Maria Niklewiczowa
| Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1892 Warszawa |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 lipca 1985 Kraków |
| Narodowość | polska |
| Język | polski |
| Dziedzina sztuki | literatura dla dzieci i młodzieży, poezja |
Maria Niklewiczowa, z domu Wydżga (Wydżdżanka), pseud. i krypt. Ewa Getko, M. Adogan, M. Adogański, M. Nagoda, E.G., M.N., M.W., (mn)[1] (ur. 7 marca 1892 w Warszawie - zm. 2 lipca 1985 w Krakowie) – polska poetka, autorka utworów dla dzieci i młodzieży oraz podręczników w języku angielskim.
Była córką Stanisława Wydżgi (z zawodu rejenta, potem przemysłowca) i Marii z domu Szlenkier. Kształciła się początkowo prywatnie, następnie w Szwajcarii uczęszczała do gimnazjum w Lozannie (przez rok) oraz w dwuletnim seminarium nauczycielskim we Fryburgu uzyskała specjalność z literatury niemieckiej i francuskiej. W 1910 zdała maturę licealną w Krakowie, rok potem eksternistycznie rosyjską maturę w Warszawie, w 1912 uzyskała patent nauczycielski w Warszawie. W 1913 rozpoczęła studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, przerwane wybuchem wojny[2]. W 1922 roku ogłosiła swój pierwszy tom poezji Taniec poezji. Od 1945 roku przebywała w Krakowie.
Twórczość wybrana
- Dziwy przyrody
- Dam sobie radę
- Wróbel czarodziej
- Bajarka opowiada
- Dary zajęczego króla
- Hetman Kuba
- Dlaczego woda morska jest słona
- Parowóz Jerzyka
- Wrócimy razem
Przypisy
Bibliografia
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
- Katarzyna Batora, Niklewiczowa Maria, w: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), tom VI: N–P, Warszawa 1999, s. 62–63