Marian Żołnierczyk

Marian Żołnierczyk
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1940
Sanok

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 2008
Sanok

Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres

od 1976
do 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Marian Zbigniew Żołnierczyk (ur. 1 maja 1940 w Sanoku, zm. 22 stycznia 2008 tamże) – polski pracownik branży motoryzacyjnej, polityk, samorządowiec, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Urodził się w 1940 w rodzinie działacza robotniczego i komunistycznego Jana Żołnierczyka (1896–1974) i Michaliny z domu Sowa (1912–1955)[1]. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową, w latach 70. zaocznie technikum mechaniczne oraz podjął studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie ekonomiki i organizacji produkcji. 1 lipca 1956 podjął pracę w Sanockiej Fabryce Wagonów jako ślusarz na wydziale montażu głównego autobusu Star N52[2][3][4]. Od 1960 przez dwa lata służył w Wojskach Ochrony Pogranicza, po czym powrócił do pracy w przemianowanej Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”. Od 1963 do 1981 pracował w wydziale Budowy Prototypów jako brygadzista, następnie był kierownikiem sekcji w Dziale Sprzedaży[2].

Od 1960 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był członkiem OOP PZPR w Autosanie, działaczem związków zawodowych[1]. W latach 60. został członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie[5]. W 1968 był delegatem na V, a 13 listopada 1975 został wybrany na członka KW PZPR w Krośnie oraz na delegata tegoż na VII Zjazd PZPR[1][6][7][8]. Był wybierany na członka Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej przy KW PZPR w Krośnie: 17 lutego 1978[9], 17 lutego 1979[10], 8 stycznia 1980[11]. Pracując jako brygadzista w Autosanie, z ramienia PZPR w marcu 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu nr 34 Krosno[12][13]. Zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności oraz w Komisji Obrony Narodowej. W marcu 1980 uzyskał reelekcję do Sejmu w okręgu nr 35 Krosno[14][15][16]. W Sejmie VIII kadencji zasiadał w takich samych komisjach, a także w Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, której był wiceprzewodniczącym[2]. Reprezentował ziemię sanocką. Pełnił mandaty radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie[17] oraz Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku (wybranego w wyborach w 1984)[18], został wówczas zastępcą przewodniczącego MRN[19]. W grudniu 1979 został członkiem plenum Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku[20]. W październiku 1982 został wybrany na sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”[21]. Od 16 grudnia 1983 do 19 grudnia 1986 był sekretarzem ds. organizacyjnych oraz członkiem egzekutywy w KM PZPR. W październiku 1987 zrezygnował z funkcji przewodniczącego MRN[22]. W 1987 przeszedł na rentę. 19 września 1987 został zastępcą przewodniczącego Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku[23], a w 1989 pełnił funkcję komendanta rejonowego sztabu ORMO w Sanoku[24].

W wyborach samorządowych w 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego, kandydując z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej[25][26][27][28]. 21 listopada 1999 został wybrany na członka Rady Powiatowej SLD w Sanoku[29]. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję do rady powiatu, startując z listy SLD-UP[30].

Podjął działalność w zarządzie Pracowniczych Ogrodów Działkowych, pełnił stanowiska prezesa ogrodu działkowego „Kalina” (od 1988), wiceprezesa zarządu okręgu Polskiego Związku Działkowców, Stowarzyszenia Ogrodów Działkowych w Krośnie. Został członkiem zarządu powiatowego oddziału Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego[31].

Grób Mariana Żołnierczyka

Zmarł 22 stycznia 2008 i został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku[32].

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Przed nami wielkie perspektywy. „Nowiny”, s. 5, Nr 57 z 11 marca 1976. 
  2. ↑ a b c Adam Orłowski: Tu jest mój dom. W: Autosan. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Orłowskiego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1982, s. 104-108. ISBN 83-205-3466-6.
  3. ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 131. ISBN 978-83-935385-7-7.
  4. ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 952.
  5. ↑ Członkowie Komitetu Wojewódzkiego PZPR. „Nowiny”, s. 2, Nr 12 z 15 stycznia 1969. 
  6. ↑ Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 252 z 14 listopada 1975. 
  7. ↑ Zdajemy sobie sprawę z czekających nas zadań. „Nowiny”, s. 3, Nr 256 z 19 listopada 1975. 
  8. ↑ Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22-23 (41-42) z 1-15 grudnia 1975. 
  9. ↑ Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18–19 lutego 1978. 
  10. ↑ Obradowała II Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 7 (100) z 1–10 marca 1978. 
  11. ↑ Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 7 z 9 stycznia 1980. 
  12. ↑ Kandydaci na posłów do Sejmu PRL. Okręg wyborczy nr 34 Krosno. „Nowiny”, s. 1, Nr 48 z 28–29 lutego 1976. 
  13. ↑ M.P. z 1976 r. nr 11, poz. 52
  14. ↑ M.P. z 1980 r. nr 9, poz. 37
  15. ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 953.
  16. ↑ Andrzej Brygidyn: Sanok między wojną a stanem wojennym, Sanok 1999, s. 101.
  17. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 248, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  18. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  19. ↑ Inauguracyjne sesja nowej MRN w Sanoku. Leszek Kawczyński – przewodniczącym MRN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 21 (312) z 20–31 lipca 1984. 
  20. ↑ Aleksander Żmuda – I sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 36 (165) z 20–31 grudnia 1979. 
  21. ↑ Wspólne plenum KZ PZPR i ZZ ZSMP. Marian Żołnierczyk – sekretarzem KZ. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 17 (51) z 1–10 listopada 1982. 
  22. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 302, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  23. ↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1–10 października 1987. 
  24. ↑ Zwycięstwo sanockiej ORMO w wojewódzkim współzawodnictwie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 12 (483) z 20–30 kwietnia 1989. 
  25. ↑ Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 9, 18 września 1998. 
  26. ↑ Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 10, 16 października 1998. 
  27. ↑ Strona wyborcza. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-08-01].
  28. ↑ Franciszek Oberc. Zeszyt Nr 1. Starostwo sanockie 1999-2000. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 24–25, Sanok: 2001. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  29. ↑ Maria Boczar. Zebrał się I Powiatowy Zjazd SLD. Wybory, wybory. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (420), s. 1, 5, 26 listopada 1999. 
  30. ↑ Wybory do rad powiatów: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Powiat sanocki, województwo podkarpackie. Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy. Okręg wyborczy nr 3. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-06-01].
  31. ↑ „Ludowi” zwierają szeregi. „Tygodnik Sanocki”. Nr 3 (480), s. 2, 19 stycznia 2001. 
  32. ↑ Inskrypcja nagrobna wskazała błędny rok śmierci 2009. Robert Sawicki. Robotnik. Poseł. Społecznik. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29 lutego 2008. 
  33. ↑ Robert Sawicki. Robotnik. Poseł. Społecznik. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29 lutego 2008. 
  34. ↑ Wysokie odznaczenia dla pracowników Sanockiej Fabryki Autobusów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 15 (84) z 1–15 sierpnia 1977. 
  35. ↑ Marian Struś. Wysokie odznaczenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 11 (176) z 10–20 kwietnia 1980. 
  36. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego BAR.png
Baretka Srebrnej Odznaki im. Janka Krasickiego
Odznaka Zasłużony dla Sanoka (1978).jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” przyznana Aleksandrowi Rybickiemu (1978). Źródło: Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. "Odznaczenia Aleksandra Rybickiego z okresu międzywojennego i PRL i legitymacje" (zespół 11, sygn. 83).
Tomb of Marian and Anna Żołnierczyk at Posada Cemetery in Sanok (2018).jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Mariana i Anny Żołnierczyków na Cmentarzu Posada w Sanoku (2018).