Maria Kownacka

Maria Kownacka
Ilustracja
Kownacka z kukiełką szewczyka Dratewki
Data i miejsce urodzenia

11 września 1894
Słup, Cesarstwo Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 lutego 1982
Warszawa, PRL

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Order Uśmiechu
Złota Odznaka ZNP
Nagrody

nagroda Prezesa Rady Ministrów, nagroda m. Warszawy, Orle Pióro

Tablica pamiątkowa na budynku ul. Słowackiego 5/13 w Warszawie, w którym w latach 1931–1982 mieszkała Maria Kownacka
Grób Marii Kownackiej na cmentarzu Powązkowskim

Maria Ludwika Kownacka (ur. 11 września 1894 w Słupie, zm. 27 lutego 1982 w Warszawie) – polska pisarka, tłumaczka z języka rosyjskiego, autorka „Dziennika Dziecięcego” (pierwsze 5 numerów nosiło tytuł „Jawnutka“) redagowanego w czasie powstania warszawskiego, sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych dla dzieci. Współpracowała z czasopismem „Płomyk”, na łamach którego debiutowała w 1919[1].

Życiorys

Córka Ludwiki z Lesznowskich i Jana Kownackiego przyszła na świat w dworku w Słupie[2] 11 września 1894. W wieku ośmiu lat została osierocona przez matkę (pochowaną na cmentarzu parafialnym w Suserzu). W 1912, m.in. z powodów finansowych, rozpoczęła pracę jako nauczycielka, nauczając m.in. w Dębowej Górze, Krzywdzie i Mińsku. Przełomem w jej życiu okazał się rok 1919, kiedy pisarka nawiązała kontakt z Heleną Radwanową – redaktorką „Płomyka”, co sprawiło, iż Maria Kownacka zaczęła pisać artykuły do czasopism dla dzieci wydawanych przez Naszą Księgarnię. W 1929 pisarka przeprowadziła się do Warszawy na Żoliborz, na ulicę Słowackiego 5/13 m 74, gdzie znajduje się Izba Pamięci Marii Kownackiej, oddział Muzeum Książki Dziecięcej. Współpracowała z Teatrem Baj[3]. W 1939 nabyła plac pod dom letniskowy w Łomiankach przy ulicy Szpitalnej, jednak wybuch wojny i lata powojenne nie sprzyjały budowie domu. Dopiero w 1958 powstał tam domek letniskowy Plastusiowo, gdzie pisarka oddawała się swoim hobby – tkaniu gobelinów, wytwarzaniu miedzianej biżuterii, wyrobowi domowych przetworów, a także obserwacji ptaków, o których posiadała dużą wiedzę[4]. W tym domu powstały m.in. Na tropach węża Eskulapa i Za Żywopłotem[5].

Pisarka jest pochowana na Starych Powązkach w Warszawie, kwatera 6 rząd 1 grób 22[6]. Imię pisarki nosi ulica w krakowskiej Nowej Hucie[7].

Twórczość

  • 1935 – Bajowe bajeczki i świerszczykowe skrzypeczki, czyli o straszliwym smoku i dzielnym szewczyku, prześlicznej królewnie i królu Gwoździku
  • 1935 – Deszczyk pada, słonko świeci
  • 1936 – Plastusiowy pamiętnik
  • 1936 – Kukuryku na ręczniku
  • 1937 – O Jaśku, co się z Rokitą założył
  • 1937 – Cztery mile za piec
  • 1939 – Miała babuleńka kozła rogatego
  • 1947 – Jak mysz pod miotłą
  • 1948 – Kajtkowe przygody
  • 1948 – O Rochu i jego grochu
  • 1948 – Tajemnica uskrzydlonego serca
  • 1949 – O Kasi, co gąski zgubiła
  • 1949 – O Żaczku-Szkolaczku i o Sowizdrzale, co jeden kochał szkołę, a ten drugi wcale
  • 1950 – Entliczek pentliczek
  • 1950 – Kwiatki Małgorzatki
  • 1951 – Wawrzyńcowy sad
  • 1957 – Przygody Plastusia
  • 1957 – Rogaś z Doliny Roztoki
  • 1958 – Szkoła nad obłokami
  • 1960 – O Bidzie i złotych jabłkach
  • 1961 – Orzeszek
  • 1963 – Plastusiowo
  • 1963 – Kamizela na niedzielę
  • 1965 – W Świerszczykowie
  • 1969 – Wesołe przedszkole
  • 1970 – Teatrzyk supełków
  • 1971 – Za żywopłotem

z Marią Kowalewską:

  • 1963 – Głos przyrody

z Janem Edwardem Kucharskim:

  • 1965 – Wiatrak profesora Biedronki
  • 1967 – Skarb pod wiatrakiem

z Kazimierzem Garstką:

  • 1980 – Na tropach węża Eskulapa

z Zofią Malicką:

  • 1951 – Dzieci z Leszczynowej Górki

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Kownacka Maria, w: Słownik literatury dla dzieci i młodzieży, Warszawa 1964, s. 169.
  2. Dworek w Słupie (fotografia). [dostęp 2017-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-06)].
  3. Maria Kownacka | Życie i twórczość | Artysta, Culture.pl [dostęp 2020-08-29] (pol.).
  4. Jej znajomość z ornitologiem, prof. Janem Sokołowskim zaczęła się od listu, w którym zwróciła uwagę wybitnemu znawcy na błąd w opisie zachowania któregoś z małych ptaków.
  5. Dom podpalony został w nocy z 10/11 marca 1976, odbudowany w 1977 służył pisarce aż do śmierci.
  6. Cmentarz Stare Powązki: MARIA KOWNACKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-06].
  7. ALFABETYCZNY WYKAZ ULIC MIASTA KRAKOWA. Izba Administracji Skarbowej w Krakowie. [dostęp 2022-05-27]. (pol.).
  8. Zespół Szkolno-Przedszkolny w Wiskitkach. Życie i twórczość Marii Kownackiej. [dostęp 2016-06-01].

Bibliografia

  • Kownacka, Maria (1894-1982). [w:] Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. bn.org.pl. [dostęp 2012-06-26].
  • Aleksandra Michałowska: Jubileusz Plastusia - 80 lat z Plastusiem (1931–2011); aneks jubileuszowy. W: Maria Kownacka: Plastusiowy pamiętnik, Przygody Plastusia. Wrocław: Siedmioróg, 2011, s. I-XVI. ISBN 978-83-7568-751-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Order Uśmiechu BAR.svg
Baretka: Order Uśmiechu.
Złota Odznaka ZNP.jpg
Autor:

Kolekcja należy do muzeum: Muzeum użytkownika pieczarek

[na:] myvimu.com, Licencja: CC BY-SA 2.0
Złota Odznaka ZNP
Maria Kownacka.jpg
Maria Kownacka (1894-1982) - a Polish writer and translator.
Maria Kownacka (grób) 1.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób pisarki dla dzieci Marii Kownackiej na Starych Powązkach w Warszawie
Tablica Maria Kownacka ul. Mickiewicza w Warszawie.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Tablica upamiętniająca Marię Kownacką przy ul. Mickiewicza 5/13 w Warszawie