Maria Chaveau
Maria Chaveau jako Burmistrzowa w scenie z filmu „Ułani, ułani, chłopcy malowani” (1931 r.). | |
Data i miejsce urodzenia | 1878 Rosja |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 października 1932 Warszawa, Polska |
Zawód | aktorka, śpiewaczka |
Lata aktywności | 1899–1932 |
Maria Chaveau, właśc. Maria Chawowa (ur. 1878 w Rosji, zm. 29 października 1932 w Warszawie) – polska śpiewaczka oraz aktorka teatralna i filmowa, matka śpiewaka Tadeusza Zakrzewskiego.
Jako młoda dziewczyna pracowała jako kelnerka na Saskiej Kępie. Karierę sceniczną na deskach Warszawskich Teatrów Rządowych zawdzięczała protekcji znajomego żandarma. W 1899 r. z zespołem Adolfiny Zimajer wyjechała na występy do Rosji. Latem tego samego roku występowała w Łodzi i w Dolinie Szwajcarskiej w Warszawie. Następnie przez kilka lat grała na scenach teatralnych w Kielcach, Radomiu i Łodzi. 15 lutego 1903 r. zadebiutowała w Teatrze Nowości rolą Bebe Rose w operetce Za oceanem L. Gothov-Grünecke'a. Na deskach tego teatru grała następnie przez wiele lat[1][2]. Występowała (śpiewała) również w innych stołecznych teatrach: Argus, Mozaika, Letnim, Małym, kabarecie Qui Pro Quo oraz na scenie w Dolinie Szwajcarskiej. Podczas I wojny światowej występowała w Kijowie i Moskwie[2]. Zagrała w kilkunastu polskich filmach, m.in.: O czym się nie mówi (1924), Iwonka (1925), Przedwiośnie (1928), Policmajster Tagiejew (1929), Na Sybir (1930), Cham (1931), Serce na ulicy (1931), Ułani, ułani, chłopcy malowani (1932)[1][3]. Ostatni raz wystąpiła 17 czerwca 1932 na deskach warszawskiego Teatru Letniego w komedii Adwokat w opałach[1].
Przypisy
- ↑ a b c Maria Chaveau, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-07-24] .
- ↑ a b Chaveau, Marcia. Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki. [dostęp 2021-07-24].
- ↑ Maria Chaveau. filmpolski.pl. [dostęp 2021-07-24].
Linki zewnętrzne
- Maria Chaveau w bazie Filmweb
- Maria Chaveau w bazie filmpolski.pl
Media użyte na tej stronie
Maria Chaveau jako Burmistrzowa w jednej ze scen filmu „Ułani, ułani, chłopcy malowani” (1931 r.).