Maria Franciszka Sabaudzka (1914–2001)

Maria Franciszka Sabaudzka
Maria Franciszka Anna Romana Sabaudzka
Maria Francesca Anna Romana di Savoia[1]
ilustracja
Herb
Wielki herb Króla Włoch (1890-1946)
Jej Królewska Wysokość Księżniczka Włoch[2]
Księżna Parmy
Dynastia

Dynastia sabaudzka

Rodzina

Sabaudzka-Carignano

Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1914[3][4][5][6][7][8][9][10]
Rzym

Data i miejsce śmierci

4 grudnia 2001[5]
Mandelieu-la-Napoule

Ojciec

Wiktor Emanuel III Włoski

Matka

Helena Czarnogórska

Mąż

Ludwik Burbon-Parma(wł.)

Dzieci

Guy Sykstus Robert Ludwik Wiktor
Remigiusz Franciszek
Chantal Maria
Jan-Bernard Remigiusz

Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Order Krzyża Gwiaździstego Kawaler/Dama Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji
Heraldyczna korona Króla Włoch
Zdjęcie ślubne Marii Franciszki i Ludwika Karola Burbon-Parma - 1939-01-23

Maria Franciszka Anna Romana Sabaudzka (wł. Maria Francesca Anna Romana) (ur. 26 grudnia 1914 w Rzymie, zm. 4 grudnia 2001 w Mandelieu-la-Napoule)[11][12][5] – księżniczka Włoch, Etiopii i Albanii oraz poprzez małżeństwo księżna Parmy.

Życiorys

Wyszła za mąż 23 stycznia 1939 roku[3][4][5][6][7][8][9][10][13][14][15], w kaplicy Pawła na Kwirynale w Rzymie, za Ludwika Karola Burbona(wł.)(wł.), (ur. 5 grudnia 1899 w Schwarzau am Steinfeld, Austro-Węgry, obecnie Austria, – zm. 4 grudnia 1967 Mandelieu-la-Napoule, Francja)[11], syna Roberta I Burbona księcia Parmy i Marii Antoniny Braganza, infantki Portugalii. Ludwik był młodszym bratem Zyty Burbon-Parmeńskiej, ostatniej cesarzowej Austrii i królowej Węgier. Małżeństwo to przypieczętowało pojednaniem rywalizujących rodzin królewskich[3]. Młoda para została przyjęta przez papieża Piusa XI na 15 minutowej audiencji prywatnej bezpośrednio po ceremonii zaślubin. Maria skorzystała z przywileju białego stroju przysługującego włoskim księżnym z domu panującego[15].

Maria bardzo często brała udział w królewskich uroczystościach i imprezach, zawsze pokazując, uczucia miłosierdzia i miłości ojczyzny. Niektóre zdjęcia przedstawiają ją z ojcem na polach bitew pokrzepiających młodych poborowych[4].

Była zawsze bardzo popularna, i w Rzymie istnieje do dzisiaj szkoła jej imienia[3][4].

W 1943 roku została internowana w obozie koncentracyjnym w Niemczech, z dwojgiem dzieci i mężem. W 1945 roku wyzwoliły ich wojska anglo-amerykanie i powrócili do Włoch[3][4][13]. Po referendum, które zniosło monarchię, przeniosła się do Mandelieu[3][4].

W 1967 roku owdowiała[16] i od tego czasu zniknęła prawie całkowicie z życia publicznego, z wyjątkiem pogrzebu brata Humberta, w 1983[3][4]. Kolejnym ciosem dla niej była śmierć pierworodnego syna Guya w 1991 roku[3][4][17].

Wnuki kilka razy próbowały ją przekonać do napisania pamiętników, ale ona odrzuciła wszystkie oferty – nie chciała pisać o cierpieniach lat spędzonych w obozie koncentracyjnym nazistów[3][4].

Potomkowie

Małżeństwo miało czworo dzieci[3][4][7]:

  • Guy Sykstus Robert Ludwik Wiktor (fr. Guy Sixte Louis Robert Victor) Burbon-Parma (1940-1991)[2].
  • Remigiusz Francisze (fr. Rémy François) Burbon-Parma (1942)[2].
  • Chantal Maria (fr. Chantal Marie) Burbon-Parma (1946)[2].
  • Jan-Bernard Remigiusz (fr. Jean Bernard Rémy) Burbon-Parma (1961).

Rodowód[5][6][7]

 
 
 
 
 
Karol Albert Sabaudzki
 
 
Wiktor Emanuel II
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Toskańska
 
 
Humbert I
 
 
 
 
 
 
Rajner Józef Habsburg-Lotaryński
 
 
Maria Adelajda Habsburg-Lotaryńska
 
 
 
 
 
 
Maria Elżbieta Sabaudzka
 
 
Wiktor Emanuel III
 
 
 
 
 
 
Karol Albert Sabaudzki
 
 
Ferdinand Sabaudzki-Genua
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Toskańska
 
 
Małgorzata Sabaudzka-Genua
 
 
 
 
 
 
Jan Saksoński
 
 
Elżbieta Saksońska
 
 
 
 
 
 
Amelia Augusta Wittelsbach
 
Maria Franciszka Sabaudzka
 
 
 
 
 
Stanisław Petrović-Njegoš
 
 
Mirosław Petrović-Njegoš
 
 
 
 
 
 
Krystyna Vrbitsa
 
 
Mikołaj I Czarnogórski
 
 
 
 
 
 
Smok Marcinowicz
 
 
Anastazja Marcinowicz
 
 
 
 
 
 
Stanisława Marcinowicz
 
 
Helena Czarnogórska
 
 
 
 
 
 
Piotr Perkov Vukotić
 
 
Piotr Vukotić
 
 
 
 
 
 
Stanisława Milicz
 
 
Milena Vukotić
 
 
 
 
 
 
Tadeusz Vervodić
 
 
Helena Vervodić
 
 
 
 
 
 
Milica Pavičević
 

Ordery i tytuły honorowe[11]

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Dama Wielkiego Krzyża Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch)[12][5]

Order Krzyża Gwiaździstego Dama Orderu Krzyża Gwiaździstego (Austro-Węgry)[11][12][5]

Kawaler/Dama Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Dama Wielkiego Krzyża Łaski i Dewocji Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników Świętego Jana, z Jerozolimy, z Rodos, i z Malty[11][12][5]

Przypisy

  1. ↑ Jirí Louda, Michael MacLagan: Lines of Succession: Heraldry of the Royal Families of Europe. Wyd. 2. Londyn, Wielka Brytania: Little, Brown and Company, 1999. Cytat: table 122. (ang.)
  2. ↑ a b c d C. Arnold McNaughton: A Royal Genealogy, in 3 volumes. T. 1. Londyn, Wielka Brytania: Garnstone Press, 1973, s. 449.
  3. ↑ a b c d e f g h i j mp: Le figlie di re Vittorio Emanuele III e della regina Elena Le 4 principesse italiane: Iolanda, Mafalda, Giovanna e Maria (wł.). 2013-07-11. [dostęp 2016-05-27].
  4. ↑ a b c d e f g h i j Jennifertudor: Maria Francesca di Savoia, La principessa che fu internata in un campo di concentramento (wł.). 2012-02-09. [dostęp 2016-05-27].
  5. ↑ a b c d e f g h La Società Genealogia Italiana (autor zbiorowy): Enciclopedia genealogica del Mediterraneo (wł.). [dostęp 2016-05-27].
  6. ↑ a b c Davide Shamà: GENEALOGIE DELLE FAMIGLIE NOBILI ITALIANE (wł.). [dostęp 2016-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-08)].
  7. ↑ a b c d (autor zbiorowy): The Peerage (ang.). 2005-06-21. [dostęp 2016-05-27].
  8. ↑ a b Marcellus Donald R. von Redlich: Pedigrees of Some of the Emperor Charlemagne’s Descendants. T. I. Baltimore, Maryland, U.S.A.: Genealogical Publishing Company, 1941, s. 75. Cytat: reprint 2012. (ang.)
  9. ↑ a b Noah Gregory Tutak (redaktor): GENi. 2014-10-29. [dostęp 2016-05-27].
  10. ↑ a b Leonardo ADV S.r.l. (autor zbiorowy): Cronologia (wł.). [dostęp 2016-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-07)].
  11. ↑ a b c d e Royal House of Italy (ang.). chivalricorders.org. [dostęp 2015-06-24].
  12. ↑ a b c d Revolvy (autor zbiorowy): Revolvy (ang.). [dostęp 2016-06-07].
  13. ↑ a b nieznany: Albero Genealogico dal 1630 al 1946 (wł.). [dostęp 2016-05-27].
  14. ↑ Ofir Friedman (redaktor): GENi. 2014-12-15. [dostęp 2016-05-27].
  15. ↑ a b Arnaldo Cortesi. ITALIAN PRINCESS MARRIED IN ROME; ROYAL NEWLYWEDS. „The New York Times”, s. 1, 1939-01-24. New York City: The New York Times Company. ISSN 0362-4331. OCLC 1645522 (ang.). [dostęp 2016-06-08]. 
  16. ↑ (autor zbiorowy): The Peerage (ang.). 2003-05-10. [dostęp 2016-05-27].
  17. ↑ MUORE IL PRINCIPE GUY BORBONE ERA NIPOTE DI VITTORIO EMANUELE. „La Repubblica”, 1991-03-15. Milano: Divisione Stampa Nazionale – Gruppo Editoriale L’Espresso Spa – P.Iva 00906801006 (wł.). [dostęp 2016-05-27]. 

Media użyte na tej stronie

Great coat of arms of the king of italy (1890-1946).svg
(c) Katepanomegas, CC BY-SA 3.0
Greater coat of arms of the king of Italy (1890-1946)
SMOM-gcs.svg
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight Grand Cross of Honour and Devotion)
Maria Francesca of Savoy and Luigi Carlo of Bourbon-Parma wedding 1939-01-23.jpg
Maria Francesca of Savoy and Luigi Carlo of Bourbon-Parma wedding 1939-01-23
Crown of Savoy.svg
Royal Crown of Savoy
María Francisca de Saboya.jpg
Princess Maria Francesca of Savoy