Maria De Mattias

Święta
Maria De Mattias ASC
Maria Metilde De Mattias
dziewica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1805
Vallecorsa, Włochy

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1866
Rzym

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1 października 1950
przez Piusa XII

Kanonizacja

18 maja 2003
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

4 lutego

Tablica na ratuszu w Bolesławcu.

Maria De Mattias (ur. 4 lutego 1805 w Vallecorsa we Włoszech, zm. 20 sierpnia 1866 w Rzymie) – zakonnica, założycielka Zgromadzenia Adoratorek Krwi Chrystusa (ASC) i święta Kościoła katolickiego.

Życiorys

Rodzina i wychowanie

Maria de Mattias pochodziła z zamożnej, katolickiej rodziny. Jej rodzicami byli Giovanni i Ottavia de Angelis. Na chrzcie otrzymała imiona Maria Metilde. Formację chrześcijańską otrzymała w domu rodzinnym w Vallecorsa (Lacjum), przede wszystkim za sprawą ojca i czytania Pisma świętego. Ze względu na status społeczny, jej dzieciństwo i młodość przebiegały bez rówieśników, sprzyjając skupianiu się na samej sobie. Okolice, w których mieszkała rodzina były niebezpieczne ze względu na grasujące bandy. Były lata 1810-1825, okres chaosu powstałego w wyniku wojen napoleońskich. W 1822 r. do Vallecorsa przybył głosić misje ludowe św. Kasper del Bufalo. Słuchając jego kazań, siedemnastoletnia wówczas Maria doświadczyła punktu zwrotnego w swym życiu. Zapragnęła, "aby wszystkim dać poznać Jezusa, Miłość Ukrzyżowaną". Chciała działać na rzecz odnowy społecznej. Była przekonana, że może do niej dojść poprzez pracę nad przemianą serc poszczególnych ludzi[1].

Działalność

Jej kierownikiem duchowym był ks. Giovanni Merlini, bliski współpracownik św. Kaspra del Bufalo, założyciela Misjonarzy Krwi Chrystusa. Pod jego wpływem, w wieku 29 lat założyła w Acuto (Frosinone) Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa (4 marca 1834 r.). Na prośbę biskupa diecezji Anagni, Giuseppego Marii Laisa, otworzyła szkołę dla dziewcząt. Powoli dokonała się jej przemiana, ze skromnej, nieśmiałej dziewczyny stała się kaznodziejką pociągającą za sobą tłumy wiernych. Pragnęła przemawiać do wszystkich, by głosić wielką miłość Boga. Przyciągała ludzi swoją niezwykłą osobowością i zaangażowaniem. Na jej katechezy przychodzili także mężczyźni, choć w tamtych czasach nie było przyjęte by kobiety nauczały mężczyzn. Przyłączyło się do niej wiele młodych dziewcząt. Dzięki temu otworzyła około siedemdziesięciu wspólnot Zgromadzenia. Także poza Włochami: trzy wspólnoty w Niemczech i jedną w Anglii. Papież Pius IX poprosił ja o poprowadzenie w Civitavecchia hospicjum św.Alojzego (San Luigi) i szkoły.

Zmarła w Rzymie 20 sierpnia 1866 r. Trzydzieści lat później, w wyniku rosnącej po śmierci opinii o jej świętości, rozpoczął się proces beatyfikacyjny. Jan Paweł II kanonizował Marię de Mattias 18 maja 2003 r. W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 4 lutego, czyli w dniu urodzin. Jest to odstępstwo od reguły, według której wspomnienie obchodzi się w dniu śmierci, czyli „urodzin dla nieba” (por. dies natalis)[2]. Jest patronką Bolesławca.

Zobacz też

Przypisy

  1. Święta Maria de Mattias. W: adoratorki.pl [on-line]. [dostęp 2020-02-05].
  2. Gianpiero Pettiti: Santa Maria de Mattias Fondatrice (wł.). 2007-05-15. [dostęp 2012-11-10].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Maria de Matias -memory desk.JPG
Tablica upamiętniająca nadanie przez papieża Bendedykta XVI miastu Bolesławcowi patronki św. Marii de Mattias.