Maria Józefacka

Maria Emilia Józefacka (ur. 2 marca 1942 w Opolu Lubelskim) – poetka, prozaik, autorka utworów dla młodzieży.

Ukończyła filologię polską na KUL, w 1971 uzyskała stopień doktora za rozprawę Konwencje teatralne w polskiej komedii współczesnej. Debiutowała w 1960 na łamach dwutygodnika "Kamena" jako poetka. W latach 1964-69 była asystentką na KUL, a w latach 1967-71 redaktorem rozgłośni PR (Lublin).

Nagrody

• 1971- nagroda im. Stanisława Piętaka za tom "Całopalenie"
• 1985- nagroda Prezesa Rady Ministrów

Twórczość

Tomiki poezji

• Ostrze (1969)
• Całopalenie (1970)
• Epicentrum (1970)
• Adwent (1982)
• Opoka (1983)
• Ziemskie spotkania (1989)

Zbiory opowiadań

• Godzina Oriona (1988)

Powieści

• Karkołomna gra (1971)
• Kto sieje wiatr (1973)
• To co najpiękniejsze (1977)
• Dziewczyna nie ludzie (1979)
• Gorczyca (1981)
• Lotnica (1986)
• Czarny charakter (1987)
• Chłopak na niepogodę (1989)
• Korona Północy (1991)
• Sekrety i niespodzianki^[1] (1999?)
• Ale numer!^[2] (2000?)

Przypisy

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.