Maria Fortunata Viti
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1827 Veroli, Włochy | |
Data i miejsce śmierci | 20 listopada 1922 Veroli, Włochy | |
Czczona przez | Kościół katolicki | |
Beatyfikacja | 8 października 1967 Rzym przez Pawła VI | |
Wspomnienie | 20 listopada | |
Patronka | ubogich, chorych psychicznie, sierot |
Anna Felicia Viti (ur. 10 lutego 1827 w Veroli, zm. 20 listopada 1922 tamże), znana jako Maria Fortunata Viti – włoska zakonnica, błogosławiona Kościoła katolickiego.
Życiorys
Była córką Luigiego Viti, hazardzisty i alkoholika, i Anny Bono, która zmarła, kiedy córka miała czternaście lat. Opiekowała się ośmiorgiem rodzeństwa i pracowała jako urzędniczka. Wstąpiła do zakonu benedyktynek w klasztorze św. Marii de’Franconi w Veroli. 21 marca 1851 uczestniczyła w obłóczynach. Przyjęła habit oraz imiona zakonne Maria Fortunata. Zajmowała się pracami fizycznymi: przędzą, szyciem, praniem, reperowaniem. Miała doświadczać mistycznych przeżyć i ataków szatana[1]. Nigdy nie nauczył się czytać ani pisać. Była szczególną czcicielką Eucharystii.
Śmierć i kult
Zmarła śmiercią naturalną 20 listopada 1922 w klasztorze w Veroli. Została pochowana w masowym grobie w jej domu. 8 kwietnia 1964 papież Paweł VI wydał dekret o heroiczności cnót Sługi Bożej. 8 października 1967 w Rzymie, ten sam papież dokonał jej beatyfikacji.
Zobacz też
- Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- Modlitwa za pośrednictwem świętego
Przypisy
Bibliografia
- Ann Ball: Współcześni święci. Żywota i oblicza. Tom I. Gdańsk: Exter, 1994, s. 519. ISBN 83-86029-13-7.