Maria Romanowa (1759–1828)

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Maria Fiodorowna

— cesarzowa Rosji —
cesarzowa Rosji
Okres	od 17 listopada 1796 do 23 marca 1801
Jako żona	Pawła I
Dane biograficzne
Dynastia	Wirtembergowie
Data urodzenia	25 października 1759
Data śmierci	5 listopada 1828
Ojciec	Fryderyk Eugeniusz Wirtemberski
Matka	Fryderyka Dorota Zofia z Brandenburgii-Schwedt
Mąż	Paweł I Romanow
Dzieci	Aleksander I, Konstanty, Aleksandra, Helena, Maria, Katarzyna, Olga, Anna, Mikołaj I, Michał

Maria Fiodorowna Romanowa

Maria Fiodorowna (ur. 25 października 1759 w Szczecinie jako Sophie Dorothee von Württemberg – Zofia Dorota Wirtemberska, zm. 5 listopada 1828 w Pawłowsku) – księżniczka wirtemberska, cesarzowa Rosji jako druga żona cesarza Pawła I.

Córka księcia Fryderyka Eugeniusza i Zofii Doroty – siostrzenicy króla pruskiego Fryderyka II.

Małżeństwo

Jej małżeństwo z Pawłem I zostało zaaranżowane przez Fryderyka II i cesarzową Katarzynę, w październiku 1776 roku. Zofia przeszła przed ślubem na prawosławie i przyjęła imię Maria Fiodorowna. Jej mąż był wdowcem po Wilhelminie Luizie z Hesji-Darmstadt.

Początkowo to małżeństwo było bardzo udane. Po ślubie Maria pisała do przyjaciela: Jestem szaleńczo zakochana. Paweł był tak samo szczęśliwy jak jego małżonka. Jest wysoka, kształtna, inteligentna, bystra i śmiała – pisał. Wirtemberska księżniczka pisała: Jestem bardziej niż zadowolona i Nigdy, drogi przyjacielu, nie mogłabym być szczęśliwsza. Wielki książę nie mógłby być uprzejmiejszy. Jestem bardzo dumna z faktu, że mnie kocha i to czyni mnie bardzo, bardzo szczęśliwą. Pisała do Pawła: Nie mogę pójść spać przed pójściem do mojego księcia drogiego i uwielbianego i mówienia mu jeszcze raz, jak go kocham i uwielbiam szalenie. Maria nigdy nie przestała kochać swojego męża mimo jego trudnego i często despotycznego charakteru. Zaraz po narodzinach Katarzyna II odbierała Marii dzieci, za co wirtemberska księżniczka miała ogromny żal do teściowej.

Po objęciu tronu przez Pawła Maria miała wielki i ogólnie dobry wpływ na męża. Chociaż w późniejszym okresie para nie była już tak blisko jak na początku, nadal było między nimi dużo ciepła. Gdy zaczęły krążyć plotki o romansie Pawła, car stanowczo wyparł się tego związku przed żoną.

Maria Fiodorowna po śmierci męża wpadła w histerię. Oskarżyła syna, że celowo doprowadził do śmierci Pawła. Wpadła w rozpacz, nie mogła przestać płakać. Dopiero później zgodziła się na widzenie z synem, podczas którego ten jej wszystko wytłumaczył.

Cesarzowa-wdowa była postrzegana jako idealna carowa, dobra i bogobojna. Szanowano ją za to, że mimo trudnego charakteru męża, nigdy go nie zdradziła i szczerze kochała.

Wraz z mężem wybudowała pałac Pawłowsk – letnią rezydencję carów.

Potomstwo

Ze swoim mężem spłodzili dziesięcioro dzieci:

• Aleksander I (1777–1825) – car Rosji
• Konstanty Pawłowicz (1779–1831) – wielkorządca Królestwa Polskiego
• Aleksandra Pawłowna (1783–1801)
• Helena Pawłowna (1784–1803)
• Maria Pawłowna (1786–1859)
• Katarzyna Pawłowna (1788–1819) – żona króla Wilhelma I
• Olga (1792–1795)
• Anna Pawłowna (1795–1865) – żona króla Wilhelma II
• Mikołaj I (1796–1855) – car Rosji
• Michał (1798–1849)

Bibliografia

• Gudrun Ziegler: Tajemnice rodu Romanowów. Elżbieta Cieślik (tłum.). Warszawa: Świat Książki, 2000. ISBN 1-2400-3418-8.