Marian Żychowski

Marian Żychowski

Marian Żychowski w latach 60.
Data urodzenia	4 września 1922
Data śmierci	31 października 1972
Zawód, zajęcie	nauczyciel akademicki, historyk

Grób Mariana Żychowskiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Marian Żychowski (ur. 4 września 1922, zm. 31 października 1972^[1]) – polski historyk dziejów XIX wieku.

Życiorys

W okresie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik. Następnie studiował etnologię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.

Pracował jako cenzor w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Krakowie^[2]. Od 1950 aspirant i pracownik Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych. Kandydat nauk historycznych w 1954 (promotor: Żanna Kormanowa^[2]). Docent od 1956, profesor nadzwyczajny 1962, profesor zwyczajny 1969. Od 1953 zatrudniony w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, następnie pracownik w Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Był m.in. kierownikiem Katedry Historii Polski i Polskiego Ruchu Robotniczego, kierownikiem Zakładu Religioznawstwa i Polityki Wyznaniowej oraz dziekanem Wydziału Historyczno-Socjologicznego WSNS^[2]. Od 1947 członek PPR, a następnie PZPR.

W 1962 został mianowany profesorem i kierował Studium Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego^[2]. Był organizatorem i pierwszym dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego^[2].

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A33-1-4)^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007, s. 194, przyp. 294.