Maria Siwiak-Kobayashi
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1943 |
| Data śmierci | 30 lipca 2020[1] |
| profesor doktor habilitowana nauk medycznych | |
| Specjalność: psychiatria, psychologia kliniczna[2] | |
| Habilitacja | 1990[2] |
| Profesura | 31 stycznia 2008[2] |
Maria Małgorzata Siwiak-Kobayashi (ur. 24 marca 1943 w Wasiliszkach[3], zm. 30 lipca 2020) – polska psycholog i psychoterapeuta, profesor doktor habilitowana[1][2].
Życiorys
W 1966 ukończyła studia medyczne na Akademii Medycznej w Lublinie, w 1969 studia psychologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[3]. Od 1969 pracowała w Instytucie Psychoneurologicznym w Warszawie (od 1984 pod nazwą Instytut Psychiatrii i Neurologii). W 1975 obroniła pracę doktorską Zmiany w stanie klinicznym a modyfikacja niektórych postaw pacjentów leczonych w Klinice Nerwic[3]. W 1990 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Badania trenskulturowe nad poznawczymi aspektami depresji i lęku[2]. 31 stycznia 2008 nadano jej tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[2].
W latach 1986-1989 kierowała Zakładem Psychologii Medycznej i Psychoterapii Centrum Szkolenia Podyplomowego, a od 1990 do przejścia na emeryturę w 2014 Kliniką Nerwic IPiN[3].
Była także zatrudniona jako profesor na Wydziale Pedagogicznym Wyższej Szkole Społecznej i Ekonomicznej w Warszawie[2].
W latach 1993–1996 była przewodniczącą Zarządu Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, w latach 1994–2014 członkiem Zarządu Międzynarodowej Federacji Psychoterapii (IFP)[3].
Jej mężem był slawista, Masanari Kobayashi, miała troje dzieci, Jana, Adama i Ewę[3].
Zmarła 30 lipca 2020[1].
Przypisy
- ↑ a b c Maria Małgorzata Kobayashi (pol.). nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2020-08-03].
- ↑ a b c d e f g Maria Siwiak-Kobayashi, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-08-03].
- ↑ a b c d e f Czesław Czabała, Celina Brykczyńska Wspomnienie. Prof. dr hab. med. Maria Magdalena Siwiak-Kobayashi, w: Psychoterapia, nr 2(193)/2020, s. 5-6
