Maria Kleniewska

Maria Kleniewska, z domu Jarocińska (ur. 29 czerwca 1863 w Niedźwiedzickiej Woli w ziemi łęczycko-sieradzkiej, zm. 10 września 1947).

Była żoną Jana Kleniewskiego.

Działalność Marii Kleniewskiej

• 1893 – założyła pierwsze ochronki dla dzieci wiejskich w Kluczkowicach
• 1896 – pierwsze warsztaty szkoleniowe dla wiejskich dziewcząt w Kluczkowicach, Wrzelowcu i Szczekarkowie, gdzie uczono je: krawiectwa, tkactwa, koronczarstwa, hafciarstwa. Wykształcono 317 dziewcząt.
• 1898 – zorganizowała seminarium dla wykończenia nauki dziewczyn po warsztatach
• 1905–1908 – tajne komplety w Kluczkowicach.
• 1895 – z inicjatywy Marii powstało „Koło Pracy Kobiet”, przekształcone na dwunastotysięczne Zrzeszenie Ziemianek
• 1905-1907 – połączenie pojedynczych ZZ w Zjednoczone Koło Ziemianek; Maria Kleniewska została pierwszą przewodniczącą
• 1920 – była członkiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa^[1].
• 1923 – zawiązała się Rada Naczelna Stowarzyszenia Zjednoczonych Ziemianek Polskich, łącząca wszystkie ZZ z całej Polski (343 koła, 10 tys. członkiń)

Maria Kleniewska założyła także inne organizacje kobiece: koło włościanek „Zgoda”, „Gościnę” (ta zorganizowała Zjazd Kobiet Polskich w Krakowie w 1913), współtworzyła wraz ze Stronnictwem Demokratycznym akcję „Swój do swego” oraz Polską Macierz Szkolną. W latach 30. XX w. współpracowała z Władysławem Korniłowiczem oraz Stefanem Wyszyńskim.

Ufundowała kościół parafialny w Zagłobie.

Bibliografia

• Maria Kleniewska, Wspomnienia, redakcja i opracowanie tekstu Wojciech Włodarczyk; Regionalne Towarzystwo Powiślan; Wilków 2002.
• Maria Soborska, Szkice z dziejów Kluczkowic; Lublin 1998.

Przypisy