Maria Dilekta Rasztawicka
| Biskupka | |
 | |
| Kraj działania | Polska |
|---|---|
| Data urodzenia | 1905 |
| Data i miejsce śmierci | 1995 Felicjanów |
| Mistrzyni nowicjatu w Katolickim Zgromadzeniu Sióstr Mariawitek Niestającej Adoracji Ubłagania | |
| Okres sprawowania | do 1946 |
| Przełożona Katolickiego Zgromadzenia Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania | |
| Okres sprawowania | 1946–1995 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | Kościół Katolicki Mariawitów |
| Prezbiterat | 28 marca 1929 |
| Sakra biskupia | 1931 |
| Data konsekracji | 1931 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Płock | ||||||
| Miejsce | Świątynia Miłosierdzia i Miłości | ||||||
| Konsekrator | Jan Maria Michał Kowalski | ||||||
| Współkonsekratorzy | Antonina Maria Izabela Wiłucka-Kowalska, Wacław Maria Bartłomiej Przysiecki, Klemens Maria Filip Feldman | ||||||
| |||||||
Stanisława Maria Dilekta Rasztawicka (ur. 1905, zm. 1995) – polska duchowna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, następnie Kościoła Katolickiego Mariawitów, biskup pomocniczy, przełożona Katolickiego Zgromadzenia Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania. Przez pewien czas obsługiwała kustodię warszawsko-lubelską[1].
Po wprowadzeniu kapłaństwa kobiet przez zwierzchnika Starokatolickiego Kościoła Mariawitów bp. Jana Marię Michała Kowalskiego, była w grupie 12 pierwszych sióstr zakonnych wyświęconych na kapłanów w dniu 28 marca 1929 roku. Te same 12 kapłanek zostało następnie podniesionych do godności biskupek Kościoła. Konsekracja miała miejsce w pierwszy dzień Wielkanocy 1929 roku między innymi przy współudziale Marii Izabeli Wiłuckiej-Kowalskiej[2]. Po rozłamie w Kościele Starokatolickim Mariawitów w RP wraz z resztą sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Mariawitek przeszła do utworzonego przez bp. Jana Marię Michała Kowalskiego – Kościoła Katolickiego Mariawitów. Po śmierci arcykapłanki Marii Izabeli Wiłuckiej-Kowalskiej była jedną z 8 żyjących biskupek Kościoła[3]. W latach 1946–1995 była przełożoną Katolickiego Zgromadzenia Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania[4]. Pochowana na cmentarzu mariawickim w Pepłowie.
Przypisy
- ↑ Pisma Wybrane. Dzieło Bożego Ratunku (Józef M. Rafael Wojciechowski, Felicjanów 2003)
- ↑ Kapłaństwo kobiet w Kościele Mariawitów (Borys Przedpełski; Notatki Płockie 38/3-156. 25-34)
- ↑ Historia Kościoła Katolickiego Mariawitów, mariawityzm.dbv.pl [dostęp 2015-07-17] (pol.).
- ↑ Będą święcenia "biskupek", gosc.pl [dostęp 2015-07-17] (pol.).
Media użyte na tej stronie
siostra biskupa Maria Dilekta Rasztawicka z Kościoła Katolickiego Mariawitów w RP