Marian Banasiewicz

Marian Banasiewicz

Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1937 Pleszew
Narodowość	polska

Marian Banasiewicz (ur. 26 czerwca 1937 w Pleszewie) – polski artysta rzeźbiarz, autor licznych tablic pamiątkowych.

Życiorys

Urodzony w rodzinie kolejarza Antoniego i Stanisławy z Komorskich. W 1951 ukończył Szkołę Podstawową nr 21 w Poznaniu. Od 1951 do 1956 uczył się w VI Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu przy ul. Krakowskiej. W latach 1956-1957 był zatrudniony w Poznańskiej Fabryce Maszyn Żniwnych w charakterze dekoratora witryn sklepowych. Od 1957 studiował w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni prof. Jacka Pugeta. W 1963 otrzymał dyplom w pracowni prof. Bazylego Wojtowicza. Podczas studiów zainteresował się tematyką plakatu. Zdobył m.in. nagrody i wyróżnienia w konkursach: na plakat o tematyce oszczędnościowej PKO (1963), na 20-lecie PRL (1964) i na 20-lecie Nowej Huty (1969). W 1961 zdobył nagrodę w konkursie na rzeźbę parkową w Poznaniu. W 1962 brał udział w konkursie na pomnik ofiar obozu Kulmhof w Chełmnie nad Nerem (wyróżnienie). W 1967 zdobył kolejne wyróżnienie za projekt pomnika Przemysława I. W 1973 zdobył natomiast nagrodę w konkursie medalierskim Rok Nauki Polskiej. W latach 1965-1970 pracował w Zakładach Cegielskiego jako plastyk. Od około 1970 wznowił swoje zainteresowania rzeźbą (medalierstwo, formy kameralne i portretowe). Poszukiwał także nowatorskich rozwiązań materiałowych (np. żywice, czy łączenie szkła z brązem). Od 1965 do 1984 wykonał kilkadziesiąt tablic o charakterze płaskorzeźbowym, odchodząc od schematycznego traktowania tematyki tablicy pamiątkowej (część tych dzieł zrobił w czynie społecznym)^[1].

Tablice pamiątkowe

Ważniejsze tablice pamiątkowe:

• pamięci pomordowanych w latach 1939-1945, Gościeszyn, 1969,
• płaskorzeźba Mikołaja Kopernika, szkoła w Słupcy, 1971,
• głaz pamiątkowy, Tarnowo Podgórne, 1974,
• pamięci bohaterów Wału Pomorskiego, Zdbice, Podgaje, Lipka Krajeńska, 1978-1979,
• pamięci ofiar Fortu VII, w Poznań, 1979,
• ku czci Hipolita Cegielskiego, Śrem (odlewnia żeliwa), 1981,
• na pomniku Akcji Bollwerk, Poznań, 1982,
• na Muzeum Henryka Sienkiewicza, Poznań, 1982,
• ku czci Hipolita Cegielskiego, Trzemeszno, Środa Wielkopolska, 1983-1984,
• na obelisku ku czci pomordowanych, Chrzypsko Wielkie, 1984,
• upamiętniające Jana Sokołowskiego i Józefa Janickiego, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, 1984,
• ku czci Józefa Kostrzewskiego, Muzeum Archeologiczne, Poznań, 1984^[1],
• na pomniku Armii Poznań, Poznań, 1982,
• na domu Cyryla Ratajskiego, Poznań (ul. Chopina), 1984^[2],
• na elementach Miejsca Pamięci Janowo.

Pomniki

Ważniejsze pomniki i rzeźby:

• Pomnik Pamięci Narodowej, Słupca, 1972,
• rzeźby plenerowe, Wągrowiec (1973), Wolsztyn (1975), Kalisz (1977),
• rzeźba przed gmachem NOT w Kaliszu, 1978,
• popiersie Hipolita Cegielskiego w HCP, Poznań, 1981^[1].

Wystawy

Uczestniczył m.in. w następujących wystawach:

• Plastyka poznańska w XX-leciu PRL, Poznań, 1964,
• Rzeźba Okręgu Poznańskiego, Kalisz, 1964,
• rzeźba plenerowa, Hotel Merkury, Poznań, 1967-1972,
• poznańskiej grafiki użytkowej, Poznań, 1967,
• propozycji sztuki użytkowej, Poznań, 1968,
• Ogólnopolska Wystawa Propozycji Rzeźby Plenerowej, Poznań (Cytadela), 1969,
• Plastyka poznańska, Poznań, 1974,
• I Biennale Małych Form Rzeźbiarskich, Poznań, 1977^[1].

Życie prywatne

Od 1968 żonaty z Anną Panczenko (nauczycielką), z którą ma dwóch synów – Tomasza (ur. 1969) i Jakuba (ur. 1974)^[1].

Przypisy