Maria Manteufflowa (historyk)

Maria Manteufflowa z d. Heurich (ur. 23 marca 1905 w Warszawie, zm. 7 stycznia 1994 tamże) – polska historyczka, nauczycielka i bibliotekarka.

Życiorys

Córka warszawskiego architekta Jana Heuricha. Absolwentka Państwowego Gimnazjum im. Emilii Plater w Warszawie w 1923, potem historii na Wydziale Filologicznym oraz Studium Pedagogicznego na Uniwersytecie Warszawskim. Doktor filozofii w dziedzinie historii od 1933, wychowanek profesorów Handelsmana, Tatarkiewicza i Kotarbińskiego. Od czasów przedwojennych autorka biogramów w Polskim Słowniku Biograficznym, żona docenta, później profesora UW Tadeusza Manteuffla. Podczas II wojny światowej, w mieszkaniu państwa Manteufflów na Mokotowie prowadzone były zajęcia sekcji historycznej podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Po zakończeniu wojny rozpoczęła pracę w Bibliotece Narodowej w Warszawie jako kierowniczka Czytelni Ogólnej. W 1949 ukończyła kurs dla bibliotekarzy bibliotek naukowych. Tytuł bibliotekarza dyplomowanego przyznała jej Komisja Egzaminacyjna w 1966 na podstawie dorobku naukowego. W latach 1954–1970 była kierownikiem Zakładu Informacji Naukowej BN[2]. W momencie przejścia na emeryturę w 1970 posiadała tytuł starszego kustosza dyplomowanego. Zginęła we własnym mieszkaniu zamordowana przez uciekiniera z poprawczaka[3][4]. Została pochowana w grobie rodziny Heurichów na Cmentarzu Ewangelicko–Augsburskim (sektor AIE-1-1)[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ 25 rocznica śmierci Marii Manteufflowej - Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Ogólnopolski portal bibliotekarski, www.sbp.pl [dostęp 2020-05-18].
  2. ↑ a b Wykaz miejsc spoczynku - Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Ogólnopolski portal bibliotekarski, www.sbp.pl [dostęp 2020-05-18].
  3. ↑ Mirosława Kocięcka. Maria Manteufflowa (1905–1994). „Przegląd Biblioteczny”. Rocznik 62, zeszyt 1/2, 1994. s. 179-180. 
  4. ↑ Mirosława Kocięcka. Życiorys dr Marii Manteufflowej. „Przegląd Biblioteczny”. Rocznik 59, zeszyt 2, 1991. s. 130-131.