Maria Ludwika De Angelis
| ||
misjonarka | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 października 1880 San Gregorio k. L’Aquila (Włochy) | |
Data i miejsce śmierci | 25 lutego 1962 La Plata (Argentyna) | |
Czczona przez | Kościół katolicki | |
Beatyfikacja | 3 października 2004 Watykan, Plac Świętego Piotra przez Jana Pawła II | |
Wspomnienie | 25 lutego |
Maria Ludwika De Angelis, właśc. wł. Antonina De Angelis[1] (ur. 24 października 1880 w San Gregorio k. L’Aquila we Włoszech, zm. 25 lutego 1962 w La Plata w Argentynie) – włoska zakonnica i misjonarka, błogosławiona Kościoła rzymskokatolickiego.
Urodziła się w małej wiosce San Gregorio jako pierwsza z ośmiorga dzieci swoich rodziców. 14 listopada 1904 roku wstąpiła do zgromadzenia Córek Matki Bożej Miłosierdzia, gdzie przyjęła imiona Maria Ludwika. Pierwsza lata spędziła w miejscowości Riviera Ligure.
Pod koniec roku 1907 wysłano ją z misją do Argentyny. Tam rozpoczęła pracę w La Plata w szpitalu dziecięcym, najpierw jako kucharka, następnie jako przełożona wspólnoty i jej administratorka. Założyła sanatorium dla dzieci w Mar del Plata i ośrodek duszpasterski w City Bell.
Zmarła 25 lutego 1962 roku w opinii świętości.
Została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w dniu 3 października 2004 roku.
Zobacz też
- beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- wstawiennictwo świętych
Przypisy
- ↑ Antonio Borrelli: Beata Maria Ludovica (Antonina) De Angelis Missionaria (wł.). Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-03-03].
Bibliografia
- Bł. Maria Ludwika De Angelis. opoka.org.pl. [dostęp 2012-03-03].
Media użyte na tej stronie
Autor: Laura Fiorucci, Licencja: CC BY-SA 4.0
Capilla donde reposan los restos de María Ludovica de Angelis. Catedral de La Plata. Argentina