentalności społecznej (stosunek do czasu, do choroby i śmierci, relacje między kobietą i mężczyzną, czyli tzw. gender relations). Ukoronowaniem studiów szczegółowych stało się opracowanie dziejów kultury polskiej od zarania aż po rok 1989[4], oraz teoretycznych rozważań pt. Kategorie i funkcje społeczne kultury w perspektywie historycznej (2013).
Jest autorką ponad 2000 publikacji (w tym 50 książek) opublikowanych w kraju i zagranicą, jej książki tłumaczono na języki obce. Popularyzowała historię w publikacjach książkowych, czasopismach, w radiu i telewizji. W latach 1958–1978 była (pierwszym) redaktorem naczelnym miesięcznika Mówią Wieki. Od 1978 do 2008 redaktor naczelny czasopisma Acta Poloniae Historica.
Pełniła liczne funkcje w towarzystwach naukowych krajowych i międzynarodowych (członek Polskiej Akademii Umiejętności, honorowy członek Polskiego Towarzystwa Historycznego i Międzynarodowej Komisji Dziejów Miast). Pochowana na cmentarzu Północnym[5].
Nagrody i odznaczenia
Najważniejsze z otrzymanych nagród i odznaczeń:
- Medal Komisji Edukacji Narodowej w 1984,
- Złoty Krzyż Zasługi w 1974,
- Zasłużona Ziemi Gdańskiej w 1976 i 1999,
- Nagroda I stopnia Min. Edukacji Narodowej w 1987,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1986,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski w 1992,
- Złota Odznaka – Zasłużony Pracownik Morza w 1995,
- Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Yorku w 1996,
- Medal 400-lecia Warszawy w 1997,
- Nagroda Premiera RP w 1999,
- Nagroda naukowa Sekretarza PAN w 1983,
- Nagroda miesięcznika Problemy w 1985,
- Dyplom Jubileuszowy za pracę w PTH w 1986,
- Nagroda Sekretarza Naukowego PAN (wspólnie z H. Samsonowiczem) za książkę Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej (Wrocław 1986) w 1987,
- Nagroda Kuriera Polskiego za książkę Dawna Polska (Warszawa 1987, III wyd.) w 1987,
- Nagroda Sekretarza Naukowego PAN za Dzieje kultury polskiej do roku 1918 (Wrocław 1987) w 1988,
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska za całokształt twórczości o Gdańsku w 1989[6],
- Nagroda Klubu Księgarza za książkę Bona Sforza (Warszawa, 1989) w 1989.
W 2007 otrzymała doktorat honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego[7].
Publikacje[8]
- Szkice gdańskie, XVI-XVIII w., Warszawa 1955,
- Gdańskie rzemiosło tekstylne od XVI do połowy XVII w., Wrocław 1956,
- Opowieści wiślane, Warszawa 1957,
- Żelazny Książę i żebracy. Z dziejów rewolucji w Niderlandach, Warszawa 1961,
- Gdańsk jako ośrodek produkcyjny w XIV-XVII w., Warszawa 1962,
- „Zboże rosyjskie na rynku amsterdamskim w pierwszej połowie XVII w.”, w: Przegląd Historyczny, z. 4, 1964, s. 611-28,
- Dzieje Polski do roku 1795, Warszawa 1964,
- Życie codzienne w Gdańsku, XVI-XVII w., Warszawa 1967,
- Handel zagraniczny Gdańska w pierwszej połowie XVII w., Wrocław 1970,
- „Książka jako element kultury masowej w Gdańsku w pierwszej połowie XVII w.”, w: Polska w świecie, Warszawa 1972, s. 267-76,
- Ziemia i czasy Kopernika, Wrocław 1972,
- Nicholas Copernicus. The Country and Times, Wrocław 1973,
- Dawna Polska. Narodziny, rozkwit, upadek, Warszawa 1974 (wyd. II), 1985 (wyd. III), 1989 (wyd. IV i V),
- Historia Holandii, Wrocław 1976, 1989 (wyd. II) – wspólnie z J. Balickim,
- Kazimierz Jagiellończyk i jego czasy, Warszawa 1981,
- Das alte Danzig. Alltagsleben vom 15 bis 17 Jh., Leipzig 1980, 1987 (wyd. II), München 1988 (wyd. IV),
- Hołd pruski, Warszawa 1982, 1985 (wyd. II),
- Das alte Polen, Leipzig 1980, 1983,
- Gdańscy ludzie morza, XVI-XVIII w., Gdańsk 1984,
- Die Preussische Huldigung, Warszawa 1986,
- Dzieje kultury polskiej do roku 1918, Wrocław 1987, 1991 (wyd. II), ISBN 83-04-03282-1
- Bona Sforza, Wrocław 1989, wyd II: Wrocław 2004, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 312, ISBN 83-04-04705-5
- Maria Stuart, Wrocław 1990, wyd II uzup., Wrocław 2009, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 304, ISBN 978-83-04-05002-0
- Anna Jagiellonka, Wrocław 1994, wyd II uzup., Wrocław 2009, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 207, ISBN 978-83-04-05003-7
- Staropolskie obyczaje XVI-XVII w., Warszawa 1994,
- The Lost World of the „Sarmatians”. Custom as Regulator of Polish Social Life in Early Modern Times, Warszawa 1996,
- Ludzie, kontakty, kultura, XVI-XVIII w., Warszawa 1997,
- Białogłowa w dawnej Polsce. Kobieta w społeczeństwie polskim XVI – XVIII wieku na tle porównawczym, Warszawa 1998, Wydawnictwo Trio, ISBN 83-85660-78-X
- Historia Polski do roku 1864, Wrocław 1999,
- Baltic Commerce and Urban Society 1500-1700, Gdańsk 2000,
- Danzig and its Polish Context, Aldershot 2003,
- Women in Early Modern Polish Society Against the European Background, Aldershot 2003,
- Gorsza płeć. Kobieta w dziejach Europy od antyku po wiek XXI, Warszawa 2005, Wydawnictwo Trio, s. 378, ISBN 83-7436-018-6
- Woman in the History of Europe from Antiquity till the Beginning of the 21st Century, Warszawa 2008,
- Człowiek i świat. Studia z dziejów kultury i mentalności w XV – XVIII w., Warszawa 2008 Wydawnictwo Naukowe Semper, ISBN 978-83-7507-030-9
- Kultura – naród – trwanie. Dzieje kultury polskiej od zarania do 1989 r., Warszawa 2009, Wydawnictwo Trio, s. 760, ISBN 978-83-7436-140-8
- Kultura sarmatyzmu, XVI-XVIII w., Warszawa 2013, 2016 (wyd. II),
- Kategorie i funkcje społeczne kultury w perspektywie historycznej, Warszawa 2013.
Przypisy
- ↑ W wieku 91 lat zmarła Pani prof. dr hab. Maria Bogucka, wybitna historyczka dziejów Polski i powszechnych wczesnej doby nowożytnej, Wydział Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu w Białymstoku [dostęp 2020-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-31] (pol.).
- ↑ M Bogucka , Odrodzenie i Reformacja w Polsce, t. XXVI, 1981 .
- ↑ Bogucka M , „Życie codzienne – spory wokół profilu badań i definicji”, Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 1996, z. 3, s. 247-53.
- ↑ Bogucka M , Kultura – naród – trwanie. Dzieje kultury polskiej od zarania do 1989 r., Warszawa 2009, Wydawnictwo Trio .
- ↑ Maria Bogucka [nekrolog], nekrologi.wyborcza.pl, 30 października 2020 [dostęp 2020-12-17] .
- ↑ Splendor Gedanensis 2016. Dali najwięcej gdańskiej kulturze
- ↑ Lista honorowych doktoratów UG. univ.gda.pl. [dostęp 2011-02-25].
- ↑ Red. Karpiński K. Opaliński E , Wislicz T. , Bibliografia prac profesor Marii Boguckiej za lata 1949-2003, Warszawa Instytut Historii PAN, 2004 .
Linki zewnętrzne
- Prof. zw. dr hab. Maria Bogucka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-09-19] .
- Zdjęcie Marii Boguckiej podczas odbierania Doktoratu honoris causa UG
- Strona ze zdjęciami Marii Boguckiej. emmcz.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-28)].
- Prof. Maria Bogucka o swojej książce "Człowiek i świat" – video na YouTube
- Informacja o przyznaniu Doktoratu honoris causa UG. univ.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].
- Od żebra Adama do prezydentury w USA. Gorsza płeć? – wywiad z Marią Bogucką
- ISNI: 0000 0000 8343 0380
- VIAF: 39392714
- LCCN: n81081272
- GND: 121796981
- BnF: 12031699v
- SUDOC: 028491750
- NKC: jn20021120004
- DBNL: bogu001
- BNE: XX936913
- NTA: 073666823
- BIBSYS: 2001929
- CiNii: DA02361509
- PLWABN: 9810533638605606
- NUKAT: n93080323
- J9U: 987007277883905171
- PTBNP: 94368
- LNB: 000060086
- NSK: 000002410
- LIH: LNB:V*74993;=BS
- WorldCat: lccn-n81081272
Media użyte na tej stronie
Maria Bogucka - historyczka polska.