Marian Żołnierczyk
Data i miejsce urodzenia | 1 maja 1940 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 22 stycznia 2008 |
Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji | |
Okres | od 1976 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Marian Zbigniew Żołnierczyk (ur. 1 maja 1940 w Sanoku, zm. 22 stycznia 2008 tamże) – polski pracownik branży motoryzacyjnej, polityk, samorządowiec, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.
Życiorys
Urodził się w 1940 w rodzinie działacza robotniczego i komunistycznego Jana Żołnierczyka (1896–1974) i Michaliny z domu Sowa (1912–1955)[1]. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową, w latach 70. zaocznie technikum mechaniczne oraz podjął studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie ekonomiki i organizacji produkcji. 1 lipca 1956 podjął pracę w Sanockiej Fabryce Wagonów jako ślusarz na wydziale montażu głównego autobusu Star N52[2][3][4]. Od 1960 przez dwa lata służył w Wojskach Ochrony Pogranicza, po czym powrócił do pracy w przemianowanej Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”. Od 1963 do 1981 pracował w wydziale Budowy Prototypów jako brygadzista, następnie był kierownikiem sekcji w Dziale Sprzedaży[2].
Od 1960 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był członkiem OOP PZPR w Autosanie, działaczem związków zawodowych[1]. W latach 60. został członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie[5]. W 1968 był delegatem na V, a 13 listopada 1975 został wybrany na członka KW PZPR w Krośnie oraz na delegata tegoż na VII Zjazd PZPR[1][6][7][8]. Był wybierany na członka Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej przy KW PZPR w Krośnie: 17 lutego 1978[9], 17 lutego 1979[10], 8 stycznia 1980[11]. Pracując jako brygadzista w Autosanie, z ramienia PZPR w marcu 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu nr 34 Krosno[12][13]. Zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności oraz w Komisji Obrony Narodowej. W marcu 1980 uzyskał reelekcję do Sejmu w okręgu nr 35 Krosno[14][15][16]. W Sejmie VIII kadencji zasiadał w takich samych komisjach, a także w Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, której był wiceprzewodniczącym[2]. Reprezentował ziemię sanocką. Pełnił mandaty radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie[17] oraz Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku (wybranego w wyborach w 1984)[18], został wówczas zastępcą przewodniczącego MRN[19]. W grudniu 1979 został członkiem plenum Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku[20]. W październiku 1982 został wybrany na sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”[21]. Od 16 grudnia 1983 do 19 grudnia 1986 był sekretarzem ds. organizacyjnych oraz członkiem egzekutywy w KM PZPR. W październiku 1987 zrezygnował z funkcji przewodniczącego MRN[22]. W 1987 przeszedł na rentę. 19 września 1987 został zastępcą przewodniczącego Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku[23], a w 1989 pełnił funkcję komendanta rejonowego sztabu ORMO w Sanoku[24].
W wyborach samorządowych w 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego, kandydując z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej[25][26][27][28]. 21 listopada 1999 został wybrany na członka Rady Powiatowej SLD w Sanoku[29]. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję do rady powiatu, startując z listy SLD-UP[30].
Podjął działalność w zarządzie Pracowniczych Ogrodów Działkowych, pełnił stanowiska prezesa ogrodu działkowego „Kalina” (od 1988), wiceprezesa zarządu okręgu Polskiego Związku Działkowców, Stowarzyszenia Ogrodów Działkowych w Krośnie. Został członkiem zarządu powiatowego oddziału Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego[31].
Zmarł 22 stycznia 2008 i został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku[32].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[33]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1 lipca 1977)[34]
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1980)[35]
- Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego (przed 1976, za pracę w organizacjach młodzieżowych)[1]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Związków Zawodowych” (przed 1976)[1]
- „Jubileuszowy Adres” (1984)[36]
Przypisy
- ↑ a b c d e Przed nami wielkie perspektywy. „Nowiny”, s. 5, Nr 57 z 11 marca 1976.
- ↑ a b c Adam Orłowski: Tu jest mój dom. W: Autosan. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Orłowskiego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1982, s. 104-108. ISBN 83-205-3466-6.
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 131. ISBN 978-83-935385-7-7.
- ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 952.
- ↑ Członkowie Komitetu Wojewódzkiego PZPR. „Nowiny”, s. 2, Nr 12 z 15 stycznia 1969.
- ↑ Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 252 z 14 listopada 1975.
- ↑ Zdajemy sobie sprawę z czekających nas zadań. „Nowiny”, s. 3, Nr 256 z 19 listopada 1975.
- ↑ Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22-23 (41-42) z 1-15 grudnia 1975.
- ↑ Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18–19 lutego 1978.
- ↑ Obradowała II Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 7 (100) z 1–10 marca 1978.
- ↑ Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 7 z 9 stycznia 1980.
- ↑ Kandydaci na posłów do Sejmu PRL. Okręg wyborczy nr 34 Krosno. „Nowiny”, s. 1, Nr 48 z 28–29 lutego 1976.
- ↑ M.P. z 1976 r. nr 11, poz. 52
- ↑ M.P. z 1980 r. nr 9, poz. 37
- ↑ Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 953.
- ↑ Andrzej Brygidyn: Sanok między wojną a stanem wojennym, Sanok 1999, s. 101.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 248, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Inauguracyjne sesja nowej MRN w Sanoku. Leszek Kawczyński – przewodniczącym MRN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 21 (312) z 20–31 lipca 1984.
- ↑ Aleksander Żmuda – I sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 36 (165) z 20–31 grudnia 1979.
- ↑ Wspólne plenum KZ PZPR i ZZ ZSMP. Marian Żołnierczyk – sekretarzem KZ. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 17 (51) z 1–10 listopada 1982.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 302, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1–10 października 1987.
- ↑ Zwycięstwo sanockiej ORMO w wojewódzkim współzawodnictwie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 12 (483) z 20–30 kwietnia 1989.
- ↑ Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 9, 18 września 1998.
- ↑ Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 10, 16 października 1998.
- ↑ Strona wyborcza. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-08-01].
- ↑ Franciszek Oberc. Zeszyt Nr 1. Starostwo sanockie 1999-2000. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 24–25, Sanok: 2001. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Maria Boczar. Zebrał się I Powiatowy Zjazd SLD. Wybory, wybory. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (420), s. 1, 5, 26 listopada 1999.
- ↑ Wybory do rad powiatów: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Powiat sanocki, województwo podkarpackie. Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy. Okręg wyborczy nr 3. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-06-01].
- ↑ „Ludowi” zwierają szeregi. „Tygodnik Sanocki”. Nr 3 (480), s. 2, 19 stycznia 2001.
- ↑ Inskrypcja nagrobna wskazała błędny rok śmierci 2009. Robert Sawicki. Robotnik. Poseł. Społecznik. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29 lutego 2008.
- ↑ Robert Sawicki. Robotnik. Poseł. Społecznik. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29 lutego 2008.
- ↑ Wysokie odznaczenia dla pracowników Sanockiej Fabryki Autobusów. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 15 (84) z 1–15 sierpnia 1977.
- ↑ Marian Struś. Wysokie odznaczenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 11 (176) z 10–20 kwietnia 1980.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 288, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
Bibliografia
- Przed nami wielkie perspektywy. „Nowiny”, s. 5, Nr 57 z 11 marca 1976.
- Nasi kandydaci do Sejmu PRL. Marian Żołnierczyk. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 5 (50) z 1–15 marca 1976.
- Nasz kandydat na posła do Sejmu PRL. Marian Żołnierczyk. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 7 (172) z 1–10 marca 1980.
- Adam Orłowski: Tu jest mój dom. W: Autosan. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Orłowskiego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1982, s. 104–108. ISBN 83-205-3466-6.
- Radni nowej kadencji. Rada Powiatu. Marian Żołnierczyk. „Tygodnik Sanocki”. Nr 4 (376), s. 3, 22 stycznia 1999.
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2017-06-14].
- Franciszek Oberc. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- Informacje w BIP IPN. [dostęp 2017-07-10].
Media użyte na tej stronie
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” przyznana Aleksandrowi Rybickiemu (1978). Źródło: Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. "Odznaczenia Aleksandra Rybickiego z okresu międzywojennego i PRL i legitymacje" (zespół 11, sygn. 83).
Baretka Srebrnej Odznaki im. Janka Krasickiego
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Mariana i Anny Żołnierczyków na Cmentarzu Posada w Sanoku (2018).