Maria Turzyma
Data urodzenia | ok. 1860 |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | pisarka, publicystka, feministka |
Narodowość |
Maria Turzyma, właśc. Maria Wiśniewska z domu Głowacka (ur. ok. 1860, zm. 1922) – działaczka na rzecz praw kobiet, pisarka, publicystka.
Życiorys
Działała szczególnie na rzecz dopuszczenia kobiet do edukacji uniwersyteckiej oraz praw wyborczych dla kobiet. Współpracowała z Marią Siedlecką i Kazimierą Bujwidową. W latach 1902–1905 wydawała w Krakowie pismo „Nowe Słowo”, poświęcone kwestii emancypacji kobiet. Podczas I wojny światowej działała w krakowskim kole Ligi Kobiet Galicji i Śląska. Była autorką zbioru nowel Nadbrzeżne Fale (1899), oraz licznych tekstów publicystycznych, m.in. Handel kobietami i Potrójne więzy kobiety, w którym podnosiła problem zależności ekonomicznej kobiet od mężczyzn[1]. Publikowała w „Kurierze Codziennym”, „Krytyce”, „Prawdzie”.
Bibliografia
- Kazimiera Bujwidowa, Maria Turzyma – garść wspomnień, „Kobieta Współczesna” 1929, nr 19.
- Sylwetka Marii Turzymy, [w:] Cecylia Walewska, W walce o równe prawa. Nasze bojownice, Warszawa 1930.
- Zofia Zaleska, Czasopisma kobiece w Polsce (1818–1937), Warszawa 1938.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Aneta Górnicka-Boratyńska: Chcemy całego życia. Warszawa: Fundacja Res Publica, 1999, s. 202. ISBN 83-910975-2-8.
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nieznany, Licencja: CC0
Portet z z książki Cecylii Walewskiej "W walce o równe prawa: nasze bojownice" z 1930 roku, rozdział o Turzymie. Archiwum Polona (Biblioteka Narodowa).