Mariamme I

Mariamme (w niektórych opracowaniach Mariamne[1]), znana jako Mariamme I[2] (ur. ok. 53 p.n.e., zm. 29/28 p.n.e.) – księżniczka żydowska z dynastii Hasmoneuszy, druga żona Heroda Wielkiego.

Była córką Aleksandra i Aleksandry, po mieczu wnuczką Arystobula II, a po kądzieli jego brata Jana Hirkana II. W 42 p.n.e. została zaręczona z Herodem Wielkim, który miał nadzieję zyskać w ten sposób przychylność zwolenników jej popularnego dziadka – Jana Hirkana II.

Mariamme i Herod pobrali się w 37 p.n.e. Z tego małżeństwa pochodziło trzech synów (Aleksander I, Arystobul I i nieznanego imienia (zmarły w dzieciństwie) oraz dwie córki: Salampsio (Salampsjo) i Kypros II. Mariamme została stracona na polecenie męża.

Po zabiciu żony Herod żałował swojego czynu. Losy Mariamme stały się podstawą szeregu dzieł literackich, m.in. dramatu Woltera zatytułowanego Mariamne.

Przypisy

  1. M. Bocian, Leksykon..., s. 165
  2. Liczebnik odróżnia ją od innej żony Heroda Wielkiego, także noszącej imię Mariamme.

Bibliografia

  • Bocian M., Leksykon postaci biblijnych, Kraków 1995, s. 165-168.
  • Ciecieląg Jerzy, Polityczne dziedzictwo Heroda Wielkiego. Palestyna w epoce rzymsko-herodiańskiej, Kraków 2002, s. 85-88.