Marian Adam Pospieszalski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | polska |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Styl | |
Marian Adam Pospieszalski (ur. 19 grudnia 1876 w Środzie Wielkopolskiej, zm. 27 lipca 1952 w Poznaniu[1]) – polski architekt i polityk. Współzałożyciel i prezes Stowarzyszenia Architektów RP. Specjalizował się głównie w projektowaniu obiektów służby zdrowia oraz willi.
Życiorys
Ukończył w 1901 Politechnikę w Charlottenburgu i do 1915 piastował różne stanowiska jako architekt państwowy w Niemczech. W 1919 przeniósł się do Poznania i zorganizował tutaj Departament Robót Publicznych (kierował nim do 1922). Następnie został dyrektorem departamentu Ministerstwa Robót Publicznych w Warszawie, skąd ponownie przyjechał do Poznania i do 1938 pełnił tu rolę kierownika Wydziału Budowlano-Komunikacyjnego. W tym samym roku został wicestarostą. Po II wojnie światowej, od 1949 pracownik Technikum Budowlanego[2]. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[3].
Architekt w swej twórczości posiadał umiejętność operowania różnorodnymi konwencjami i ich łączenia. Posługiwał się tradycyjnym repertuarem form, lecz ulegał również nowatorskim trendom w kształtowaniu brył projektowanych obiektów. Jego krąg inspiracji pochodzi z współczesnej Pospieszalskiemu architektury willowej Berlina. Teoretyczne pisma Friedricha Ostendorfa oraz Hermanna Muthesiusa były także ważnym źródłem inspirującym jego twórczość[4].
Dzieła
- część zabudowań Kliniki przy ul. Polnej w Poznaniu (skrzydła od ulicy Bukowskiej/Jackowskiego) - I nagroda w konkursie, 1927,
- zespół mieszkaniowy przy ul. Przybyszewskiego w Poznaniu, 1928[5],
- pawilon dla kobiet, budynek portierni, dom mieszkalny dla pracowników, willę dla dyrektora oraz dziesięć niewielkich pawilonów dla mężczyzn w sanatorium w Ludwikowie, 1929-1934[6]
- pawilon i sanatorium ZUS w Inowrocławiu, 1936,
- pawilon Wytwórni Protez przy ul. Przemysłowej w Poznaniu (1938, 1949-50),
- wille mieszkalne w Poznaniu i okolicach (16 sztuk w latach 1910-1948), m.in.:
- willa malarza Stanisława Smoguleckiego, 1932, ul. Ostroroga 28,
- willa archeologa Józefa Kostrzewskiego, 1931, ul. Biskupińska 1 na Strzeszynie,
- willa adwokata Romana Siody, 1939, ul. Zbąszyńska 21[4],
- odbudowa kościołów po II wojnie światowej[2].
Przypisy
- ↑ Marian Adam Pospieszalski na stronie In memoriam SAP
- ↑ a b Projekt - Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 343, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
- ↑ a b Aleksandra Paradowska, Ładne domy. poznan.sarp.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)]. - o architekturze willowej Mariana Pospieszalskiego, w: Informator poznańskiego oddziału SARP oraz Wielkopolskiej Okręgowej Izby Architektów, 01/2008, s.19-21
- ↑ Łazarz.pl
- ↑ Zespół sanatoryjny Staszycówka Ludwikowo [1]
Media użyte na tej stronie
.jpg)
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Willa Józefa Kostrzewskiego w Poznaniu na ul. Biskupińskiej.
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Osiedle urzędnicze w Poznaniu, ul. Przybyszewskiego 43, 1929r.