Marian Bondzior

Marian Bondzior
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data urodzenia

24 lipca 1925

Data śmierci

24 lipca 2003

Przebieg służby
Lata służby

19451991

Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Roundel of Poland (1921–1993).svg Wojska Obrony Powietrznej Kraju

Stanowiska

d-ca 9 plm, szef lotnictwa myśliwskiego 1 Korpusu OPK, szef sztabu 3 Korpusu OPK, szef lotnictwa myśliwskiego OPK, d-ca 2 Korpusu OPK, d-ca 1 Korpusu OPK, zastępca dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju ds. liniowych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej” Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Grób Mariana Bondziora na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Marian Bondzior (ur. 24 lipca 1925, zm. 24 lipca 2003) – generał brygady pilot Wojska Polskiego, zastępca dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w latach 1984–1990.

Służba wojskowa

Przez cały okres służby w Wojsku Polskim (1945–1990) związany z komponentem lotniczym Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju, a następnie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, w których pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji. Sprawował funkcje dowódcze we wszystkich korpusach podległych dowódcy WOPK. Był m.in. dowódcą pułku lotnictwa myśliwskiego w Zegrzu Pomorskim, pomocnikiem dowódcy 1 Korpusu OPK ds. lotnictwa, zastępcą dowódcy 1 Korpusu OPK, szefem sztabu – zastępcą dowódcy 3 Korpusu OPK, szefem Wojsk Lotniczych Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (lotnictwa myśliwskiego WOPK), dowódcą 2 Korpusu OPK, dowódcą 1 Korpusu OPK. W latach 1984-1990 zajmował stanowisko zastępcy dowódcy WOPK ds. liniowych.

W 1979 mianowany uchwałą Rady Państwa PRL na stopień generała brygady WP. Nominacje wręczył w Belwederze I sekretarz KC PZPR Edward Gierek.

Pilot wojskowy I klasy z nalotem ogólnym 2504 godzin, z czego 1556 na samolotach odrzutowych. Latał na samolotach UT-2, Po-2, Jak-9, Jak-11, Jak-18, PZL TS-8 Bies, Jak-17, Jak-23, MiG-15, MiG-15bis, MiG-17, Lim-5, Lim-5P, MiG-21 i PZL TS-11 Iskra. Nigdy nie miał wypadku lotniczego. Należał do pilotów najlepiej strzelających do celów powietrznych. W 1962 był w pierwszej grupie pilotów wprowadzających do uzbrojenia samoloty MiG-21. Był uczestnikiem wielu defilad i pokazów lotniczych, m.in. 22 lipca 1959 w Warszawie i 12 października 1960 w Łodzi prowadził 64-samolotową "Taflę". W 1980 dowodzony przez niego 2 Korpus OPK został wyróżniony w dorocznym rozkazie szkoleniowym ministra obrony narodowej. Jako zastępca dowódcy Wojsk OPK był głównym organizatorem strzelań wojsk rakietowych i lotnictwa myśliwskiego na poligonach w ZSRR.

Autor autobiografii Jak zdobywałem swój kawałek nieba. Wspomnienia generała lotnictwa. (2002).

W Wojsku Polskim służył przez 46 lat, z czego 12 lat w stopniu generała brygady.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera: BII-13-5)[1].

Wykształcenie wojskowe

Przebieg służby wojskowej

Awanse

Życie prywatne

Syn Aleksandra (1896-1988), rolnika i Heleny z Bieńkowskich (1905-1983). Od 1951 żonaty z Krystyną z domu Jakubowską. Małżeństwo miało syna Zbigniewa i córkę Joannę Danutę (1958-1993)[2].

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. J. Królikowski, Generałowie i Admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990, tom I, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, s. 179-181

Bibliografia

  • M. Bondzior, Jak zdobywałem swój kawałek nieba, Wydawnictwo WLOP, Poznań 2002;
  • J. Celek, Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza im. Jana Krasickiego: dzieje dęblińskiej szkoły lotniczej, Wydawnictwo MON, Warszawa 1979;
  • S. Czmur, W. Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach, Wydawnictwo Czasopism WLOP – Dom Wydawniczy Bellona, Poznań – Warszawa 2003;
  • H.P. Kosk, Generalicja polska, tom I, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1999;
  • A. Przedpełski, Lotnictwo Wojska Polskiego 1918–1996: zarys historii, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1997.

Media użyte na tej stronie

Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
POL Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny".
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
POL Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
POL Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Naramiennik General Brygady lotn.svg
Naramiennik "Generała brygady" Sił Powietrznych RP (OF-7).
Marian Bondzior grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Mariana Bondziora na wojskowych powązkach
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
POL Medal Za udział w walkach w obronie władzy ludowej BAR.png
Baretka Medalu "Za udział w walkach w obronie władzy ludowej"
Marian Bondzior.jpg
gen. bryg. pil. Marian Bondzior (1925-2003)